Για την παρουσίαση από τον κ. Βούλγαρη του βιβλίου «Εμφύλια πάθη»

29 Δεκ 2016

Αξιότιμε Κε Βούλγαρη

Διάβασα με ενδιαφέρον την κριτική σας παρουσίαση του βιβλίου των Καλύβα-Μαραντζίδη                                               που μου έδωσε την ευκαιρία να θέσω σε σας και άλλους ίσως αναγνώστες της «Μ» ερωτήματα που δεν μπόρεσα να θέσω κατά την παρουσίαση του βιβλίου στις 6/10/16.

Αν θυμάμαι καλά, η παρουσίαση είχε γίνει στην ΕλληνοΑμερικανική Ένωση, πράγμα που δυσκολεύει την πιθανή παρουσίασή του, εντός της τρέχουσας τουλάχιστον χιλιετηρίδας, σε κάποια αίθουσα του μεγάρου του «λαού» του Κου Κουτσούμπα ή της πολυκατοικίας του αντίστοιχου «λαού» του κυρίου Τσίπρα, υποθέτοντας πάντα ότι οι ποιοτικές ομοιότητες των δύο αυτών κομμάτων υπερισχύουν των ποσοτικών διαφορών τους.

Εξ άλλου παρ΄ ολίγον να είχαν τον ίδιο κομμουνιστή Γενικό Γραμματέα ενώ ευτύχησαν να έχουν τον ίδιο διοργανωτή των events των καταλήψεων Λυκείων.

Έχω βέβαια διαβάσει το βιβλίο και γι’ αυτό είναι αυθόρμητο το σημείωμά μου στη «Μ» μόλις διάβασα τη σχολιογραφική σας παρουσίαση, την οποία έτεινα λανθασμένα και βιαστικά ίσως να θεωρήσω ως τεχνική ίσων αποστάσεων από ιστορικές αντιπαραθέσεις, που η κρίση και η «πρώτη φορά Αριστερά» μεσολάβησαν ώστε να φθάνουν πια μέχρι εμάς, την πλέμπα των παρουσιάσεων σημαντικών βιβλίων.

Γράφετε λοιπόν: «Είναι βέβαιο ότι οι δύο συγγραφείς έχουν εδώ και χρόνια ταράξει τα νερά στη μελέτη του Εμφυλίου. Μερικές φορές με επιθετικότητα pour epater epater la Gauche….». Αν δεν κάνω λάθος χρησιμοποιείτε το epater με την έννοια του άναυδου ή εμβρόντητου αλλά το πρόβλημα είναι το pour που υποδηλώνει ότι κίνητρο των συγγραφέων ήταν να αφήσουν εμβρόντητη την Αριστερά.

  1. Από που συνάγετε όμως το συμπέρασμα ότι το κίνητρο των συγγραφέων είναι αυτό και όχι να συμβάλλουν ώστε να αρχίσει επιτέλους να γράφεται η ΙΣΤΟΡΙΑ του εμφυλίου;

Και λέω επιτέλους, γιατί έχω πια την πεποίθηση ότι αν δεν κατεδαφιστεί αυτή η «Gauche» ανιστορική και ανιστόρητη αγιογραφία που ΚΑΙ με ευθύνη ενός μέρους μιας, μέχρι σήμερα, αμήχανης ή και οκνηρής πανεπιστημιακής διανόησης αντικατέστησε για δεκαετίες την ιστορία όλης της δεκαετίας 40-50, πως θα μπορέσει η ελληνική κοινωνία να αξιολογήσει μορφή και περιεχόμενο το κομμουνισμού;

*Μήπως η αδυναμία μας να προσεγγίσουμε ως κοινωνία την ευρωπαϊκή κανονικότητα έχει να κάνει ΚΑΙ με αυτό το ανοιχτό ζήτημα;

*Μήπως η αδυναμία της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας να κατανοήσει τι κόμμα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, πριν το κάνει κυβέρνηση, έχει να κάνει ΚΑΙ με αυτό το ανοιχτό ζήτημα;

*Μήπως η ευκολία της επικράτησης της αντιμνημονιακής απάτης έχει να κάνει ΚΑΙ με αυτό το ανοιχτό ζήτημα;

