«Πολλά ήταν τα ψέματα που είπαμε ως εδώ, ας πούμε και μια αλήθεια… Ο κόσμος είναι ζόρικος κι εμείς ασθενικοί», μας υπενθυμίζει εδώ και χρόνια ο σπουδαίος τραγουδοποιός Διονύσης Σαββόπουλος. Τι άλλο μπορούμε να θυμηθούμε μετά τα όσα ανήκουστα εκτόξευσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, κατά την πρόσφατη ομιλία του στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.
Ο σημερινός ένοικος του Λευκού Οίκου, ο ανερμάτιστος Ντόναλντ Τράμπ, μπορεί να ονειρεύεται το Νόμπελ Ειρήνης, αν όμως κάτι δικαιούται να πάρει είναι το βραβείο της ασυναρτησίας και της απάτης, του κυνισμού και της συναλλαγής. Με άλλα λόγια, το μόνο που του αρμόζει είναι το βραβείο της Μπίζνας. Κι αυτό γιατί αντιλαμβάνεται την πολιτική με επιχειρηματικούς όρους. Στα χέρια του είναι ένα απλό εργαλείο για κτηματομεσιτικά πρότζεκτ. Άλλωστε στο άθλημα αυτό επιδίδεται καιρό τώρα.
Ο πολυεκατομμυριούχος πλανητάρχης δεν είναι μόνο άξεστος και πολιτικά απαίδευτος, αλλά ένας μπίζνεσμαν που ζει και αναπνέει για τον πλούτο. Προκειμένου να επιτυγχάνει τον διακαή πόθο του, καταλύει στοιχειώδεις αρχές και αξίες. Μοναδικό του όπλο το ψέμα. Δίχως την παραμικρή συστολή, πολεμά τις αυτονόητες αλήθειες. Μέλημα του, η εξυπηρέτηση οικονομικών και επιχειρηματικών συμφερόντων. Και το χειρότερο χρησιμοποιεί το αξίωμα του, για την καλλιέργεια μισαλλοδοξίας, φθόνου και οργής. Μάλιστα ο ίδιος απευθυνόμενος στους φανατικούς οπαδούς του, δεν δίστασε να πει, «είμαι η εκδίκησή σας», φορτίζοντας ακόμη περισσότερο την αντιπαλότητα που διαπερνά την αμερικανική κοινωνία.
Έτσι εξάλλου εξηγείται, το ότι βλέπει τον εαυτό του σημαιοφόρο σε μία εκστρατεία εκδίκησης της επιστήμης, της τεχνολογίας και του ορθολογισμού. Η δυσανεξία του για τις κατακτήσεις τους, είναι πρωτοφανής. Κάθε άλλο παρά προσπαθεί να την συγκαλύψει. Ο ανορθολογισμός του κτυπάει κόκκινο, δεν έχει όρια. Αποκαλυπτικό είναι πως στην ομιλία του στα Ηνωμένα Έθνη, προέτρεψε τις εγκύους να μην παίρνουν παρακεταμόλη γιατί προκαλεί αυτισμό στα παιδιά. Το επιχείρημα που επικαλέστηκε ήταν ότι, στην Κούβα δεν υπάρχουν άτομα με αυτισμό. Και τούτο διότι δεν έχουν τη δυνατότητα να αγοράσουν παρακεταμόλη, εξαιτίας της οικονομικής δυσπραγίας που επικρατεί στη χώρα.
Έπειτα από αυτό το παραλήρημα, το μόνο που μπορώ να πω είναι, ότι εκεί που τελειώνει η λογική και η επιστήμη, ακολουθούν οι αλλόκοτες θεωρίες του Τράμπ. Ως κήρυκας αντιεπιστημονικών αντιλήψεων καταφεύγει στην καλλιέργεια μίσους και φόβου. Δεν κινδυνολογεί μόνο, καταφεύγοντας σε σκιαμαχίες, αλλά και επικαλείται την επιστροφή του Θεού που θα σώσει την Αμερική και τη Γηραιά Ήπειρο απ’ το τέρας με τις δύο ουρές, όπως χαρακτηριστικά αποκάλεσε τη μετανάστευση και την πράσινη ενέργεια. Το μόνο που δεν έχει πει ακόμη είναι, ότι είναι ο απεσταλμένος του Κυρίου.
