Το παράδειγμα Ντινόπουλου

27 Σεπ 2014

Η δήλωση του ΥΠΕΣ Α. Ντινόπουλου ότι παίρνει τη θέση της Ρ. Δούρου στην κόντρα της με τον ΥΠΔΜ Κ. Μητσοτάκη για τον επανέλεγχο των συμβάσεων έχει μεγαλύτερη σημασία από μια συνήθη επικοινωνιακή ακρότητα. Δείχνει με πολύ καθαρό τρόπο ποιες είναι οι βαθύτερες επιπτώσεις από τον ανασχηματισμό που έγινε μετά τις τις ευρωεκλογές και σηματοδότησε στροφή στο λαϊκισμό με την ανάδειξη προσώπων που είχαν διαπρέψει στο συγκεκριμένο γήπεδο.

Η επιλογή έγινε για λόγους επικοινωνίας αλλά καθόρισε την πολιτική. Η κυβέρνηση θέλησε να αντιπαρατεθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ με τους όρους ΣΥΡΙΖΑ αλλά βρίσκεται τώρα αντιμέτωπη με την αδυναμία της να εφαρμόσει αυτονόητες πολιτικές αφού δεν τις υπερασπίζονται πρώτα τα δικά της στελέχη.

Ο υπουργός Εσωτερικών και βουλευτής Β Αθήνας της ΝΔ είχε δώσει δείγματα γραφής στη διάρκεια των πολυετών μαχών του σε τηλεοπτικά αλώνια. Βρέθηκε στην ηγεσία ενός από τα σημαντικότερα υπουργεία γιατί το Μέγαρο Μαξίμου τον εμπιστεύθηκε ως σύνδεσμο με τη δυσαρεστημένη λαίκή δεξιά. Και τώρα πληρώνουν την επιλογή τους – και μαζί τους πληρώνουν όσοι θέλουν να εφαρμοστεί απρόσκοπτα ο νόμος για την αξιολόγηση και να εντοπιστούν οι παρατυπίες στο Δημόσιο, όσοι είχαν αισθανθεί ότι προσβάλλονται με τον τελευταίο ανασχηματισμό.

Και δεν σημαίνει ότι είναι λίγοι επειδή δεν κάνουν φασαρία.