Η διαφαινόμενη αποχώρηση του Σπύρου Λυκούδη από τη ΔΗΜΑΡ έχει ιδιαίτερη σημασία που υπερβαίνει τα όρια του συγκεκριμένου κόμματος. Ο πρώτος και βασικότερος λόγος έχει να κάνει με τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του ίδιου. Ο πρώην γραμματέας της ΔΗΜΑΡ φέρει το αξιακό πλεονέκτημα της ανανεωτικής αριστεράς και εκφράζει με συνέπεια τη μεταρρυθμιστική δυναμική που είναι αναγκαία για να αρθούν οι αιτίες που οδήγησαν στην ελληνική χρεοκοπία. Η μετριοπάθεια, η καλλιέργεια και το ήθος του αναγνωρίζονται ακόμη και από τους πολιτικούς του αντιπάλους, ενώ είναι γνωστό πόσο προσπάθησε για να μην φύγει η ΔΗΜΑΡ από αυτόν και όχι αυτός από τη ΔΗΜΑΡ, όπως χαρακτηριστικά έχει πει.

Ενας ακόμη λόγος είναι ότι ο Σπύρος Λυκούδης αναγνωρίζεται στον ευρύτερο χώρο της Κεντροαριστεράς ως ένα πρόσωπο που μπορεί να συμβάλει καθοριστικά για την ενότητα των πολιτικών δυνάμεων και των προσώπων που ενδιαφέρονται και δραστηριοποιούνται για έναν κοινό σκοπό, που είναι η δημιουργία ενός ισχυρού μεταρρυθμιστικού προοδευτικού τρίτου πόλου.

Η αυτονόμηση του Σπύρου Λυκούδη έχει επίσης σημασία επειδή το κίνητρο δεν βρίσκεται σε μια προσωπική ατζέντα, αλλά σε ένα αίσθημα ευθύνης απέναντι στην κοινωνική βάση της ανανεωτικής Αριστεράς – να της αντιγυρίσει κάποια απ όσα του έδωσε μέσα από μια σχέση που έγινε η ζωή του.