H πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δήλωσε ότι «το Ιράν δεν πρέπει ποτέ να αποκτήσει ατομική βομβα. Με τις εντάσεις στην περιοχή να βρίσκονται σε νέα κορύφωση, η σταθερότητα πρεπει να αποτελεί προτεραιότητα». 21/6
• Εκτιμώ ότι κανένας άλλος πρόεδρος Επιτροπής, ίσως με εξαίρεση τον Χ. Μ. Μπάροσο, δεν κατέβασε τόσο χαμηλά το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης. Η πρόεδρος Λάιεν τηρεί μια στάση, τόσο σε ότι αφορά την καταστροφή στην Γάζα και πρόσφατα με την πολεμική σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν, η οποία παραείναι «Γερμανική». Οι Επίτροποι, σύμφωνα με τα κείμενα, εκπροσωπούν θεσμούς, δεν εκπροσωπούν την προσωπική ή την εθνική τους άποψη και σε αυτό η πρόεδρος Λάιεν ξεπέρασε κάθε όριο αυθαιρεσίας. Ίσως είναι ταυτισμένη με τα παλαιά τραύματα της Γερμανίας, αλλά, από αυτό μέχρι το γεγονός ότι δεν θέλει να διαβάσει την απόφαση του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου, η απόσταση είναι τεράστια. Η παροχή πολιτικής προστασίας στον πολιτικό για τον οποίο έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, είναι παντελώς αδικαιολόγητη. Η πρόεδρος Λάιεν παραβιάζει τις καταστατικές δεσμεύσεις της ΕΕ τις οποίες η ίδια ανέλαβε να υπηρετήσει. Όμως, κανένας Επίτροπος ή κυβέρνηση δεν της έχει πει «είσαι πρόεδρος της Επιτροπής, οφείλεις να δημιουργείς ένα consensus». Η διπλή διάσταση της ΕΕ είναι γνωστή: νομισματική ενοποίηση, οικονομική υπερδύναμη, ταυτόχρονα, έλλειμμα στην εξωτερική πολιτική, κάθε μέλος με βέτο. Η εκλογή προέδρου της Επιτροπής παραμένει ουσιαστικά ζήτημα των κρατών, παζάρι κυρίως μεταξύ Γερμανίας-Γαλλίας. Η καλύτερη λύση για την εκλογή προέδρου της Επιτροπής, (της «κυβέρνησης» της ΕΕ) είναι η ανοικτή ψηφοφορία, εκλογή με την ψήφο όλων των ευρωπαίων πολιτών, όμως είμαστε πολύ μακριά από αυτό.
• Η πιο πάνω δήλωση Λάιεν παραβιάζει ανοικτές θύρες. Το ίδιο το Ιράν αποδέχεται τον έλεγχο/περιορισμό του πυρηνικού του προγράμματος, άρα παραγωγή ενέργειας μόνο για ειρηνικούς σκοπούς και γι’ αυτό υπέγραψε την συμφωνία του 2015. Πάνω στη συμφωνία του 2015 εργάστηκε αποτελεσματικα η τότε ΥΠΕΞ της ΕΕ Βαρόνη Άστον και την ολοκλήρωσε η διάδοχός της Φ. Μογκερίνι. Πού είναι σήμερα, η υπό την Λάιεν, Επιτροπή; Γιατί η ίδια δεν αντιγράφει Άστον και Μογκερίνι; Ο Μ. Ομπάμα δύο μέρες πριν «σχολίασε» Λάιεν: «Χρειαζόμαστε μια Μέση Ανατολή χωρίς πυρηνικά και αυτό περιλαμβανει και το Ισραήλ». 19/6.
• Ο ισπανός υπεξ Χοσέ Μανουέλ Άλμπαρες ξεχωρίζει για την συνέπεια και την εγκυρότητά του. Δήλωσε ότι, 1ον «Θα ζητήσω από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να εγκρίνει την άμεση αναστολή της Συμφωνίας Σύνδεσης ΕΕ- Ισραήλ λόγω των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Λωρίδα της Γάζας», 2ον «Να επιβληθεί εμπάργκο στην πώληση όπλων προς το Ισραήλ και, 3ον Να εγκριθεί η επιβολή κυρώσεων σε πρόσωπα που υπονομεύουν «τη λύση των δύο κρατών» (πηγή: Ertnews.gr, 23/6)
• Μέλη Ευρωκοινοβουλίου ασκούν έντονη κριτική στις επιλογές Λάιεν. Επίσης 211 Ευρωϋπάλληλοι με επιστολή τους στην πρόεδρο (24/4/24), ζητούν «κατάπαυση πυρός και διακοπή των εξαγωγών όπλων από τα κράτη μέλη στο Ισραήλ». Έχουν ευθύνη και τα κράτη-μέλη για την κατάσταση Λάϊεν; Έχουν! Αλλά τι να πούμε για μερικά άλλα, όταν η ίδια η Κύπρος τηρεί μια περίπου οπαδική στάση υπέρ του Ισραήλ; Εκατοντάδες χιλιάδες ευρωπαίοι πολίτες διαδηλώνουν (Ιρλανδία, Ισπανία, Κύπρος, Ιταλία, Γερμανία κλπ), εκφράζονται, ζητούν πραγματικές λύσεις. Η ΕΕ έχει ευθύνη να μιλά για την επιστροφή στις λύσεις στην Μ Ανατολή όπως τις περιγράφουν τα ψηφίσματα των ΗΕ: δύο κράτη δίπλα δίπλα (Ισραήλ, Παλαιστίνη) σε συνθήκες ασφαλείας για όλους.