Τελικά αποδεικνύεται ότι τα «Τέμπη» προσφέρονται για τη «Μεγάλη Σπέκουλα» του κάθε υπονομευτή της δημοκρατικής σταθερότητας της χώρας.
Πρώτα απ' όλα μαθαίνουμε για άλλη μία φορά, τι σημαίνει κυνισμός και υποκρισία στο κυνήγι της εξουσίας.
Αφού υπάρχουν κάποιοι που, στον δρόμο για την εξουσία, τόσο πολύ έχουν ανάγκη από νεκρούς στη "βάρδια των άλλων", ώστε στις μεγάλες πυρκαγιές, επιδιώκοντας την αθρόα "παραγωγή νεκρών", εκθείαζαν δημόσια όσους παραβίαζαν τα μέτρα ασφαλείας της πολιτείας, προκειμένου να τους προσφέρουν βορά στον θάνατο.
Κι όταν η πολιτεία πέτυχε να ελαχιστοποιηθούν οι ανθρώπινες απώλειες, είναι οι ίδιοι που, με πρωτοφανή μικροψυχία, την κατηγορούσαν για "πολιτική μη νεκρών". Ωσάν να ήταν έγκλημα που δεν είχαμε νεκρούς.
Είναι εκείνοι οι οποίοι, την στιγμή που η πολιτεία απευθυνόταν στην προσωπική ευθύνη των πολιτών για την αντιμετώπιση της πανδημίας, με σκοπό να ξαναδώσουν πάλι "τροφή στον θάνατο", διακήρυσσαν ότι «δεν υπάρχει προσωπική ευθύνη»! Διότι προφανώς γι’ αυτούς υπάρχει μόνον η εξουσία.
Και για να εξαφανίσουν και στην πράξη την προσωπική ευθύνη, στο όνομα ενός πολυεγκληματία, προκαλούσαν εκατοντάδες διαδηλώσεις, ώστε να δώσουν και "γήπεδο στον θάνατο", μέσω της διάδοσης του φονικού ιού.
Ενώ ταυτόχρονα μετονόμαζαν τους εμβολιασμούς "τιμωρία" και "ξεστοκάρισμα", τα εμβόλια "ρετσινόλαδο" και τα υγειονομικά μέτρα "καταστολή", ώστε έτσι να εξαφανίσουν και κάθε ασπίδα προστασίας.
Είναι οι ίδιοι που δίνουν διαρκώς τη μάχη για να αποτραπεί κάθε αξιολόγηση στο δημόσιο, αδιαφορώντας αν προσλαμβάνονται και σιτίζονται σ' αυτό ακόμη και υποψήφιοι "φονιάδες" λόγω επαγγελματικής ανεπάρκειας και ελλειμματικότητας.
Είναι, με άλλα λόγια, αυτοί που επιδιώκουν να παγώσει η χώρα στο παρελθόν και να μην αλλάξει τίποτε. Διότι δεν τους ενδιαφέρει ούτε η χώρα, ούτε οι άνθρωποί της, αλλά μόνον η εξουσία.
Τώρα λοιπόν, πάλι οι ίδιοι, προκειμένου να μην αλλάξει τίποτε, ούτε καν οι αιτίες που προκάλεσαν την τραγωδία των Τεμπών, επιδιώκουν να συσκοτίσουν τα πάντα, σκοτώνοντας πανηγυρικά ακόμη και τα υπολείμματα της λογικής.
Έτσι γι' αυτούς, όπως εύστοχα σημειώνει ο φίλος George Xenos ".....το δυστύχημα στα Τέμπη προκλήθηκε από ό,τι επακολουθησε, όχι από ό,τι προηγήθηκε. Από την μη απόσυρση Καραμανλή, από το μπάζωμα, από την Εξεταστική.... Τί σημασία έχει αν το δυστύχημα οφείλεται ποινικά στην ανικανότητα, επιπολαιοτητα, ζαμανφουτισμο και κυνισμό των ωσεί δημοσίων υπαλλήλων αρμοδίων του ΟΣΕ; Ποτέ, μα ποτέ δεν θα τα βάλει η αριστερή αντιπολίτευση με τις συντεχνίες και με τους Δ. Υ.".
Και είναι τόσο αφηνιασμένοι για εξουσία, ώστε ερωτεύονται αιφνιδίως κάθε μισητό για τους ίδιους εκδότη, μόνον και μόνον επειδή, θυμωμένος προφανώς που δεν τον ρωτάει ο πρωθυπουργός πώς θα κυβερνήσει, συμμαχεί μαζί τους στον πόλεμο κατά της λογικής.
Σε έναν ανηλεή πόλεμο, που διεξάγεται για να μας πείσει ότι αιτία του δυστυχήματος δεν είναι αυτό που το προκάλεσε, αλλά ό, τι ακολούθησε το δυστύχημα....
Και αυτό επειδή αγνοούν ότι μπορούν να διαστρέψουν τα πάντα, εκτός από τη λογική. Διότι όπως μας έμαθαν οι δάσκαλοί μας, από τον Αριστοτέλη μέχρι τον Παπανούτσο, η λογική δεν έχει ανάγκη κανέναν, διότι στηρίζεται αποκλειστικά στον εαυτό της.