Η συζήτηση στη Βουλή(12/3) επιβεβαίωσε απλώς τις εκτιμήσεις ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν πρόκειται να αλλάξει. Όλα όσα του προσάπτουν σχετικά με τη θωπεία της πολιτικής βίας και τη στήριξη τρομοκράτη δολοφόνου τα επανέλαβε ο ίδιος χωρίς κανένα ενδοιασμό. Δεν ιδρώνει τ? αυτί του. Θα συνεχίζει να στοιχίζεται πίσω από τις διαδηλώσεις των ταγμάτων εφόδου των ακροαριστερών οργανώσεων, να στηρίζει τις καταλήψεις και τις βίαιες καταδρομές τους, να στηρίζει πολιτικά έναν κατάδικο για τρομοκρατικές δολοφονίες. Δεν είχε τίποτα θετικό να προτείνει για τα προβλήματα της χώρας του και κατά τη συνήθη πρακτική του κατέφυγε σε χονδροειδή ψέματα για τη διαχείριση της πανδημίας. Η Ερώτησή του κατέληξε σε φιάσκο και υπέστη ακόμα μια ταπεινωτική πολιτική ήττα από έναν ευπρεπή, λογικό και πολιτισμένο πολιτικό αντίπαλο. Έφυγε ξανά με την ουρά στα σκέλια.

Ορθώς ο Π/Θ τον αποκάλεσε ψεύτη και υποκριτή. Έδειξε ακριβώς πώς ένας σοβαρός και φιλελεύθερος Π/Θ σε μια δημοκρατική και ευρωπαϊκή χώρα με δημοκρατική παιδεία αντιμετωπίζει και συζητά τα σοβαρά προβλήματα της χώρας. Ότι δεν είναι αλάθητος, αλλά σεμνύνεται και μπορεί να ζητά συγνώμη για τα την παραβίαση της νομιμότητας από κρατικά όργανα ακόμα και για την εποχή διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Έδειξε ακόμα ότι ασκεί πολιτική με βάση στοιχεία κι όχι αρλούμπες, ότι ενεργεί για να επιλύσει υπαρκτά προβλήματα ως ένας Π/Θ με βάση τις αξίες, τις αρχές και τους κανόνες του δημοκρατικού κοινοβουλευτικού πολιτεύματος, που σέβεται τον πολιτικό του αντίπαλο. Αντίπαλο, που είχε διώξει απηνώς τη σύζυγό του Μαρέβα Γκραμπόφσκι και την είχε αναγορεύσει σε υπ. αρ. 1 εχθρό της κυβέρνησής του, χωρίς κανένα στοιχείο, χωρίς ίχνος ντροπής. Και με την οποία ασχολείται ακόμα η Νεολαία του κόμματός του, άγνωστο για ποιο λόγο. Προφανώς, κάποιοι ηλίθιοι καθοδηγητές πιστεύουν ότι κερδίζουν πόντους με κάτι τέτοια στο ακροατήριο του αριστερισμού. Διότι, περί αυτού πρόκειται. Η Νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ έχει μηδαμινή επιρροή στα πανεπιστήμια κι ούτε τολμά να κάνει κάποια εκδήλωση ή διαδήλωση από μόνη της, όπως η ΚΝΕ ή οι διάφορες οργανώσεις της άκρας αριστεράς. Γι αυτό κρύβεται στη φούστα τους. Ο κ. Τσίπρας βρήκε κάτι να ψελλίσει περί «σεβασμού» της οικογένειας Μπακογιάννη και διατύπωσε τον εξωφρενικό ισχυρισμό ότι στηρίζει πολιτικά τον Κουφοντίνα για να μην αποκτήσουν ήρωα οι τρομοκράτες!! Μεγάλη η χάρη του. Απόπειρα απαγκίστρωσης από την παγίδα που έστησε στη δημοκρατία στην οποία πιάστηκε ο ίδιος; Θα δείξει. Αυτή είναι τελικά η Αριστερά του διαβόητου, χυδαίου «ηθικού πλεονεκτήματος». Γελοία ήταν και η «ταπεινή» του προσπάθεια να παρουσιάσει τον εαυτό του ως «απόγονο» και «συνεχιστή» της Δημοκρατικής Παράταξης με την οποία η Αριστερά όχι μόνο δεν είχε σχέση αλλά ήταν πάντα στα μαχαίρια. Τέτοιο θράσος. Δεν έχει πρόβλημα, εφόσον βρίσκει άφωνο και αδρανές το ΚΙΝΑΛ. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κάνει ό, τι μπορεί για να επιβεβαιώνει κάθε φορά τους χαρακτηρισμούς που του έχουν κατά καιρούς αποδοθεί: ανιστόρητος, ημιμαθής, ανεύθυνος, αδίστακτος λαϊκιστής, δημαγωγός, ολοκληρωτικών αντιλήψεων και πρακτικών, ανίκανος να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων» κι άλλους πολλούς.

