Η ιδέα της δημιουργίας ενός νέου προοδευτικού κόμματος από μηδενική βάση ήταν πραγματικά σοφή. Και είναι η μόνη ίσως που μπορεί να δημιουργήσει προσδοκίες και να κινητοποιήσει ένα ευρύτατο φάσμα πολιτών που αντιλαμβάνονται ότι η χώρα έχει πια εξαντλήσει κάθε λαϊκίστικη αυταπάτη και δεν υπάρχει άλλη επιλογή από τον δρόμο των μεγάλων και ριζικών αλλαγών που θα οδηγήσουν στον εκσυγχρονισμό της.
Η ιδέα αυτή απαντάει ταυτόχρονα και στις δικαιολογημένες ανησυχίες και αναστολές ενός κόσμου που είδε τα προηγούμενα χρόνια να καταρρέουν μπροστά του, σαν χάρτινοι πύργοι, σημαντικές πρωτοβουλίες που συγκέντρωναν όλες τις προϋποθέσεις να καρπίσουν και να παίξουν ουσιαστικό ρόλο στην αλλαγή του πολιτικού σκηνικού.
Κι αυτό, γιατί η δημιουργία του νέου πολιτικού κόμματος εξαρτά την επιτυχία του από την αποδοχή και την απ’ ευθείας συμμετοχή των πολιτών σ’ αυτό και όχι μόνο από κομματικές ηγεσίες και μηχανισμούς που αποδείχτηκαν πολύ κατώτεροι των περιστάσεων, όσες φορές χρειάστηκε να δείξουν το μπόι τους. Η αγωνία για το «τι θα γίνω εγώ» νίκησε κατά κράτος την αγωνία για το τι θα γίνει αυτή τη χώρα. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που απέτυχαν φιλόδοξες και αξιόλογες πρωτοβουλίες σαν κι αυτή των «58» ή της «ελιάς».
Τι έγινε λοιπόν τις μέρες αυτές και το μαύρο απειλεί να καλύψει το νέο εγχείρημα στον προοδευτικό χώρο; Ποιοι και για ποιον σκοπό προσπαθούν να το τορπιλίσουν λίγο πριν περάσει στα χέρια των πολιτών που προσδοκούν πολλά από τη δημιουργία του και αγωνιούν για την έκβασή του; Ποιοι επιδιώκουν να βάλουν σε δεύτερη μοίρα τη συστηματική δουλειά και το πόρισμα της επιτροπής που συγκρότησαν όλες οι δυνάμεις μαζί και που αποτελεί μια σταθερή πολιτική και προγραμματική βάση; Ποιοι θέλουν να εκφυλλιστεί μια τόσο ευρύχωρη εκσυγχρονιστική συσπείρωση κεντροαριστερών, σοσιαλδημοκρατικών, κεντρώων και φιλελεύθερων δυνάμεων;
Δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια άλλου χαμένου χρόνου. Οι δυνάμεις και οι προσωπικότητες που πήραν μέρος και στήριξαν από την αρχή αυτή την προσπάθεια ας καταλήξουν το συντομότερο στις διαδικασίες της πολιτικής συγκρότησης του νέου φορέα. Καμιά προσχηματική υποχώρηση ή αποχώρηση δεν συγχωρείται.
Είναι καιρός να συνεννοηθούν και οι ηγεσίες των κομμάτων και των κινήσεων, στα πρότυπα της επιτροπής διαλόγου και να γίνουν οι αναγκαίοι προωθητικοί συμβιβασμοί.
Είναι καιρός να δείξουν όλοι ισχυρή πολιτική βούληση, πίστη στο στόχο και υποχώρηση της προσωπικής ατζέντας.
Είναι καιρός να μπει τέλος στη διλημματική ομηρεία των προοδευτικών πολιτών, ανάμεσα σε μια συντηρητική παράταξη που δεν φαίνεται ν’ αλλάζει και σε μια λαϊκίστικη αριστερά που έχει αλλάξει από καιρό.
Είναι καιρός να μπουν οι βάσεις για μια νέα προοδευτική εκσυγχρονιστική πλειοψηφία γιατί η χώρα δεν έχει άλλα περιθώρια παραλυτικής στασιμότητας.