Πάντως το βέβαιο είναι πως ο Τράμπ αντιστρατεύεται συνειδητά την πρόοδο και την ευημερία, αντιμετωπίζοντάς τις ως τροχοπέδη για τις προσωπικές του βλέψεις και τα ατομικά του συμφέροντα. Αναμφισβήτητη αλήθεια, ο πυρήνας των ιδεολογημάτων που ενσαρκώνει βρίσκεται στον αντίποδα των προηγμένων κοινωνιών. Δεν μισεί μόνο την Ευρώπη αλλά και όλο το Δυτικό κόσμο, φτάνοντας στο σημείο να λέει ότι οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν πάει κατά διαόλου. Την ίδια δε στιγμή δεν κρύβει το θαυμασμό του για τους δικτάτορες ανά τον πλανήτη. Μάλιστα υποκλίνεται δημοσίως στους αυταρχικούς ηγέτες, επιδιώκοντας ωμές συναλλακτικές σχέσεις μαζί τους.
Οι γεωπολιτικές ισορροπίες τον αφήνουν εντελώς αδιάφορο. Δεν δίνει δεκάρα για τις στρατηγικές επιδιώξεις των ανταγωνιστών της Δύσης και της Ευρώπης. Η άρνησή του για την κλιματική αλλαγή είναι αποκαλυπτική. Πρόκειται για μια σοκαριστική εμμονή, που αμφισβητεί ευθέως την επιστημονική γνώση και τεκμηρίωση. Και το χειρότερο, αδιαφορεί για τις συνέπειες της στο περιβάλλον και στην ίδια την ανθρώπινη ύπαρξη. Ουσιαστικά συμπεριφέρεται ως ατζέντης των επιχειρηματικών κολοσσών του πετρελαίου και του αερίου.
Μολονότι η απόρριψη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα μακροπρόθεσμα αμερικανικά συμφέροντα, ο Τράμπ καταπολεμά με όλα τα μέσα τη μετάβαση στην καθαρή ενέργεια. Αποκαλώντας την κλιματική αλλαγή ως «τη μεγαλύτερη απάτη που έχει επινοηθεί ποτέ». Κάλεσε δε τις ευρωπαϊκές χώρες να εγκαταλείψουν τη πράσινη ενέργεια γιατί διαφορετικά θα καταστραφούν. Αν και είναι πραγματικότητα πως ο ήλιος και ο άνεμος αποτελούν πλέον τις φθηνότερες πηγές ηλεκτροδότησης στη γη, ο πρόεδρος των ΗΠΑ υπερασπίζεται τα ορυκτά καύσιμα, στερώντας από τη χώρα του τη δυνατότητα να κερδίσει το στοίχημα της καθαρής τεχνολογίας.
Σε μια εποχή που στις προηγμένες κοινωνίες ανατέλλει ο ήλιος της καθαρής ενέργειας, τα τερατώδη ψέματα του Τράμπ κάθε άλλο παρά επισκιάζουν την αλήθεια. Τα ορυκτά καύσιμα είναι ρυπογόνα και ακριβά, ενώ οι αγορές τους βρίσκονται στο έλεος των συνεχών κρίσεων και των υψηλών τιμών. Εξαιρετικά αρνητικές είναι οι επιπτώσεις τους στο περιβάλλον και στην ποιότητα ζωής των πολιτών. Οι συνέπειες της κλιματικής αλλαγής το επιβεβαιώνουν, όπως αποδεικνύει η επιστημονική τεκμηρίωση.
