Όταν η τρίτη διεθνής (που τα θυμάμαι τώρα…) έλεγε “και με το διάβολο ακόμη ενάντια στο φασισμό”, δεν φανταζόταν ότι η διατύπωση θα γίνει κάποτε “και με το φασισμό ακόμη ενάντια στο διάβολο”
Διάβολος ήταν τα συντηρητικά κόμματα με τα οποία τα αριστερά συμμαχούσαν -παρά τις διώξεις και τα προβλήματα- για να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις του άξονα. Σήμερα για την ελληνική πολιτική σκηνή ο διάβολος έχει τον τίτλο “μνημόνιο”. Περίπου όλα τα δεινά της μοίρας μας προκύπτουν από την ανάγκη δημοσιονομικής προσαρμογής και μέτρα που τη συνοδεύουν, τα οποία παίρνουν το γενικό τίτλο “μνημόνιο” ή στο πιο αριστερό “μνημόνια”. Μερικές φορές προσωποποιούνται: “Μέρκελ ή ΣΥΡΙΖΑ”.
Με αυτά και με αυτά κινδυνεύουμε να μετατρέψουμε το ΛΣ-ΧΑ σε παίκτη στο πολιτικό παιχνίδι. Περίπου αυτονόητα μερικοί καλοβλέπουν την πιθανότητα υποστήριξής τους από αυτό. Στη Γαλλία, όπου επί πολλά χρόνια ένα αντίστοιχο κόμμα βρίσκεται πολλές φορές σε θέση ρυθμιστή, όλα τα υπόλοιπα συμμαχούν εναντίον του. Κανείς δεν συνομιλεί με το Εθνικό Μέτωπο. Αν το αντιμετωπίζει κάποιος, οι υπόλοιποι χωρίς δεύτερη σκέψη συνασπίζονται εναντίον του (Εθνικού Μετώπου). Αν το Εθνικό Μέτωπο είναι ρυθμιστής, απαξιούν να συνομιλήσουν δημοσίως αλλά και ιδιωτικώς. Απλά το αγνοούν. Εδώ; Μπρος στον αντιμνημονιακό αγώνα όλα είναι θεμιτά! Και με το φασισμό ακόμη ενάντια στο διάβολο! Αλλά αυτό είναι θεμελιωδώς επικίνδυνο. Το περί ου ο λόγος κόμμα θα μετατραπεί έτσι σε παίκτη του παιχνιδιού και αύριο μεθαύριο σε εταίρο! Είδατε τι έπαθαν σε άλλες χώρες.
Υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι. Όσοι το ψήφισαν στον πρώτο γύρο ψήφισαν προτάσεις και πρόσωπα που κινούνται στη μία άκρη του φάσματος. Τώρα κάποιοι τους καλούν να ψηφίσουν προτάσεις και πρόσωπα που κινούνται στην άλλη άκρη! Με συγκολλητική ουσία τον αγώνα ενάντια στο μνημόνιο-Μέρκελ-διάβολο! Ξαφνικά κάποιος που ψήφισε να ενισχυθούν η αστυνόμευση και ο έλεγχος της εισροής μεταναστών, που νομίζει ότι δωρεάν φαγητό πρέπει να παίρνει μία κατηγορία πολιτών -ανάλογα με την εθνική καταγωγή- θα ψηφίσει έναν που λέει ότι η πόλη ανήκει στους διαδηλωτές της, οι μετανάστες να κινούνται παντού ελεύθερα και χωρίς ελέγχους, να γίνουν συσσίτια κ.λπ., κ.λπ. Δηλαδή τις ακριβώς αντίθετες θέσεις. Έτσι, αντί να στιγματιστεί για απεχθείς θέσεις, θα θεωρεί ότι όλα είναι θεμιτά. Και με το φασισμό ακόμη ενάντια στο διάβολο!
Μπορεί το χρήμα και η ψήφος να μην έχουν οσμή, όπως λένε στην πολιτική, αλλά οι τερατογενέσεις είναι επικίνδυνες. Έστω κι αν “τα καταφέρουν” να πετύχουν κάτι πρόσκαιρο, θα έχουν χάσει τη μεγάλη εικόνα. Εκτός και αν είναι αυτός ο στόχος. Και με το φασισμό ακόμη ενάντια στο διάβολο. Θα πρότεινα να μείνουμε στο αντίθετο: και με το διάβολο ακόμη ενάντια στο φασισμό! Άντε και καλή ψήφο!