Μπορεί να έφυγε ο Τσίπρας απ τον Σύριζα αλλά δεν φεύγει ο Σύριζα από το Τσίπρα. Πάνε πακέτο. Ενα ερώτημα προκύπτει.Τους θέλει ο Τσίπρας η αναδύονται μαζί τους όλοι οι εφιαλτικοί συνειρμοί της περιόδου των Συριζανέλ;
Η γνώμη μου είναι και ας λέει ότι θέλει ο Τσίπρας,ότι τους θέλει κι αυτούς και τους άλλους της "Νέας αριστεράς" και πολύ περισσότερους.Και θα βρει. Κυκλοφορεί μεγάλη πολιτική απόγνωση πασπαλισμένη με νοσταλγία περασμένων μεγαλείων και εκλογικές προσδοκίες. Ασχετα που ο άνθρωπος που οδήγησε στα μεγαλεία,όπως λένε οι παρατρεχάμενοί του,εγώ δεν συμφωνώ καθόλου,μάλλον κατάστρεψε μιαν δυνατότητα,είναι ο ίδιος που οδήγησε στη συντριβή.
Λένε κάποιοι φίλοι ότι "περίμεναν να επαναλανσαριστεί αλλιώς. Να τονίσει την ανάγκη της ενότητας και μετά να πει ότι στηρίζει σαν απλός στρατιώτης την όποια ενωτική προσπάθεια, κάνοντας έκκληση σε όλους τους άλλους. Μετά αν οι συνθήκες τον πάνε να διεκδικήσει ρόλο. Αν οι άλλοι δεν κινηθούν ενωτικά θα είχε το περιθώριο να πει: «έκανα τα πάντα , οι άλλοι δεν ακολουθούν , προχωράω με το λαό και μια κίνηση από τα κάτω».
Έτσι ίσως να είχε κάποιες λίγες ελπίδες. Τώρα έχει μηδαμινές μόνο και μόνο γιατί ο Ανδρουλάκης είναι κι αυτός ανεπαρκής". Η γνώμη μου είναι πως ότι και να έκανε θα ήταν άσφαιρο.
Όπως και ότι κι αν κάνει το όλον ΠΑΣΟΚ,το ΚΚΕ η το ΚΚΕ Εσωτερικού, αν υπήρχε σήμερα.Πέρασε η εποχή τους.Οπως πέρασε και της Ν.Δ. Εχει κι αυτή τα γονιδιακά της αμαρτήματα. Βαθιά ρουσφετολογικά πελατειακά,εθνικιστικά δίκτυα και αποτυπώματα που έρχονται καθημερινά στη επιφάνεια και ακυρώνουν η αλλοιώνουν στη πράξη την όποια διάθεση για σοβαρές μεταρρυθμίσεις.
Βεβαίως η Νέα Δημοκρατία έχει την τεχνογνωσία και τα υλικά μέσα, τη διεθνή στήριξη, αλλά και τον όγκο για να παραμείνει στο προσκήνιο και να εκσυγχρονιστεί σε ένα βαθμό. Γι αυτό αντέχει, όσο αντέχει, παρά τα σκάνδαλα, τα εσωτερικά προβλήματα, τα συνεχή λάθη, τις αδυναμίες και τον πόλεμο που δέχεται.
Όλοι οι άλλοι όμως είναι πολύ πιο πίσω...
Μας αρκεί όμως αυτό όταν ο κόσμος αλλάζει με ραγδαίους ρυθμούς κι εμείς μείναμε στον πάτο της Ε.Ε;
Άλλοι καιροί-άλλα σχήματα,μορφές οργάνωσης,μέθοδοι δράσης,πολιτικές και αντιλήψεις,στρατηγικές και πρόσωπα νέα επειγόντως!
Γενικά άλλη πίστα.
Τώρα θα μου πεις ναι αλλά όσο δεν βλέπω ποια θα είναι αυτή η άλλη πίστα λέω να μείνω στη παλιά.Απ τα ολότελα καλή κι η Παναγιώταινα και πως στη πολιτική δεν υπάρχουν παρθενογεννέσεις και θα χεις και δίκιο. Αυτή η "Παναγιώταινα" μας έφαγε..
Το θέμα είναι με ποιούς μπορούμε να πάμε στην άλλη πίστα και πως,με ρωτάς.
Κι εγώ δεν ξέρω.
Αλλά βλέπω ότι και να κάνουν όλοι αυτοί ντόρτια φέρνουν.
Η βελόνα δε κινείται που λέει κι ο Γερουλάνος
Δες τον Ανδρουλάκη ότι και να κάνει ανακυκλώνει αενάως πρόσωπα από το ΠΑΣΟΚ. Καμία διεύρυνση ούτε για τα μάτια του κόσμου.
Μικροαλλαγές,μικροκέρδη και μικροζημίες που λέει ο Αναγνωστάκης. Μικροπολιτική γενικά και ανούσιος βερμπαλισμός και αφόρητες κοινοτυπίες. Νέες ρηξικέλευθες,νεωτερικές,ανατρεπτικές,μεγάλες κινήσεις και ιδέες μηδέν.
Γι αυτό παρά τα χαρακτηριστικά που είπαμε η ΝΔ,από το 19 και μετά στηρίζεται κυρίως στην ανυπαρξία των άλλων.
Γι αυτό αν το κάτι διαφορετικό αργήσει υπερβολικά θα της δώσει παράταση ζωής.Ζεματίστηκε ο κόσμος απ τα δήθεν ριζοσπαστικά.
Είναι κι αυτή η γενικευμένη στροφή δεξιά που επιτείνει τη δυστοπία.
Τραμπ, Μελόνι, Ορμπαν, Μπολσονάρου, Μιλέϊ και το κακό συναπάντημα.
Μπορεί σήμερα να μη φαίνεται αυτό το διαφορετικό. Μακάρι να είναι ελπιδοφόρο και να μην είναι εφιαλτικό,να έχει αρχές και αξίες ήθος και πολιτική ωριμότητα.
Και ίσως τότε να βρεθούν και οι άνθρωποι που θα συμπορευθούν.
Δεν είναι καιροί για απόσυρση.