Αρκεί να επισημάνω ότι εξαιτίας του περιορισμού της χρήσης ορυκτών καυσίμων, αλλά και της αύξησης του μεριδίου των καθαρών μορφών ενέργειας στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μετά το 2005 μειώθηκαν κατά 37% οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου, σύμφωνα με Έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος. Και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Η απεξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα, πετρέλαιο, λιγνίτη και αέριο, είναι συνυφασμένη με την κατάκτηση και κατοχύρωση της ενεργειακής ασφάλειας.
Μετά τη βάρβαρη εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, έχουν καταρρεύσει όλοι εκείνοι οι μύθοι που είχαν καλλιεργηθεί σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρες. Τώρα πλέον είναι εμφανές πως το ρωσικό φυσικό αέριο χρησιμοποιήθηκε ως πολιορκητικός κριός, για την εξυπηρέτηση των αυτοκρατορικών σχεδίων του Πούτιν, καθιστώντας την Ευρώπη ενεργειακά εξαρτημένη. Στο ίδιο μήκος κύματος κινείται σήμερα και ο Τράμπ, επιδιώκοντας την εξάρτηση της Ευρώπης αλλά και άλλων χωρών από το LNG - υγροποιημένο φυσικό αέριο. Τη μεταβατική χρήση φυσικού αερίου για κάποια χρόνια, δεν την αμφισβητεί κανείς. Αναμφίβολα αποτελεί τη γέφυρα για τη μετάβαση στις ενναλακτικές μορφές ενέργειας, όπως ήδη προβλέπει η Πράσινη Ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ως εκ τούτου, το δίλημμα που εκ των πραγμάτων τίθεται ειδικά στις χώρες της Ευρώπης, δεν είναι ποιο αέριο είναι καλύτερο ή ακόμη και φθηνότερο. Πόσο μάλλον η εξυπηρέτηση στρατηγικών επιδιώξεων των ανταγωνιστών. Η κλιματική αλλαγή δείχνει το δρόμο που οφείλουν να ακολουθήσουν οι ευρωπαϊκές χώρες, προτάσσοντας την ανάγκη της αξιοποίησης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Άλλωστε το κόστος τους έχει μειωθεί δραστικά. Η καθαρή ενέργεια έχει καταστεί σταθερά φθηνότερη από αυτή που παράγεται από ορυκτά καύσιμα.
Πρόσφατη μελέτη του ΟΗΕ έδειξε, ότι η ηλιακή ενέργεια κοστίζει σήμερα κατά μέσο όρο 41% λιγότερο από τις φθηνότερες επιλογές ορυκτών καυσίμων. Τα δε χερσαία έργα αιολικής ενέργειας είναι φθηνότερα κατά 53%. Επιπροσθέτως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας αντιπροσωπεύουν πλέον το 40% του συνολικού παγκόσμιου εφοδιασμού ηλεκτρικής ενέργειας. Βέβαια δεν πρέπει να μας διαφεύγει το γεγονός, ότι μεγάλο μέρος αυτών των επενδύσεων προέρχεται από την Κίνα. Κάτι που οφείλουμε να σταθμίσουμε, έχοντας επίγνωση του σκληρού ανταγωνισμού.
Συνεπώς το φιλόδοξο εγχείρημα της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης, είναι αναμφίβολα ζωτικής σημασίας. Η ενεργειακή της ασφάλεια είναι σίγουρα μια από τις ουσιαστικότερες παραμέτρους. Η υπεραξία της ενέργειας είναι πολυσήμαντη και πολυδύναμη. Επενδύοντας σ’ αυτή, οι ευρωπαϊκές χώρες μπορούν να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις για τη βιώσιμη και στέρεη ανάπτυξη, εξασφαλίζοντας την πολυπόθητη στρατηγική αυτονομία τους.
Πηγή: www.tovima.gr