Σε αντίθεση με τις αντιπαραθέσεις στη Βουλή, η διαδικτυακή εκδήλωση του «Κύκλου Ιδεών (10/3) ήταν πραγματική όαση. Με βάση τα ευρήματα έρευνας της Metron Analysis ένα εκλεκτό πάνελ (ο καθηγητής Γ. Βούλγαρης, ο καθηγητής και υποδιοικητής τη ΤτΕ Θ. Πελαγίδης, ο αναλυτής Γρ. Φαρμάκης και η εντατικολόγος Α. Κοτανίδου) με συντονιστή τον κ. Ευ. Βενιζέλο ανέδειξε με σοβαρότητα τα προβλήματα Κοινωνικής Συνοχής λόγω της Πανδημίας που θα έπρεπε να απασχολούν τις πολιτικές δυνάμεις και τους πολίτες.

Τα ευρήματα της πανελλαδικής αυτής έρευνας θα μπορούσαν να θεωρηθούν, σε γενικές γραμμές, φυσιολογικά.

Φυσιολογική είναι η όποια φθορά της κυβέρνησης. Το κυβερνάν δεν είναι εύκολο, ιδιαίτερα κάτω από τις έκτακτες συνθήκες πανδημίας και της οικονομικής ύφεσης που προκάλεσε, των τουρκικών προκλήσεων και απειλών που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη πριν προλάβει να εφαρμόσει το πρόγραμμά της.

Φυσιολογική θα πρέπει να θεωρείται και η εικόνα κόπωσης και σχετικής απαισιοδοξίας των πολιτών, λόγω της αναπόφευκτης διακύμανσης των μέτρων για την πανδημία και μερικής λειτουργίας της οικονομίας. Τα σημεία ισορροπίας μεταξύ προστασίας της δημόσιας Υγείας και οικονομίας σε όλες τις χώρες διαρκώς μεταβάλλονται αναγκαστικά, ανάλογα με τα δεδομένα και με κριτήριο τις αντοχές του Συστήματος Υγείας. Είναι φανερό ότι μόνο ο εμβολιασμός και η αποκαλούμενη «ανοσία της αγέλης» αποτελούν τον κρίσιμο και αποφασιστικό παράγοντα εξόδου από τον εφιάλτη της πανδημίας.

Η κυβέρνηση έχει να επιδείξει σοβαρά επιτεύγματα στον τομέα αντιμετώπισης της πανδημίας παρά τα λάθη και τις αστοχίες της. Τα μέτρα αποδίδουν πλέον μόνο σε κάποιο βαθμό, ενώ η απουσία κεντρικού και ενιαίου επιστημονικού και πολιτικού-επικοινωνιακού μηνύματος έχει υπονομεύσει την εμπιστοσύνη της κοινής γνώμης. Η κόπωση είναι εμφανής. Η υπομονή, οι αντοχές εξαντλούνται. Καθένας κόβει και ράβει τα μέτρα που νομίζει ότι τον συμφέρουν. Η ευρύτερη εικόνα παραγνωρίζεται. Η αλληλεγγύη είναι ανύπαρκτη. Είναι ταυτόχρονα χαρακτηριστικό γνώρισμα της ελληνικής πολιτικής κουλτούρας η εξ ορισμού αθωότητα και αθώωση της παραβατικής συμπεριφοράς των πολιτών που μαζικά καταπατούν βάναυσα τα μέτρα κατά συρροή ενώ ταυτόχρονα διαμαρτύρονται για έλλειψη αστυνόμευσης.

Στο κόμμα της αξιωματικής κυρίως αντιπολίτευσης η ανευθυνότητα περισσεύει σε βάρος του συνόλου. Ο «Λεγάμενος» αναλαμβάνει το «ρίσκο» των διαδηλώσεων που αυξάνουν τα κρούσματα και γεμίζουν τα Νοσοκομεία, που ήδη πιέζονται αφόρητα, απαιτώντας ταυτόχρονα και απεριόριστο αριθμό ΜΕΘ. Μετά ζητάει και τα ρέστα. Παράνοια.

Οι όποιες συγκρίσεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο (αλλά και παγκόσμιο) σε σχέση με την αντιμετώπιση της πανδημίας (αλλά και του εμβολιασμού), όσο μακάβριοι κι αν είναι οι αριθμοί, δείχνουν ότι η χώρα μας μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει πάρα πολύ καλά, ανέλπιστα ίσως καλά. Τα στοιχεία δεν επιδέχονται αμφισβήτηση. Μόνο ο κ. Τσίπρας κάνει πως δεν τα βλέπει. Είναι ο ίδιος που τον περασμένο Νοέμβριο κατηγορούσε τον Π/Θ για «εμπόριο ελπίδας» με «ανύπαρκτα εμβόλια». Είχε άγνοια ή ήταν ψεύτης; Γι αυτό γελοιοποιείται συνεχώς. Δεν έχει πολιτική. Βασίζεται μόνο στην καταγγελία και το ψεύδος. Κι απ? την άλλη μεριά το ΚΙΝΑΛ ψέλλισε κάτι για «αδύναμη και ανίκανη» κυβέρνηση στο θέμα της πανδημίας. Πού έγκειται ακριβώς η αδυναμία της και πώς είναι δυνατόν μια τέτοια «αδύναμη και ανίκανη» κυβέρνηση να σημειώνει τόσο πολύ καλές επιδόσεις; Όταν αμφότερα τα κόμματα της αντιπολίτευσης αγνοούν την πραγματικότητα τότε είναι φυσικό η ίδια η πραγματικότητα να τους αγνοεί.

