Είναι ολισθηρός ο δρόμος που ανοίγει με τις προειδοποιήσεις από την πλευρά κυβερνητικών στελεχών για κίνδυνο μαζικής εκροής καταθέσεων σε περίπτωση εκλογών και επικράτησης ΣΥΡΙΖΑ. Καμία κομματική σκοπιμότητα αλλά ούτε και η ειλικινής αγωνία, εφόσον υπάρχει, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την πρόκληση τέτοιου περιεχομένου ανασφάλειας στους πολίτες. Γιατί, πολύ απλά, η κινδυνολογία για τραπεζικό πανικό μπορεί να λειτουργήσει σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Προβλέποντας καταστροφή, τη φέρνουν, δυνητικά, πιο κοντά.
Είναι σημαντικό ότι το ΠΑΣΟΚ κράτησε σαφείς αποστάσεις από αυτού του είδους τις κραυγές, όπως επίσης ότι ο ΥΠΔΜ Κ. Μητσοτάκης διαφοροποιήθηκε από τις δηλώσεις του Αδ. Γεωργιάδη που πρωταγωνιστεί στη συζήτηση για τις… επιπτώσεις μιας πολιτικής αλλαγής στο εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα.
Και επειδή αρέσει στον πρωθυπουργό να αναφέρει ότι πρέπει να γίνουμε μια κανονική χώρα, να σημειωθεί ότι δεν είναι καθόλου κανονικό, στο πλαίσιο μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής δημοκρατίας, να χρησιμοποιούνται προειδοποιήσεις για bank run ως επιχείρημα κατά του αντιπάλου.
Ακόμη και για λόγους πολιτικής αξιοπρέπειας, δεν θα έπρεπε να επιδιώκονται κέρδη που έρχονται μέσα από τον πανικό των πολιτών, γιατί αυτό δεν είναι εθνικά επωφελές – αν υποθέσουμε ότι η έννοια του δημόσιου συμφέροντος διατηρεί οποιαδήποτε επίδραση στα κόμματα.