Στο καναβάτσο. Αλλά ποιος;

Λάρκος Λάρκου 18 Φεβ 2024

Συμπληρώνεται ένας χρόνος από τους σεισμούς στην Α. Τουρκία, 6/2/23.  Οι σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας αλλάζουν. Συναντήσεις Ερτογάν-Μητσοτάκη, Γεραπετρίτη-Φιντάν, Φραγκογιάννη- Ακτσαπάρ. Η Αθήνα  (Δεκ/23) εξασφάλισε έγκριση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ώστε  τούρκοι πολίτες να μπορούν ταξιδεύουν σε 10 ελληνικά νησιά με βίζα κατά την άφιξή τους για διάρκεια 7 ημερών. Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Κ. Φραγκογιάννης δήλωσε σχετικά στην Hürriyet (3/2): «Αυτή η πρωτοβουλία (10 νησιά) μεταφέρει ένα ισχυρό μήνυμα, που αντικατοπτρίζει μια θεμελιώδη αλήθεια: Τα ελληνικά νησιά λειτουργούν ως γέφυρα επικοινωνίας και φιλίας μεταξύ των δύο λαών. Στόχος να αυξηθεί ο σημερινός όγκος διμερών εμπορικών συναλλαγών στα 10 δισ. ευρώ μέσα στην επόμενη πενταετία. Ο στόχος αυτός εξαρτάται από την επέκταση του εμπορίου, την ανταλλαγή γνώσεων, τεχνογνωσίας και πόρων, καθώς και την ανάληψη κοινών έργων στην Ελλάδα, την Τουρκία, ακόμη και σε τρίτες χώρες».

Ο υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Μ. Ακτσαπάρ και ο υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας Κ. Φραγκογιάννης συναντήθηκαν κατά τη διάρκεια της έκτης Συνάντησης Μικτής Οικονομικής Επιτροπής Τουρκίας-Ελλάδας και Επιχειρηματικού Φόρουμ (3/2).  Στο Φόρουμ συμμετείχαν περίπου 100 Έλληνες επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται στην Τουρκία, καθώς και περίπου 200 Τούρκοι επιχειρηματίες, από ποικίλους κλάδους της οικονομίας – τρόφιμα και ποτά, κατασκευές, ναυτιλιακός εξοπλισμός, ενέργεια και ΑΠΕ, υψηλή τεχνολογία, τουρισμός.  (Πηγή: euro2day, 3/2)

Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι η πολιτικής της προσέγγισης ανάμεσα στις δύο χώρες είναι εκεί, ήρθε και θα μείνει. Σήμερα 100 Έλληνες επιχειρηματίες δραστηριοποιούνται στην Τουρκία. Ο  όγκος των διμερών εμπορικών συναλλαγών να πάει στα 10 δισ. ευρώ μέσα στην επόμενη 5ετία, 61 ελληνικές εταιρείες δραστηριοποιούνται στην Τουρκία.

Η Κύπρος έχει μόνο να ωφεληθεί από την πλήρη ανάλυση των πραγμάτων. Η αντίληψη ότι η Κύπρος μπορεί να μπλοκάρει τις Ελληνοτουρκικές ή τις Ευρωτουρκικές σχέσεις, έρχεται πρώτα πρώτα σε σύγκρουση με τον ολοένα και στενότερο κύκλο των σχέσεων Ελλάδας-Τουρκίας. Η λογική της Λευκωσίας ότι, παρεμποδίζοντας την ανανέωση της Τελωνειακής Σχέσης ΕΕ-Τουρκίας,  θα προκαλέσει κόστος στη δεύτερη από πολλά δις ευρώ- (άρα «έτσι θα την έχει στο χέρι») στερείται σοβαρότητας. Ή η λογική ότι μπλοκάροντας την συμμετοχή Χακάν Φιντάν στο Συμβούλιο Υπουργών των «27», θα σπρώξει την Τουρκία στο καναβάτσο, είναι επιεικώς παιδαριώδης.

Οι αντιφάσεις και η διγλωσσία της Ε/Κ ηγεσίας δεν έχουν όρια. Να ακόμα μια αποκάλυψη-κάτι σαν τσουνάμι από το Κραν Μοντάνα. Ιωάννης Κασουλίδης: δεξί χέρι του Ν. Αναστασιάδη, επί σειρά ετών ΥΠΕΞ, πρόσωπο με ευρύ κύρος στην παράταξή του, παρα λίγο πρόεδρος της δημοκρατίας. (Πηγή: Podcast, Legal Matters 9/2, Χριστόφορος  Χριστοφή).

