Τέλη κυκλοφορίας και Περιβάλλον – Κρίση ή Παρακμή

Βασίλης Μανδαράκης 05 Νοε 2015

Η συζήτηση που γίνεται, με αφορμή για την φορομπιχτική αύξηση των τελών κυκλοφορίας, είναι επικεντρωμένη στην πλευρά της οικονομικής επιβάρυνσης, έχει δε προκαλέσει τις δικαιολογημένες αντιδράσεις των πολιτών αλλά και των επαγγελματιών του χώρου του αυτοκινήτου.

Από τα επιχειρήματα κατά των μέτρων, λείπει όμως, η πιο  ουσιαστική πλευρά του προβλήματος, που είναι η υποβάθμιση των προσπαθειών για την προστασία του περιβάλλοντος.

-Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες αγόρασαν αυτοκίνητα με μηδενικούς ρύπους. Επιβαρύνθηκαν ο καθένας με ένα αξιόλογο ποσό για να πληρώσουν την τεχνολογία της νέας αντιρρυπαντικής τεχνολογίας.

Έρχεται όμως η κυβέρνηση και αντί να τους ανταμείψει, όπως πολύ σωστά έκαναν οι προηγούμενες, απεναντίας τους τιμωρεί.

Σιγά μην έχει ευαισθησίες για το περιβάλλον, η αριστεροδεξιά κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ευαισθησίες τις οποίες έχουν, όλος ο πολιτισμένος κόσμος και η Ευρώπη, η οποία και επέβαλε την νέα αντιρρυπαντική τεχνολογία.

Οι αντιδράσεις των οικολογικών οργανώσεων και των πολιτών σε αυτό το μέτρο, οι οποίες καλό θα ήταν να προτάσσουν αιχμηρά, την προστασία του περιβάλλοντος, είναι ανύπαρκτες.

Επιβεβαιώνεται έτσι το επικίνδυνα δυσάρεστο παράδειγμα από την ιστορία, ότι τους λαούς που βιώνουν οικονομική εξαθλίωση, δεν τους ενδιαφέρουν, ζητήματα δημοσίου συμφέροντος, πολιτισμού με την ευρεία έννοια, αυτά σαν πλειοψηφικά χαρακτηριστικά της κοινωνίας.

Αυτό γίνεται ακόμη πιο επικίνδυνο όταν δεν υπάρχουν εμπνευσμένοι Οδηγοί, όταν δεν υπάρχουν σε -κρίσιμο μέγεθος-, ή ολιγωρούν οι πολιτικές δυνάμεις του μεσαίου μεταρρυθμιστικού σοσιαλφιλελεύθερου χώρου.

Διότι είναι εκείνες οι πολιτικές δυνάμεις οποίες πρέπει, να αντιπαρατεθούν, να εμπνεύσουν τους πολίτες, απέναντι σε αυτά τα φαινόμενα του λαϊκισμού του αυταρχισμού, της απομόνωσης, της οπισθοδρόμησης και της παραίτησης από κάθε πρόοδο που προσπαθούν να επιβάλουν οι ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Τα παραδείγματα είναι πολλά και από πολλούς χώρους, από την διαχείριση των απορριμμάτων, την υπόσκαψη των Ανεξάρτητων Αρχών, την υποβάθμιση των δομών των δημοσίων αγαθών της Παιδείας και της Υγείας.

Έτσι σιγά-σιγά, με την συνήθεια στο τέλμα, με την μέθοδο της διολίσθησης, οδηγούν την χώρα από την Γκρίζα περιοχή της Κρίσης, στην Μαύρη περιοχή της ΠΑΡΑΚΜΗΣ. Δεν πρέπει να το δεχθούμε.