Ψωνίζοντας τις Κυριακές

Σπύρος Καβουνίδης 09 Μαϊ 2017

Είναι αλήθεια ότι είναι ευχάριστο μια μέρα την εβδομάδα να μην είναι ανοιχτά τα καταστήματα, να μην έχει εμπορική κίνηση, να περπατάς ήσυχα στην πόλη σου.

Είναι επίσης αλήθεια ότι τα μικρά καταστήματα με μέσα μόνον τον ιδιοκτήτη ή, άντε, ένα – δυο υπαλλήλους θα ζοριστούν νάναι ανοιχτά και τις Κυριακές.

Όμως, το επιχείρημα περί εκκλησιασμού κλπ είναι τουλάχιστον κωμικό. Δηλαδή οι πιστοί Χριστιανοί, όσοι τέλος πάντων πηγαίνουν κυριακάτικα στις εκκλησίες, εκκλησιάζονται γιατί δεν έχουν τι άλλο να κάνουν, και θα κάνουν κοπάνα από τις εκκλησίες αν είναι ανοιχτά τα μαγαζιά;

Και ποια καταστήματα δεν πρέπει νάναι ανοιχτά; Τα καφενεία πρέπει ή δεν πρέπει; Τα περίπτερα; Τα τουριστικά (αγαλματάκια κλπ); Ή γενικώς τα καταστήματα στις «τουριστικές περιοχές»; Και το Αιγάλεω είναι τουριστική περιοχή χωρίς, πλέον, τον κ. Τζανακόπουλο;

Ο προβληματισμός (μετά ζόρικων διαδηλώσεων) για το κυριακάτικο άνοιγμα των καταστημάτων δεν λαμβάνει υπ’ όψη του, νομίζω, ή μάλλον παραβλέπει επίτηδες δύο θέματα. Πρώτον ότι αυτό δεν θάναι υποχρεωτικό, όποιο θέλει θα ανοίγει. Δεύτερον, δεν λαμβάνονται υπ’ όψη αυτοί στους οποίους απευθύνονται, οι πελάτες τους. Και – επί το προοδευτικώτερον – δεν λαμβάνονται υπ’ όψη οι εργαζόμενοι που δύσκολα προλαβαίνουν τις άλλες μέρες αφού δουλεύουν και οι οποίοι θα μπορούν με μεγαλύτερη άνεση να διαλέγουν πριν ψωνίσουν. Ή μήπως το να διαλέγουν είναι εναντίον των μικρών καταστημάτων;

Και ένα ερώτημα προς «αριστερούς» φίλους. Από πότε η αριστερά ενδιαφέρεται προνομιακά για τα «μικρά» καταστήματα, προτιμώντας τα από τα «μεγάλα» (που στο κάτω κάτω μπορεί να κάνουν και πρόσθετες προσλήψεις); Δηλαδή από πότε η αριστερά ενδιαφέρεται για την μικροαστική τάξη (την κατ’ εξοχήν αντιδραστική «τάξη» κατά Μαρξ);

Δεν θάταν πολύ πιο προοδευτικό η διεκδίκηση να εστιαζόταν στην διεξαγωγή συστηματικών ελέγχων για να μην παραβιάζονται – όπως πράγματι υπάρχει κίνδυνος ιδίως στα μικρά καταστήματα – τα δικαιώματα και οι όροι εργασίας των εργαζομένων σε αυτά;

Και τέλος, μία απορία. Αυτό το καλαμπούρι ο Σύριζα – κυβέρνηση να νομοθετεί και ο Σύριζα – κόμμα (ή νεολαία) να αντιστέκεται πόσο θα τραβήξει;