Ο Ι. Κασουλίδης ομιλεί: «Ο Τσαβούσογλου όντως εβγήκεν (έξω από την συνάντησή του με τον Αναστασιάδη) και όποιον έβλεπεν,ή εκάθετουν, ή εστέκετουν, έλεγέν του ότι ο «Αναστασιάδης μού είπε αυτόν το πράμαν (για δύο κράτη)». Ύστερα ο Ι. Κασουλίδης συμπληρώνει: «Ο Αναστασιάδης το έλεγεν τότε υπό ποίαν έννοιαν; Ότι δεν μπορείς με τους τούρκους να βρεις συμφωνία και θα καταλήξουμε σε δύο κράτη». Αποκαλύπτει δε ότι (αργότερα) σε σύσκεψη στη Λευκωσία είπεν στον Ν. Αναστασιάδη «μην ξαναπείς τέτοιον πράμα» και διέψευσε ότι του είπε «μην ξαναπείς τέτοιες πελλάρες». Σύμφωνα με στοιχεία από τον Μ. Δρουσιώτη η συνάντηση Αναστασιάδη- Τσαβούσογλου κρατησε 1 ώρα και 15 λεπτά! Όλα μαζί συγκροτούν έναν απίστευτης έχτασης τυχοδιωκτισμό με την «σφραγίδα» Αναστασιάδη: την προηγούμενη μέρα έδινε προτάσεις για να καταστήσει (δήθεν) το Πλαίσιο του ΓΓ πιο λειτουργικό, και την άλλη μέρα μιλούσε στον Μ. Τσαβούσογλου για «δύο κράτη», πίσω από τις πλάτες της Ε/Κ ηγεσίας, του Τ/Κ ηγέτη και του ΓΓ! Κυρίως όμως πίσω από τις πλάτες της Ε/Κ κοινότητας η οποία στήριξε και στηρίζει τη διεκδίκηση λύσης ΔΔΟ και πάνω σε αυτή την βάση κάνει τις επιλογές της στις προεδρικές εκλογές! Βέβαια υπάρχει ένα μείζον ζήτημα για τους συνεργάτες του Ν. Αναστασιάδη-σε ειδική βαθμίδα Χριστοδουλίδης και Μαυρογιάννης, και, βέβαια, για την με μέγιστη καθυστέρηση παρέμβαση Κασουλίδη. Ποιους «ήβρεν μπροστά του» ο Μ. Τσαβούσογλου, αν όχι τον διαπραγματευτή Α. Μαυρογιάννη και τους στενούς του συνεργάτες, αφού άλλοι δεν υπήρχαν; Ο Ν. Χριστοδουλίδης επέδειξε 7χρονη δραστήρια συγκάλυψη στον τυχοδιωκτισμό Αναστασιάδη, και, επιπρόσθετα ανέλαβε το ρόλο της εποπτείας των ΜΜΕ για να στηρίξει το «αφήγημα» Αναστασιάδη ότι «για όλα φταίνε όλοι οι άλλοι». Στη  συνέχεια πήρε ως αντάλλαγμα την πλήρη στήριξη για τις προεδρικές 2023. Μπορεί ο νυν ΠτΔ να δηλώνει ότι «θα πράξουμε ότι είναι δυνατόν, έτσι ώστε το 2024, να είναι το έτος της επανένωσης της Κύπρου», αλλά θα έπρεπε να διερωτάται γιατί κανένας παίκτης στο διεθνή χώρο (ΗΕ, ΕΕ) δεν έχει πειστεί από τις δηλώσεις ή τους χειρισμούς του. Πίσω από το έλλειμμα αξιοπιστίας (και) του ιδίου βρίσκεται το Κραν Μοντάνα, το 2017, μέρος του οποίου αποκάλυψε ο Ι. Κασουλίδης, με εμφανή στόχο τον εκτροχιασμό του Πλαισίου Γκουτέρες.  Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το να υπηρετήσει κάποιος στο κυπριακό ΥΠΕΞ, δεν συνιστά αυτομάτως  ικανή συνθήκη για να  σχηματίσει μια αξιόλογη θεώρηση των πραγμάτων. Αντίθετα, η εκπαίδευση στην επωδό του «μονίμως αδικημένου», συχνά κρύβει  την άλλη διάσταση της τραγωδίας των κοινών μας. Μέσα από τη διπλωματία της καταγγελίας να κρύβουμε  από την κοινή γνώμη την επιλογή της στασιμότητας ως της «αναπόφευκτης» επιλογής.