Όλο και πιο τακτικά παρουσιάζονται στοιχεία που δείχνουν κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων. Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζονται οι αριθμοί για να βγάλει κανείς συμπέρασμα, αρκεί η κοινή λογική: Η αναλογία μεταξύ ενεργού και μη ενεργού πληθυσμού επιδεινώνεται διαρκώς, η εισφοροδιαφυγή διογκώνεται και ο αριθμός των συνταξιούχων αυξάνεται διαρκώς.

Οσο και αν προετοιμαστεί η κοινή γνώμη ενόψει νέων επώδυνων παρεμβάσεων στο ασφαλιστικό, είναι προφανές ότι δεν πρόκειται να εξασφαλιστεί κοινωνική συναίνεση για βαθιές αλλαγές προς όφελος της σημερινής νέας γενιάς και της επόμενης γιατί δεν υπάρχει ούτε η στοιχειώδης αίσθηση διαγενεακής δικαιοσύνης, ενώ κυριαρχεί η πελατειακή λογική και στο συγκεκριμένο ζήτημα.

Δίνονται ακόμη σήμερα συντάξεις σε ακμαίους 50άρηδες, δίνονται διπλές και τριπλές συντάξεις, την ώρα που περιγράφεται πολύ παραστατικά ένα πλήρες αδιέξοδο με ασφαλιστικά ταμεία που χρεοκοπούν και τη δημογραφική δυναμική να επιδεινώνεται.

Εκτιμάται ότι το ασφαλιστικό σύστημα θα τραβήξει το 2014 από τον κρατικό προϋπολογισμό 2 δισ. ευρώ παραπάνω απ’ ό,τι είχε αρχικά υπολογιστεί. Οι αποφάσεις που έχουν παρθεί για μείωση των επικουρικών συντάξεων και νέα σταδιακή μείωση ορισμένων κατηγοριών βασικών συντάξεων δεν λύνουν το πρόβλημα, ενώ γίνονται συνεχώς προσπάθειες αναβολής κάποιων μηνών για να διευκολυνθεί ο εκλογικός σχεδιασμός.

Είναι προφανές ότι με το σύρσιμο απλώς κερδίζεται πολιτικός χρόνος αλλά ο κόμπος σφίγγει και μεγαλώνει η αδικία που υφίστανται τα παιδιά και τα εγγόνια των σημερινών συνταξιούχων.