Από την ερχόμενη Πέμπτη 1η Ιανουαρίου η Κύπρος αναλαμβάνει για δεύτερη φορά την εξάμηνη εκ περιτροπής προεδρία του Συμβουλίου Υπουργών της Ευρωπαϊκής Ένωσης/ ΕΕ. Και έχει ενδιαφέρον ότι ακριβώς πριν σαράντα χρόνια, το 1986, γεννήθηκε η ιδέα για την ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ η οποία όμως θεωρήθηκε απολύτως ανεδαφική. Την ενστερνίσθηκε όμως ο Γ. Κρανιδιώτης παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα επιδίωκε ως επίσημη πολιτική τότε την αποχώρηση των Τουρκικών στρατευμάτων από την Κύπρο. Προσωπικά, ως πρεσβευτής – σύμβουλος στο ΥΠΕΞ, έγραψα τότε (με πρωτοβουλία μου) το πρώτο σημείωμα με την ιδέα/πρόταση για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα/Ένωση. Η ιδέα υιοθετήθηκε αμέσως από τον Γ. Κρανιδιώτη, γεν. γραμματέα Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και τον Θ. Πάγκαλο, υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Ενώ δέκα χρόνια μετά (1996) την προώθησε με ενθουσιασμό μόλις ανέλαβε πρωθυπουργός ο Κ. Σημίτης ο οποίος με πρωταγωνιστικό ρόλο του Γ. Κρανιδιώτη έφερε τελικά την Κύπρο στην Ένωση (αποφάσεις Ευρωπαϊκού Συμβουλίου του Ελσίνκι -1999). Ως έχων την πατρότητα της ιδέας και έχοντας συμμετάσχει σ’ όλες τις διαπραγματευτικές διαδικασίες για την ένταξη μπορώ να επισημάνω ότι στόχος του εγχειρήματος (όπως εννοιολογήθηκε από Κ. Σημίτη / Γ. Κρανιδιώτη) ήταν να λειτουργήσει «ως καταλύτης για την επίλυση του Κυπριακού προβλήματος» με την παράλληλη εμβάθυνση της Ευρωτουρκικής συνδεσιακής σχέσης (που μόλις είχε ξεπαγώσει) και τελικώς ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ. Μέχρι σήμερα όμως κάθε άλλο παρά λειτούργησε ως καταλύτης.
Η δεύτερη κυπριακή προεδρία λαμβάνει βέβαια χώρα σε μια ιδιαίτερα δύσκολη στιγμή για την Ένωση. Η τελευταία απειλείται όχι μόνο από τη Ρωσία αλλά πολύ επικίνδυνα ίσως από τις ΗΠΑ όπως πιστοποιεί η Εθνική Στρατηγική Ασφάλειας που δημοσιοποίησε πρόσφατα ο Λευκός Οίκος. Η Κύπρος που θέλει να έχει ισχυρή σχέση με την διοίκηση Τραμπ θα πρέπει να παίξει ένα λεπτό παιγνίδι εξισορρόπησης ως προεδρία του Συμβουλίου για να μη βρεθεί σε επικίνδυνη παγίδα. Είναι όμως σημαντικό ότι ο πρόεδρος Ν. Χριστοδουλίδης σε πρόσφατες συνεντεύξεις του (Financial Times, Politico) ανέφερε ότι η Κυπριακή προεδρία θα ήθελε να προωθήσει στην θητεία της την εμβάθυνση των σχέσεων της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση και να προσκαλέσει τον πρόεδρο Ερντογάν να συμμετάσχει σε άτυπο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη Λευκωσία. Πρόκειται για θέμα που ελάχιστοι περίμεναν βέβαια στις Βρυξέλλες ότι θα αποτελούσε προτεραιότητα της Κύπρου. «Αλλάξαμε την προσέγγισή μας για τη σχέση ΕΕ – Τουρκίας. Καθώς δεν μπορούμε να αλλάξουμε τη γεωγραφία και η Τουρκία θα είναι πάντοτε γείτονας της Κύπρου, προτιμώ ένα γείτονα που θα είναι κοντά στην Ευρωπαϊκή Ένωση», είπε. Πρόκειται για μια εξόχως θετική τοποθέτηση που θα μπορούσε να λειτουργήσει και στην αρχική λογική «του καταλύτη για την επίλυση του Κυπριακού».
Αλλά μετά την τριμερή με το Ισραήλ και τον έντονο χρωματισμό της ως «αντιτουρκικής συσπείρωσης», πόσο ρεαλιστική είναι πλέον η ορθολογική αυτή προσέγγιση; Και τελικά πώς συμβιβάζονται οι στόχοι της Λευκωσίας; Προσέγγιση με Άγκυρα στο πλαίσιο της προεδρίας από τη μία μεριά και συμμετοχή σε (εικαζόμενο ;) αντιτουρκικό άξονα από την άλλη ;
Πηγή: www.tanea.gr