Η συνάντηση Ερτογάν-Ερχιουρμάν έδωσε ειδήσεις. Η κύρια αφορά τη διαμόρφωση ενός modus operandi ανάμεσα στους δύο. Ο Τ/Κ ηγέτης πέρασε την ψηφισμένη από τους Τ/Κ θέση του πως «εάν υπάρχει ένα τραπέζι διαπραγματεύσεων προσανατολισμένο στη λύση, τότε θα είμαστε εκεί»
• Ο Τ. Ερτογάν δεν συμφωνεί με αυτή τη θέση, καθώς πιστεύει ότι «η Ε/Κ πλευρά δεν θέλει να μοιραστεί ούτε την πολιτική εξουσία, ούτε την οικονομική ευημερία με τους Τ/Κ στο νησί- ποτέ δεν ήταν πρόθυμη να το κάνει». Αυτά τα πίστευε και πριν το Κραν Μοντάνα, παραταύτα, έκανε πίσω ώστε ο Τ/Κ ηγέτης Μ. Ακιντζί να δοκιμάσει ξανά με βάση τις συγκλίσεις που συνέγραψε με τον Ν. Αναστασιάδη. Ένας από τους λόγους που η Άγκυρα ώθησε τον Μ. Ακιντζί στην έξοδο ήταν (και) η στάση που τήρησε απέναντι στους χειρισμούς Αναστασιάδη-την θεώρησε στάση «αφέλειας»
Τ. Ερχιουρμάν: «Όπως είδε ξεκάθαρα όλος ο κόσμος στην Κύπρο, ειδικά το 2004 και το 2017, παρά την αδιαμφισβήτητη βούληση για λύση που επέδειξαν οι Τ/Κ και η Τουρκία, υπάρχει ένα πρόβλημα που παραμένει άλυτο». Ύστερα εξήγησε τη δική του «μεθοδολογία»: «Όλος ο κόσμος θα πρέπει να γνωρίζει ότι ο Τ/Κ λαός, που δεν εγκατέλειψε ποτέ το τραπέζι των συνομιλιών, σκοπεύει να διαπραγματευτεί για χάρη μιας λύσης και όχι για χάρη μιας διαπραγμάτευσης. Θα πρέπει να διασφαλιστεί πριν την επανέναρξη των συνομιλιών ότι η Τ/Κ πλευρά δεν θα επιστρέψει στο status quo σε περίπτωση νέου ναυαγίου στις διαπραγματεύσεις με ευθύνη της E/K πλευράς. Κανείς δεν πρέπει να περιμένει από εμάς να περπατήσουμε ένα μονοπάτι που περπατήσαμε πολλές φορές και φαίνεται να μην οδηγεί πουθενά, με την αφέλεια της σκέψης ότι ίσως να οδηγήσει κάπου αυτή τη φορά». (Πηγή: «Πολίτης», 13/11)
Πέρα από δηλώσεις, εδώ ή εκεί, το «βήμα» που επιχειρεί ο Τ. Ερχιουρμάν, αφορά μιαν έντιμη συνεννόηση μέσα στην ίδια την Ε/Κ κοινότητα,
1ον Κανένας στο διεθνές πεδίο δεν επιβεβαιώνει το αφήγημα Ν. Αναστασιάδη για το ναυάγιο στο κυπριακό-ούτε ο ΓΓ, ούτε ο ειδικός αντιπρόσωπός του (εκθέσεις ΓΓ, συνέντευξη Έιντε). Ο τέως Πρόεδρος της Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ δήλωσε πως «πως το κύριο πρόβλημα δεν ήταν ο Ερντογάν και δεν ήταν ο Ακιντζί, αλλά ο νότος του νησιού, γιατί δεν ήταν έτοιμος να κάνει το άλμα»- 29/5/24
2ον Η ηγεσία Τατάρ δεν ασκούσε κριτική στους χειρισμούς Αναστασιάδη, καθώς το ναυάγιο έφερνε τα πράγματα ολοένα και πιο κοντά στη δική του γραμμή/ «δύο κράτη». Τα δεδομένα: ενώ ο Ε. Τατάρ αδιαφορούσε για τις προθέσεις ΝΧρ, ο Τ. Ερχιουρμάν θεωρεί ότι ο ΝΧρ ενδιαφέρεται μόνο για συνομιλίες χάριν των συνομιλιών.
3ον. Η θέση Ερχιουρμάν («να διασφαλιστεί ότι η Τ/Κ πλευρά δεν θα επιστρέψει στο status quo κλπ») δεν είναι παραγωγική. Τα ΗΕ «συντονίζουν» διαδικασίες και εκφράζουν γνώμη- στις εκθέσεις του ΓΓ-, αφού ολοκληρωθεί ένας κύκλος διαβουλεύσεων. Προκαταβολικά δεν εκδίδεται ένα οριστικό «εισιτήριο».
4ον. Οι συγκλίσεις που συγκρότησαν το από «έξι πυλώνες» πλαίσιο του ΓΓ, δίνουν την κατεύθυνση. Συνεπώς, μόνο η «στροφή» στην ουσία μπορεί να κτίσει μομέντουμ/ένα κράτος, μια κυριαρχία, μια διεθνής προσωπικότητα, αριθμός εξουσιών στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση για να πληρούται η ενότητα του ενός κράτους, οι άλλες στις πολιτείες. Η Μ. Α. Ολγκίν έρχεται σύντομα στη νήσο και αυτή τη φορά, έχει αυξημένο ρόλο-η γειτονιά μας κινείται, Γάζα, Συρία-Ισραήλ, κουρδικό, αγωγοί, ενέργεια. Οι γεωπολιτικές ανακαταταξεις στην περιοχή ευνοούν την αποστολή της. Κατά συνέπεια, η επόμενη πενταμερής θα έχει ειδικό βάρος!