Τα σύννεφα βαραίνουν πάνω από την χώρα. Την πλαστή αισιοδοξία που καλλιεργεί με διαρροές η κυβέρνηση έρχονται τα γεγονότα να την διαψεύσουν. Ζούμε σε ένα διαρκές θρίλερ που κάποτε θα νομίζαμε ότι είναι απλά νυκτερινός εφιάλτης από τον οποίο θα ξυπνήσουμε.
Όταν ο ΥΠΟΙΚ δηλώνει ότι είναι εμβρόντητος και τρομοκρατημένος, εμείς τί πρέπει να αισθανόμαστε; Στην ουσία δεν υπάρχει κυβέρνηση. Δεν υπάρχει καμιά στρατηγική στην οποία να εντάσσονται η όποια συμφωνία ή η μη επίτευξη συμφωνίας.
Ή θα πάμε σε ένα πολύ επαχθέστερο από το μέηλ Χαρδούβελη μνημόνιο 3 χωρίς καμιά στρατηγική εφαρμογής του και εξόδου από αυτό ή θα πάμε σε ρήξη χωρίς κανείς να έχει σχεδιάσει το επόμενο από αυτή βήμα.
Το οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό κεκτημένο της συμμετοχής μας στην Ευρώπη κινδυνεύει άμεσα. Η κυβέρνηση είναι απλά ένα άθροισμα καπετανάτων. Ο καθένας το κοντό του και το μακρύ του. Και ο Τσίπρας μικρός, δειλός και μοιραίος παρακολουθεί άπραγος, προσμένοντας ίσως κάποιο θαύμα.
Ο γελωτοποιός Βαρουφάκης πετάει διάφορες περίεργες ιδέες περί ΦΠΑ χωρίς ο επιφανής οικονομολόγος να ξέρει ότι αυτές αντίκεινται στο κοινοτικό δίκαιο.
Ταυτόχρονα δηλώνει με πρωτοφανή βλακεία ότι το παίζει και Σέρλοκ Χολμς και υποκλέπτει τις συνεδριάσεις του γιούρογκρουπ. Κάτι που για τους ευρωπαϊκούς θεσμούς αποτελεί αιτία πολέμου.
Καμιά διαπραγμάτευση δεν γίνεται με τους εταίρους. Η μόνη διαπραγμάτευση είναι μόνο μεταξύ των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ.
Η Ζωή Κωνσταντοπούλου αφού συγκέντρωσε όλες τις άλλες εξουσίες έγινε τώρα και αρχηγός της Αστυνομίας. Αφού βέβαια πήρε και τον ρόλο της μάνας του λόχου της Χρυσής Αυγής.
Για να καλυφθεί το αδιέξοδο καλλιεργείται ένα κλίμα δυσειδαιμονίας με ιερά λείψανα και ευλογημένα στυλό για να ικανοποιείται η πλέμπα.
Σταλινικές πρακτικές, ακροδεξιά παραληρήματα, εθνικισμός και λαϊκισμός συνυπάρχουν αρμονικότατα υπονομεύοντας τους θεσμούς. Το όργιο της ρουσφετολογίας έχει ξεπεράσει και τις πιο μαύρες μέρες του παρελθόντος.
Στο μεταξύ η οικονομία αργοπεθαίνει, επιχειρήσεις κλείνουν, η ανεργία μεγαλώνει, η πληρωμή μισθών και συντάξεων είναι ζητούμενο κάθε μήνα.
Ο Σόιμπλε δεν αποκλείει χρεοκοπία της Ελλάδας ενώ ο Γιούνκερ λέει ότι Τσίπρας και Βαρουφάκης μοιάζουν με ασκούμενους γιατρούς που κάνουν εγχείρηση ανοικτής καρδιάς.
Μην έχει κανένας αυταπάτες. Οι εξελίξεις δεν θα είναι ομαλές. Είτε με συμφωνία είτε χωρίς οι εξελίξεις θα είναι δραματικές.
Ένα ισχυρό ευρωπαϊκό δημοκρατικό μέτωπο πρέπει να έτοιμο να αναλάβει πρωτοβουλίες για την σωτηρία της χώρας. Να δώσει σκληρές και δύσκολες μάχες.
Ξέρω ότι η συγκρότηση του μετώπου είναι εξαιρετικά δύσκολη. Τα εσωκομματικά προβλήματα στην ΝΔ, αντιδράσεις από το ΠΑΣΟΚ, η αλαζονεία του Σταύρου Θεοδωράκη που θεωρεί τοξικά τα παλιά κόμματα είναι σημαντικά εμπόδια.
Όμως πρέπει να υπάρχει στοιχειώδης συντονισμός και ετοιμότητα. Γιατί είμαι βέβαιος ότι η επερχόμενη τραγική πραγματικότητα θα επιβάλει εκ των πραγμάτων το μέτωπο ανεξάρτητα από υποκειμενικές διαθέσεις.
Μέσα σε αυτό το κλίμα συνέρχεται και το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Η κατάσταση δεν επέτρεψε ούτε μεγάλο ενδιαφέρον, ούτε συμμετοχή ευρύτερων δυνάμεων, ούτε σοβαρές προγραμματικές επεξεργασίες, ούτε επαρκή διάλογο.
Εξ άλλου ένας ανταγωνισμός για την προεδρία μπορεί να δώσει την χαριστική βολή στο μικρό πλέον ΠΑΣΟΚ.
Γι αυτό νομίζω ότι αυτά που μπορεί να κάνει το συνέδριο είναι τα εξής:
Να αποφασίσει την μετέξελιξη του ΠΑΣΟΚ σε ένα ευρύτερο σύγχρονο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα που θα αγκαλιάζει το σύνολο της Δημοκρατικής Παράταξης.
Να προκηρύξει ιδρυτικό συνέδριο για το σκοπό αυτό. Να εκλέξει μια συλλογική ηγεσία που θα οδηγήσει στο ιδρυτικό συνέδριο.
Να ζητήσει από τον Βαγγέλη Βενιζέλο να μείνει πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας μέχρι το ιδρυτικό συνέδριο για την άσκηση αποτελεσματικής αντιπολίτευσης στην λαίλαπα που υποδύεται την κυβέρνηση.
Αυτά και καλή μας τύχη.