Πολιτική αναγκαιότητα

Βασίλης Δεληγκάρης 21 Μαρ 2015

H ρευστότητα στα κρατικά ταμεία και την πραγματική οικονομία έχει εξανεμιστεί, δημόσια έσοδα δεν υπάρχουν, οι επενδύσεις έχουν παγώσει, ο ρυθμός ανάπτυξης πάει να ξαναγίνει αρνητικός και η έξοδος από το μνημόνιο είναι πλέον όνειρο απατηλό, ενώ όλο και περισσότερο γίνεται πιθανή μία έξοδος από το ευρώ είτε ως ατύχημα είτε ως τυχοδιωκτική πολιτική επιλογή.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, κυβέρνηση του δεξιού και αριστερού εθνολαϊκισμού, σπαταλώντας χρόνο, δυνάμεις και κύρος, υπονομεύοντας κάθε διαπραγματευτική δυνατότητα και ανοίγοντας διαρκώς νέα μέτωπα, οδηγεί τη χώρα σε επικίνδυνο εκτροχιασμό. Έτσι όπως πορεύεται, είτε θα μας οδηγήσει σε έξοδο από την Ευρωζώνη με καταστρεπτικές για τη χώρα επιπτώσεις είτε θα αναγκαστεί να ζητήσει επιπλέον δάνεια, υπογράφοντας νέο μνημόνιο σκληρής λιτότητας. Και στη μία και στην άλλη περίπτωση ή σε οποιοδήποτε πιθανό “ατύχημα” ούτε η κυβέρνηση ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σε θέση να διαχειριστούν τις συνέπειες που θα προκύψουν. Ο ελληνικός λαός θα αρχίσει να κατανοεί ότι διχάστηκε στη βάση ενός τεράστιου ψέματος, μιας απίστευτα φθηνής δημαγωγίας και ότι μπορεί να ενωθεί μόνον γύρω από την αποδοχή της ωμής αλήθειας. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τη συγκυβέρνηση εθνικής ανάγκης κράτησαν τη χώρα όρθια, έχοντας όμως σημαντικές ευθύνες για τις παθογένειες που μας οδήγησαν στην κρίση αλλά και για καθυστερήσεις, λάθη και πολιτικές, που παρέτειναν και βάθυναν την κρίση. Η Ελλάδα βρέθηκε αιφνιδιασμένη και απροετοίμαστη στο μνημόνιο, το μνημόνιο που το έφερε η κρίση και όχι το αντίθετο. Αυτήν την πορεία ανασυγκρότησης της χώρας, που είχε αρχίσει τα προηγούμενα δύο χρόνια, θα μπορεί να την υπηρετήσει κάποια στιγμή ξανά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ένας ισχυρός φορέας της σύγχρονης σοσιαλδημοκρατίας, Ως μία δύναμη πολιτικού ορθολογισμού, εθνικής συνεννόησης, εγγυητής της πολιτικής σταθερότητας και της ευρωπαϊκής προοπτικής και καταλύτης των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων. Το αίτημα για την ανασυγκρότηση της κεντροαριστεράς γίνεται σήμερα όλο και πιο επιτακτικό απέναντι στο διογκούμενο δεξιό και αριστερό λαϊκισμό. Το αποτέλεσμα των πρόσφατων εκλογών κατέστησε ακόμη πιο φανερό ότι το ΠΑΣΟΚ με τη σημερινή μορφή του έχει κλείσει πλέον έναν μεγάλο ιστορικό κύκλο. Αυτή είναι η αίσθηση, καλώς ή κακώς, της κοινωνίας και των προοδευτικών πολιτών. Η υπέρβαση του παλιού και η γέννηση του καινούργιου δεν θα επιτευχθεί βεβαίως ούτε με παρθενογενέσεις ούτε από μεσσίες αλλά με σεβασμό στις πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που αγωνίζονται για την επιβίωση της χώρας, με τεράστιο προσωπικό και πολιτικό κόστος. Γι’ αυτό το σκοπό είναι αναγκαίο ένα ιδρυτικό συνέδριο ενότητας, ανανέωσης και προοπτικής με τη συμμετοχή και ευρύτερων δυνάμεων του χώρου της κεντροαριστεράς, το οποίο θα ανοίξει το δρόμο για την ανάδειξη στην ηγεσία των νεότερων γενεών και θα καθορίσει τις ιδεολογικές και πολιτικές συντεταγμένες μιας σύγχρονης σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής στη χώρα μας. Το επικείμενο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ-Δημοκρατικής Παράταξης πρέπει να αποφασίσει μία νέα αφετηρία για την παράταξη. Έχει ιστορική ευθύνη να χαράξει τον οδικό χάρτη για την αναγέννηση μέσα από τη δημιουργία ενός σύγχρονου φορέα της ελληνικής σοσιαλδημοκρατίας.