Αλλά και στην οικονομία η κυβέρνηση έχει να επιδείξει λογική και συνετή διαχείριση. Ούτε εδώ τα πράγματα είναι ιδανικά, αλλά δεν θα μπορούσαν να είναι. Οι δημοσιονομικές αντοχές δεν είναι απεριόριστες. Κι εδώ η αξιωματική αντιπολίτευση δημαγωγεί ασύστολα. Ποντάρει στην καταστροφή. Η οικονομία, όμως, αντέχει κι είναι έτοιμη για απογείωση.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να παραμείνει σταθερή και αμετακίνητη στο πρόγραμμά της για έξοδο από την πανδημία και την κρίση, προϋπόθεση εκ των ουκ άνευ για την επάνοδο σε μια κανονική οικονομική και κοινωνική ζωή. Όλες οι ενδείξεις είναι θετικές για να γυρίσει η χώρα σελίδα. Από παντού τα μηνύματα είναι θετικά για την ανάταξη και ανάπτυξη της οικονομίας. Πρόκειται για αντικειμενικές εκτιμήσεις, όχι ευσεβείς πόθους. Οι διαθέσιμοι ευρωπαϊκοί πόροι είναι πρωτοφανείς. Απαιτείται ορθή στρατηγική αξιοποίησης. Το πλαίσιο υπάρχει. Τελευταία ίσως ιστορική ευκαιρία για τη χώρα να αλλάξει σελίδα. Η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση, η αισιοδοξία για το προσωπικό, οικογενειακό, και συλλογικό μέλλον, το μέλλον της χώρας, θα επανέλθουν σταδιακά, αλλά μόνο μέσα από πράξεις και επιτεύγματα, απτά αποτελέσματα. Η περίοδος χάριτος έχει παρέλθει προ πολλού.

Η κυβέρνηση διαθέτει τον πολιτικό χρόνο για να πετύχει. Ας αφήσει τον κ. Τσίπρα να βράζει στον κόσμο του. Πρέπει να δείξει σθένος και αποφασιστικότητα απέναντι στις προκλήσεις βίας και υπονόμευσης της πολιτικής ομαλότητας και των θεσμών. Ο Π/Θ στη συζήτηση στη Βουλή έδειξε ότι κατανοεί πλήρως την κατάσταση κι ότι θα παραμείνει σταθερός στις θέσεις του και στους πολιτικούς του στόχους. Σταθερός στον κοινωνικό και πολιτικό συνασπισμό δυνάμεων για μια νέα χώρα που χρειάζονται οι πολίτες.

Σοβαροί πολιτικοί, όπως ο πρώην Π/Θ Κώστας Σημίτης, ο Ευάγγελος Βενιζέλος κι άλλοι εξακολουθούν να έχουν επαφή με την πραγματικότητα, πονούν την πατρίδα τους, μελετούν και συζητούν τα κρίσιμα κοινωνικά, οικονομικά και πολιτικά προβλήματα, αναζητούν υπεύθυνες και ρεαλιστικές λύσεις για μια Νέα Ελλάδα, σε επαφή με την ελληνική, ευρωπαϊκή και παγκόσμια πραγματικότητα. Με ιδέες, αξιακό πρίσμα, πολιτισμικό όραμα και κριτήρια ευημερίας, ασφάλειας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Θέτουν στο επίκεντρο του δημόσιου διαλόγου την Ελλάδα του Αύριο.

Ο κ. Τσίπρας και το κόμμα του δεν έχουν τίποτα να προτείνουν. Η χώρα δεν χρειάζεται τις παρωχημένες και δοκιμασμένες ιδέες τους. Η ιστορία τις έχει προ πολλού τοποθετήσει στον κάλαθο των αχρήστων. Κι εδώ τις δοκίμασαν στην πλάτη μας με τεράστιο κόστος. Αρκετά. Ευτυχώς, επί του παρόντος, γλυτώσαμε. Ζουν στο παρελθόν. Παλεύουν με φαντάσματα μιας άλλης εποχής. Κολακεύουν και υποδαυλίζουν τα χειρότερα ένστικτα του όχλου, τη μισαλλοδοξία και το διχασμό.

Να επιδιώκει κανείς την καταστροφή της χώρας του, να ποντάρει πάνω σε ερείπια για τη δική του πολιτική επιβίωση δεν είναι μόνο εθνικά ανεύθυνο, αλλά προκλητικά χυδαίο και επικίνδυνο.

Ας ήμαστε αισιόδοξοι. Είναι φανερό ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε μολονότι υπάρχει ακόμα αρκετό σκοτάδι πριν το ξημέρωμα. Βάσιμη πεποίθηση είναι ότι το ξημέρωμα και το φως δε θα αργήσουν.