Σε μια δύσκολη, όσο και κρίσιμη για τη χώρα εκλογική μάχη, το Ποτάμι αντιστάθηκε, αντιπαρατέθηκε και τελικά άντεξε σε μια ακραία πολωτική ατμόσφαιρα, κερδίζοντας – για δεύτερη συνεχόμενη φορά, σε μικρό χρονικό διάστημα – ένα αξιοσημείωτο εκλογικό αποτέλεσμα.
Αποδείχτηκε έτσι ότι δεν πρόκειται για μια πρόσκαιρη επικοινωνιακή υπόθεση «του δημοσιογράφου με το σακκίδιο», αλλά για μια ανάγκη της κοινωνίας να δει ν’ αλλάζει επιτέλους κάτι στο εξαντλημένο σημερινό πολιτικό σύστημα, να δει να ξεπηδάει μια καινούργια πολιτική δύναμη, ικανή ν’ αντιμετωπίσει με διαφορετική, πιο καθαρή ματιά τις αιτίες της κρίσης και το μέλλον του τόπου.
Οι «μεταρρυθμιστές» νοιώθουμε διπλά ικανοποιημένοι που ενώσαμε τις δυνάμεις μας και στηρίξαμε αυτή τη μεγάλη προσπάθεια.
Από τη μια φυσικά για το καλό αποτέλεσμα της κάλπης κι από την άλλη γιατί το αποτέλεσμα αυτό κατακτήθηκε όχι με κάποιο παραπλανητικό ή λαϊκίστικο τρόπο, αλλά λέγοντας στους πολίτες την αλήθεια για τη σημερινή συγκυρία, για τις αιτίες της κρίσης, για τις αναγκαίες αλλαγές και ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται να κάνουμε, πρώτα εμείς, αν θέλουμε να τραβήξουμε τον δρόμο της ανάπτυξης.
Όταν άλλοι χαϊδεύαν αυτιά, εμείς βάζαμε το δάχτυλο στις ανοιχτές πληγές της κοινωνίας μας.
Η Ελλάδα βρίσκεται σήμερα σε οριακό σημείο. Από τα πρώτα κιόλας δείγματα της πολιτικής της νέας κυβέρνησης φαίνεται ότι μπορεί να συμβούν τα χειρότερα, γιατί παίζεται η παρουσία της χώρας στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ.
Από τις μη μεταρρυθμίσεις της συγκυβέρνησης Σαμαρά – Βενιζέλου, πέσαμε στις αντιμεταρρυθμίσεις της συγκυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου.
Γιατί τι άλλο από αντιμεταρρυθμίσεις είναι οι πρώτες εξαγγελίες που αφορούν κρισιμότατους μάλιστα τομείς όπως το κράτος, η παιδεία κλπ.
Ας μην παρασυρόμαστε από το 80% – και από χθές ήδη 64% – των πολιτών που φαίνεται δημοσκοπικά να στηρίζουν το κυβερνητικό ξεκίνημα.
Στην ουσία δεν θέλουν να παραδεχτούν τόσο γρήγορα, ότι η προεκλογική ρητορεία και οι υποσχέσεις του ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν παρά μια φούσκα!
Οι ίδιοι αυτοί πολίτες – πόσες φορές δεν το έχουμε ζήσει ως τώρα – θα γίνουν αμείλικτοι σε περίπτωση που η χώρα πέσει στα βράχια και θα είναι αμείλικτοι όχι μόνο απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά και απέναντι σε όλους όσους έβλεπαν τα βράχια να έρχονται και δεν έπεσαν πάνω στο τιμόνι για να το στρίψουν…
Αυτό που επείγει είναι η ανάπτυξη μιας πολιτικής διαδικασίας για την καλλιέργεια της ευρωπαϊκής συνείδησης στη χώρα μας και ως προς αυτό το Ποτάμι πρέπει να σταθεί στην πρωτοπορία.
Πρέπει να γίνουμε η πολιτική δύναμη πάνω στην οποία θ’ ακουμπήσουν οι πολίτες που δεν θέλουν τη σύγκρουση με το ευρωπαϊκό σύστημα, ότι κι αν ψήφισαν στις τελευταίες εκλογές.