*Μήπως η εργαλειακή χρήση του κυρίαρχου εμφυλιοπολεμικού αφηγήματος ΚΑΙ από το ΠΑΣΟΚ όπως σεις ο ίδιος μας την παρουσιάσατε, συνιστά ένα από τα κορυφαία πολιτικά του λάθη; Γιατί αν ένας Ανδρέας Παπανδρέου δεν τόλμησε να υποστηρίξει τον αντικομμουνιστικό αγώνα των φιλελεύθερων παρατάξεων που κράτησαν τη χώρα μας εκτός του σταλινικού σοσιαλιστικού ζόφου, ταυτίζοντάς τον ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ με τον απάνθρωπο αντικομμουνισμό των ταγμάτων ασφαλείας, πως και γιατί μία Φώφη Γεννηματά να τολμήσει σήμερα να υποστηρίξει την επιλογή του ΠΑΣΟΚ να συγκυβερνήσει με τη ΝΔ και να καταφέρουν, έστω όχι με τον ορθότερο τρόπο, να κρατήσουν τη χώρα μας εντός ευρωζώνης και εκτός άτακτης χρεοκοπίας;

  1. Διερωτάσθε: «…ήταν όλη η περίοδος 1943-1949 ένας και ενιαίος Εμφύλιος που εξαπολύθηκε από το ΚΚΕ, όπως υποστηρίζουν οι Καλύβας-Μαραντζίδης; Ή, αντιθέτως, όπως προτείνουν άλλοι μελετητές με τους οποίους συμφωνώ, χρειάζεται να διακρίνουμε τις διαφορετικές φάσεις που πέρασαν οι εμφύλιες συγκρούσεις από το 1943 ως το 1949»;

Ποιές είναι αυτές οι «διαφορετικές φάσεις»;                                                                                                                                   Μπορείτε σας παρακαλώ να μας τις αναφέρετε, έστω και αν τοποθετείστε όχι ως ιστορικός αλλά ως σχολιαστής του βιβλίου;

Ίσως και ακριβώς για να μην παρεξηγηθεί η υπαινικτικότητα του σχολιασμού σας….

  1. Γράφετε ότι η απήχηση του βιβλίου «Υποχρεώνει τους διαφωνούντες, ιδίως από τα αριστερά, να εκλεπτύνουν τα δικά τους εργαλεία και να αναστοχαστούν τις δικές τους ορθοδοξίες» To «δικιές τους» όμως υπονοεί ευθέως την ύπαρξη αντίστοιχων ορθοδοξιών των δύο συγγραφέων, αλλιώς θα γράφατε «…τις ορθοδοξίες τους» σκέτο.

Ποιες είναι λοιπόν οι ορθοδοξίες τους που και πάλι υπαινίσσεσθε;

Κύριε Βούλγαρη.

Γνωρίζετε ότι δεν είναι ούτε το πρώτο και ευτυχώς ούτε το τελευταίο βιβλίο που θα στεναχωρήσει την αριστερή μας ορθοδοξία. Και σίγουρα θα έχετε υπ΄ όψη σας το δίτομο έργο του κυρίου Σάκη Μουμτζή με τίτλο «Η Κόκκινη Βία» από τις εκδόσεις Επίκεντρο, παρόμοιας ιστορικής προσέγγισης του εμφυλίου με αυτήν των Καλύβα-Μαραντζίδη. Αν δεν το έχετε διαβάσει σας το συνιστώ και ίσως διαβάζοντάς το βρείτε ενδιαφέρον να μας χαρίσετε και γι αυτό ένα κριτικό σας σχόλιο.

Θεωρώ ωστόσο χρέος μου να σας ενημερώσω ότι το εν λόγω βιβλίο έχει ήδη τύχει κριτικής παρουσίασης από το ΣΥΡΙΖΑϊκής χρήσης και αριστερής ορθοδοξίας  blog periodista.gr, την οποία και ευπειθώς κοινοποποιώ σε σας και όλους τους δημοκρατικούς αναγνώστες της «Μεταρρύθμισης».     στις 27/12 και επειδή το βρήκαν ιδιαίτερα ενδιαφέρον, συνέχισαν την παρουσίασή του την επομένη 28/12.

Λέτε να έχει παίξει ρόλο το ότι ο κύριος Μουμτζής είναι συγγραφέας και του βιβλίου «ΣΥΡΙΖΑ απάτες και αυταπάτες» που εκδόθηκε πρόσφατα με πρόλογο του γερμανοτσολιά Ευάγγελου Βενιζέλου πάλι από τις εκδόσεις Επίκεντρο;

Εγώ πάντως δυσκολεύομαι να το πιστέψω γι αυτό και λέω να κρατήσω ίσες αποστάσεις μέχρι η αριστερή ορθοδοξία να εκλεπτύνει κάπως τα δικά της εργαλεία.

Όλα γίνονται.