Το πρόβλημα είναι μόνο του πολιτικού μας προσωπικού;

Θάνος Χ. Καψάλης 17 Μαϊ 2025

Το υπ' αριθμόν ένα πρόβλημα μοιάζει να είναι, το πώς το πολιτικό προσωπικό μιας χώρας μπορεί να την καταδικάσει σε μια άγονη συζήτηση, που αντί να εστιάζει στη βελτίωση των συγκοινωνιών της, περιστρέφεται γύρω από τις παρανοϊκές συλλήψεις ενός επιστολογράφου του Ιησού και ενός εκδότη ενός ρυπαρού εντύπου.

Μακάρι όμως να ήταν μόνον αυτό, ή να ήταν το σοβαρότερο πρόβλημα. Ακόμη πιο σοβαρό είναι ότι τα «προπύργια» του ορθολογισμού, της εμπειρικής προσέγγισης και της επιστημονικής μεθόδου - τα Πανεπιστήμια, τα ερευνητικά ινστιτούτα, οι επιστημονικές ενώσεις και τα επιμελητήρια, έχουν «πέσει», ώστε να παρακολουθούν αμέτοχα, εκπροσώπους τους να συδαυλίζουν και να διαχέουν ανενόχλητοι, τη διαλυτική παραφροσύνη.

Αν όλα αυτά φαίνονται υπερβολικά, αρκεί να θυμηθείτε πρόσφατα, τον «ειδικό» που σύστηνε να αγοραστούν αμαξοστοιχίες για να μετάσχουν σε ένα πείραμα σύγκρουσης, στο οποίο θα αποσαφηνίζονταν οι συνέπειές της, αυθεντικότερα, από τα μοντέλα υπολογιστών. Ή τον άλλο - που σαν να μην του έφταναν οι αξέχαστες εντυπώσεις μας, κατά το πέρασμά του από τη διοίκηση του μεγαλύτερου πανεπιστημίου και την εγκαινίαση ανύπαρκτων σταθμών μετρό - αναρωτιέται, τάχα με νόημα, μήπως η ευφλεκτότητα των ελαίων σιλικόνης των μετασχηματιστών, θα έπρεπε να οδηγήσει σε αναθεώρηση της κατασκευής των ηλεκτρομηχανών…

Κι αν δεν σας φτάνουν, πηγαίνετε και λίγα χρόνια πίσω, όταν ένας καθηγητής ιατρικής ισχυριζόταν - 15 ημέρες πριν την απελευθέρωση των εμβολίων κατά του κορωνοϊού- ότι η παραγωγή των εμβολίων αυτών ήταν ανέφικτη, και θυμηθείτε και τον άλλον, της ίδιας σχολής, που κινδυνολογούσε υποστηρίζοντας ότι τα εμβόλια mRNA είναι χειρότερα, ακόμη και από τον ίδιον τον ιό…

Μικρή χώρα είμαστε, και δεν εκπληττόμαστε για τα φαινόμενα αυτά, που ανέχεται και υποθάλπει το Πανεπιστήμιο, καθώς όλοι μας γνωρίζουμε την … ηθολογία εκλογής καθηγητών, ανάδειξης διοικήσεων, όπως και τις λογικές «μέσης λύσης» στις οποίες οδηγεί ο κομφορμισμός και η αποφυγή ανάληψης ευθύνης.

Επειδή όμως οι τσαρλατάνοι δεν μπορεί να οδηγήσουν στη διάλυση, παρά μόνον αν οι θεσμοί τους το επιτρέψουν - με πρώτους και καλύτερους αυτούς που παράγουν και αναπαράγουν τη γνώση - βάλτε το χέρι στην καρδιά και απαντήστε: Μόνον το πολιτικό προσωπικό φταίει που η χώρα έχει παραδοθεί αμαχητί στη δημαγωγική συνωμοσιολογία;