Στη Γαλλία το κυβερνών σοσιαλιστικό κόμμα του Ολάντ κινδυνεύει με καταποντισμό ακόμη και στην τρίτη θέση, κάτω από την Κεντροδεξιά και την Λεπέν. Στη Βρετανία, με βάση τις δημοσκοπήσεις, ο Φάρατζ φιγουράρει στην πρώτη θέση και ο Κάμερον ακολουθεί από απόσταση. Συζήτηση για ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις και για πρόωρες κάλπες την επόμενη μέρα των ευρωεκλογών δεν υπάρχει ούτε εκεί ούτε πουθενά.

Στις 25 Μαίου δεν γίνεται δημοψήφισμα ούτε εκλέγουμε κυβέρνηση, έχουμε ευρωεκλογές και το διακύβευμα αφορά τους συσχετισμούς που θα διαμορφωθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το σύνθημα «ψηφίζουμε και φεύγουν» (ΣΥΡΙΖΑ) είναι ελληνική πατέντα. Ακόμη πιο παράδοξο είναι ότι θέμα κυβερνητικής σταθερότητας, αναλόγως του εκλογικού αποτελέσματος των ευρωεκλογών, τίθεται και από στελέχη των συγκυβερνώντων κομμάτων.

Επιδίωξη είναι, προφανώς, να καταπολεμηθεί το σύνδρομο της χαλαρής ψήφου και να ενισχυθεί η πρόθεση στήριξης των κομμάτων που μετέχουν στην κυβέρνηση. Αλλά σημασία έχει το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα είναι ότι για μια ακόμη φορά αποδεικνύεται το άλλο έλλειμμα – αυτό που αφορά τον ελληνικό ευρωπαϊσμό.