Για να τους εμπνεύσουμε και να τους κινητοποιήσουμε χρειάζεται δουλειά, πρωτοβουλίες, συγκροτημένος πολιτικός λόγος και αναζήτηση συμμαχιών για να διευρύνουμε την απήχησή μας.
Ας γίνουμε ένας ισχυρός μεταρρυθμιστικός πόλος, έτοιμος και ικανός να στηρίξει ή και να συμμετάσχει – ακόμα και στη σημερινή βουλή, αν οι συνθήκες το επιβάλλουν – σε μια νέα κοινοβουλευτική πλειοψηφία – διακυβέρνηση φιλοευρωπαϊκών πολιτικών δυνάμεων.
Μια ισχυρή πολιτική δύναμη χρειάζεται παράλληλα και τη διαμόρφωση ενός σύγχρονου πολιτικού φορέα ικανού να εκφράσει και να στηρίξει τη νέα και φιλόδοξη αυτή προσπάθεια.
Το Ποτάμι θα συνεχίσει βέβαια να στηρίζεται στην εθελοντική – έτσι κι αλλοιώς – δουλειά όσων εμπνέονται και κινητοποιούνται από τις ιδέες και την πολιτική του παρουσία, που ταυτόχρονα όμως δεν μπορεί παρά να είναι μέλη ενός κόμματος όπου ενημερώνονται και ταυτόχρονα συμμετέχουν και συνδιαμορφώνουν την πολιτική και τις δράσεις του.
Αυτό θα είναι και το πραγματικά καινούργιο που μπορεί να φέρει το Ποτάμι στο πολιτικό μας σύστημα, σε αντίθεση με την παλαιοκομματική νοοτροπία που θέλει τα μέλη των κομμάτων να είναι συνήθως άβουλα όργανα μιας «φωτισμένης» ηγεσίας.
Το συνέδριο που προγραμματίζεται δεν μπορεί παρά να συμβάλλει σε μια τέτοια κατεύθυνση, αλλά και στην ομογενοποίηση όλων των δυνάμεων που συσπειρώθηκαν ήδη, καθώς και στη διαμόρφωση ενός υποδοχέα ακόμα περισσότερων προοδευτικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων.
Γι αυτό και έχει σημασία η καλύτερη δυνατή προετοιμασία του συνεδρίου, ακόμα κι αν απαιτηθεί να διαθέσουμε γι αυτό λίγο χρόνο παραπάνω.
Θέλω να σταθώ τελειώνοντας σε ένα, κατά τη γνώμη μου, πολύ σοβαρό ζήτημα.
Οι αρνητικές συνέπειες από την διαφαινόμενη αποτυχία της κυβερνητικής πολιτικής, δεν θα είναι μόνο οικονομικές. Στο σχηματισμό της σημερινής συγκυβέρνησης, που δεν ήταν καθόλου συγκυριακός, αποτυπώθηκε και οριστικοποιήθηκε η συγκρότηση ενός εθνικολαϊκίστικου μετώπου που απειλεί το δημοκρατικό μέλλον της χώρας.
Διαμορφώνονται συστηματικά νέες, αμβλυμένες και ελαστικές στις ακροδεξιές, εθνικιστικές και ρατσιστικές «ιδέες» συνειδήσεις. Τα δείγματα δίνονται καθημερινά τόσο από κυβερνητικά στελέχη, όσο και από σημαίνοντες πολιτειακούς παράγοντες, όπως η Πρόεδρος της Βουλής.
Προετοιμάζεται – θελημένα ή αθέλητα – η φρικτότερη εναλλακτική προοπτική, καθώς οι φασίστες της Χρυσής Αυγής θα βγουν στο τέλος του μήνα από τις φυλακές ηρωποιημένοι για να συνεχίσουν ανενόχλητοι τη νεοναζιστική τους προπαγάνδα.
Το Ποτάμι, όπως έκανε από την πρώτη κιόλας στιγμή της παρουσίας του στην πολιτική σκηνή, πρέπει να προειδοποιήσει την κοινωνία και να σταθεί όρθιο στον λαϊκισμό και τη νεοφασιστική λαίλαπα!
Ομιλία στην συνάντηση στελεχών και υποψήφιων βουλευτών του Ποταμιού