Η «ταύτιση» με τον Κουφοντίνα είναι Κίνδυνος για την Δημοκρατία

Βασίλης Μανδαράκης 28 Ιαν 2021

     Ο Κουφοντίνας δεν είναι Φυλακισμένος για τις Ιδέες του! 

Έχει φυλακιστεί για τους Φόνους που έχει διαπράξει.
Είναι ένας κατεξοχήν και κατά συρροή Δολοφόνος, 11 ανθρώπων.
Ένας αδίστακτος στυγερός Φονιάς, μέλος μιας εγκληματικής οργάνωσης, αυτό είναι.
*Επομένως δεν είναι -Πολιτικός– κρατούμενος αλλά Ποινικός.
Ο Κουφοντίνας μέχρι σήμερα, δεν έχει δείξει μεταμέλεια και δεν έχει ζητήσει συγνώμη για τα εγκλήματα του.
Απεναντίας συνεχίζει να είναι προκλητικός, υβριστικός και επικίνδυνος απέναντι στην Δημοκρατία και στο σύστημα ζωής μας.
Επιδιώκει να δείχνει αμετανόητος, σκληρός ηγέτης και αγέρωχος «αγωνιστής».
Από την άλλη όμως με θράσος απαιτεί, την Επιείκεια του συστήματος, (δικαιώματα), και του κράτος δικαίου, που ήθελε και θέλει να Ανατρέψει.

 ***Εάν λοιπόν συμφωνήσουμε στα προηγούμενα, (γιατί μερικοί φαίνεται να τα προσπερνούν, σαν καλώς καμωμένα ή επουσιώδη), μπορούμε να μιλήσουμε αν παραβιάζονται; και που τα δικαιώματα του, τα οποία Ευσπλαχνικά του έχει παραχωρήσει η Αστική Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Όπως άλλωστε κάνει σε όλους τους εγκληματίες, ακόμη και στους πιο ειδεχθείς όπως είναι αυτός.

***Το ίδιο βέβαια πρέπει να ισχύει και για την άλλη εγκληματική οργάνωση αυτήν της Χρυσής Αυγής, τα ξαδερφάκια του άλλου άκρου.
*Και οι δύο δολοφονούσαν και οι δύο Τρομοκρατούσαν, έχοντας διαφορετικές «Ιδεολογικές αναφορές», σαν Δικαιολογίες και Προφάσεις. Διότι περί αυτού πρόκειται, ταυτίζονται!

***Ο Κουφοντίνας μετά την φυλάκιση του, για να αποφύγει τις συνέπειες των απάνθρωπων πράξεων του, υποκριτικά, αφήνει κατά μέρος την σκληράδα και τους παληκαρισμούς, εκβιάζει με απεργίες πείνας και βάζει κάθε φορά τα Τσιράκια του να καταγγέλλουν «για παραβιάσεις», να ζητούν ευκολίες και τα ευεργετήματα του συστήματος.
*Αντισυστημικός δηλαδή του γλυκού νερού, Υποκριτής, Αναξιοπρεπής και της πλάκας.

***Από τις εξηγήσεις δεν προκύπτει πως παραβιάζονται, φωτογραφικά τα δικαιώματα του, (δηλαδή περισσότερο από ότι συμβαίνει σε άλλους).
*Το σωστό και δίκαιο λοιπόν είναι οι «ευαίσθητοι» υποστηρικτές του, να απαιτούν δικαιώματα για όλους, το οποίο βέβαια δεν το βλέπουμε.
*Διαφορετικά η στάση αυτή, των 17 στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και των 68 καθηγητών, που Επιλεκτικά κόπτονται να συμπαρασταθούν υπέρ μόνο, ενός δολοφόνου και όχι και των υπόλοιπων εγκληματιών, είναι υποκριτική.
*Είναι ακόμη χειρότερο και ανησυχητικό όταν ο λόγος της συμπαράστασης αποδεικνύεται –προσχηματικός- ο δε ντόρος γίνεται για να δημιουργήσει κλίμα συμπάθειας υπέρ ενός δολοφόνου.
*Δημιουργεί την εύλογη καχυποψία, πως ταυτίζονται με την ιδεολογία της βίας και των δολοφονιών που διέπραξε ο Κουφοντίνας.
*Είναι επίσης φανερό πως έτσι «Κλείνουν το μάτι» στον αντιεξουσιαστικό χώρο, με τον οποίο μερικοί από αυτούς, διατηρούν επαφές για Ιδεοληπτικούς λόγους και προσδοκούν εκλογικά οφέλη.
Όχι τόσο από τον χώρο διότι είναι ελάχιστοι, αλλά ψαρεύοντας στα θολά αντισυστημικά ανακλαστικά μέρους της κοινωνίας.
Κάθε άλλη εξήγηση περί δικαιοσύνης, ηθικής και πολιτικής είναι πάλι Δικαιολογίες και Προφάσεις.

***Τέλος, το κυριότερο είναι πως η στάση τους, γίνεται επικίνδυνη διότι οι μεν είναι στελέχη ενός, εν δυνάμει κυβερνητικού κόμματος και οι δε είναι πανεπιστημιακοί καθηγητές.
*Τα μηνύματα λοιπόν τα οποία εκπέμπουν στην κοινωνία και στην νεολαία, ευθέως αλλά και υπόρρητα, «μέσω της προστασίας των δικαιωμάτων χωρίς να συντρέχει λόγος», είναι να δείξουμε κατανόηση και ανοχή στην Βία στην Τρομοκρατία και στις Δολοφονίες!
*Τις ανοχές όμως που το προηγούμενο διάστημα, η κοινωνία έδειξε στην Βία και την Τρομοκρατία, έδωσαν και αυτές, την δυνατότητα, στην Χρυσή Αυγή να εκλεγεί στο Κοινοβούλιο και στον Κουφοντίνα και στην παρέα του να περνάνε σαν «λαϊκοί αγωνιστές».
Και τα δύο τα πληρώσαμε και ακριβά και με νεκρούς.
*Όχι λοιπόν, καμία ανοχή σε οποιαδήποτε μορφή Βίας, Ακροαριστερής ή Ακροδεξιάς, ως εδώ και μη παρέκει.
*Η Δημοκρατία πράγματι δεν εκδικείται, ούτε όμως εκβιάζεται, κρατά βέβαια πάντα το δικαίωμα της δικής της προστασίας, αλλά και της ζωής των πολιτών.
Αυτό το δικαίωμα της δεν το εκχωρεί σε κανέναν, επιλεκτικά δήθεν «φιλεύσπλαχνο».