Ο Ηράκλειτος, το Ποτάμι και εγώ…

Αλέξανδρος Μαλλιάς 03 Μαϊ 2014

Ο Θουκυδίδης, ο Περικλής, ο Σωκράτης και ο Αριστοτέλης είναι κατά κανόνα οι προτιμώμενες αναφορές στην αναζήτηση της λογικής, αν υπάρχει λογική, στην κατανόηση της πολιτικής στη σύγχρονη Αθήνα, Θήβα, Κόρινθο και Σπάρτη.

Για περισσότερους από ένα λόγους ένας σύγχρονος μαθητής του Ηράκλειτου, ο οποίος επισκέφθηκε την Έφεσο μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, έκανε το επικίνδυνο βήμα να μπει στην πολιτική στην Ελλάδα.

Αψηφώντας τις συμβουλές των φίλων και των συμβούλων του και ανατρέποντας τις προσδοκίες, εκείνος αποφάσισε να συμμετάσχει σε ένα κόμμα – μία κίνηση μάλλον, παρά ένα κόμμα – χωρίς πολιτικά όργανα, κομματικές δομές ,καθοδηγητικό πολιτικό γραφείο, κλπ.

Δεν αποτελεί έκπληξη ότι το νέο κόμμα που θα διαγωνιστεί στην άνιση εκστρατεία για τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, που έχουν προγραμματιστεί για τις 25 Μαΐου, ονομάζεται «Το Ποτάμι». Με σύγχρονους όρους ο Ηράκλειτος θεωρείται ότι είναι ένας μεταμοντέρνος στοχαστής. Οι σκέψεις του υπερβαίνουν τον χρόνο, τον τόπο, τις ηπείρους.

Ο Ηράκλειτος μου έμαθε ότι:

– Ο αέρας πεθαίνει γεννώντας φωτιά. Η φωτιά πεθαίνει γεννώντας αέρα. Έτσι το νερό γεννιέται από τη γη, και η γη από το νερό.

– Δεν μπορείς να μπεις δυο φορές στο ίδιο ποτάμι. Το Ποτάμι όπου μόλις πάτησες έχει φύγει και ένα καινούργιο συνεχώς δημιουργείται.

– Ο δρόμος που πάει προς τα πάνω είναι ο ίδιος δρόμος που πάει προς τα κάτω.

– Κι εγώ όπως το ποτάμι, που είναι αλλά και δεν είναι ποτέ το ίδιο, μιας και διαρκώς εξελίσσεται.

Μπορεί ένα κόμμα χωρίς πολιτικούς να ανταποκριθεί στην πρόκληση και να κάνει την διαφορά στην ελληνική πολιτική; Μπορεί να αλλάξει την πορεία, παρακάμπτοντας τις πολιτικές ολιγαρχίες **που κυβερνούν την Ελλάδα για περίπου 70 χρόνια, οι οποίες συχνά κατηγορηθηκαν για έλλειψη ήθους, λογοδοσίας και κοινής λογικής;

Πριν από δύο εβδομάδες, συνάντησα τον επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρο Θεοδωράκη, ένα αυτοδημιούργητο άνθρωπο και έγκριτο δημοσιογράφο. Δεν δίστασα ούτε μια στιγμή να αποδεχθώ την πρόσκλησή του. Άλλωστε οι υποψήφιοι [του Ποταμιού] για τις ευρωεκλογές δεν είναι πολιτικοί. Όλοι τους έχουν υπηρετήσει τη χώρα και την κοινωνία με επιτυχία. Έχουν διακριθεί ως επιχειρηματίες, ακαδημαϊκοί, ιατροί, γεωργοί κλπ.

Το σύνθημα μας είναι «για μια δυνατή Ελλάδα σε μια δίκαιη Ευρώπη».

Μία Ενωμένη Ευρώπη δεν μπορεί να επιτευχθεί με διαιρεμένους Ευρωπαίους κατά μήκος διαχωριστικών γραμμών βορρά-νότου ή νότου-βορρά. Λέμε ναι, σε μια Ευρώπη η οποία θα δείξει σεβασμό στην αξιοπρέπεια των πολιτών της. Αλλά για να αλλάξουμε την Ευρώπη, θα πρέπει πρώτα να αλλάξουμε την πορεία της πολιτικής στην πατρίδα μας.

Ο Ηράκλειτος επιμένει ότι «η αρχή είναι το τέλος» και ότι «χωρίς την αδικία το όνομα της δικαιοσύνης δεν θα σήμαινε τίποτα». Στην οικογένεια, στην κοινωνία και στην πολιτική, είναι ξεκάθαρο ότι «ο χαρακτήρας κάποιου διαμορφώνει και τη μοίρα του».

Ο Ηράκλειτος είναι αυτό που πραγματικά λείπει σήμερα από την πολιτική στην Ελλάδα.

*το άρθρο αυτό είναι ελεύθερη διασκευή στα ελληνικά άρθρου που δημοσιεύθηκε στις 29 Απριλίου στο Χάφινγκτον Ποστ

**Ολιγαρχία σημαίνει ότι η πολιτική εξουσία ασκείται από ένα μικρο τμήμα της κοινωνίας