Στο παρακάτω διάγραμμα φαίνεται η άτακτη φυγή καταθέσεων από τις Ελληνικές τράπεζες ως αποτέλεσμα της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, της «διαπραγμάτευσης» Τσίπρα-Δραγασάκη-Κοτζιά-Βαρουφάκη-Παππά, που οδήγησαν την κυβέρνηση να κλείσει τις τράπεζες και να επιβάλλει capital controls.

Ο πρωθυπουργός ανακάλυψε πρόσφατα πως αυτό που παρουσιάζει το διάγραμμα ήταν μία από τις αυταπάτες του ίδιου και των κορυφαίων επιτελών της κυβέρνησής του, ότι δηλαδή θεωρούσαν πως ουδέποτε αυτό θα μπορούσε να συμβεί ως αποτέλεσμα των πολιτικών τους επιλογών.

Είχαν άραγε τέτοιες αυταπάτες;

Όπως όλοι πια γνωρίζουμε, είχε προηγηθεί η άρνηση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να συνεχίσει το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής που είχε συμφωνηθεί στα δύο πρώτα μνημόνια, με αποτέλεσμα να στερηθεί το κράτος τα απολύτως αναγκαία χρήματα για τη λειτουργία του.

Η κυβέρνηση εγνώριζε πολύ καλά ότι η άρνησή της αυτή, υποχρέωνε την ΕΚΤ να διακόψει αυτομάτως τη χρηματοδότησή της, αφού το καταστατικό λειτουργίας της ρητά απαγορεύει τη χρηματοδότηση χρεοκοπημένων κρατών που δεν βρίσκονται σε πρόγραμμα δημοσιονομικής επιτροπίας.

Eπρόκειτο λοιπόν για συνειδητή επιλογή με σκοπό την επιβολή των  capital controls και όχι για αυταπάτη ότι θα τρόμαζαν τους εταίρους μας με την απειλή GREXIT

Τι ήθελε η κυβέρνηση να πετύχει με όλη αυτή την επικίνδυνη και καταστροφική κλιμάκωση που σήμερα επιχειρεί να παρουσιάσει ως αυταπάτη;

Η πειστική απάντηση υπάρχει στα ίδια τα γεγονότα που ακολούθησαν:

Θυμόμαστε όλοι ότι τα χρήματα που έλλειψαν προσπάθησαν να τα βρουν στη Ρωσία του Πούτιν, στο Ιράν των αγιατολάχ και σε άλλες «ευημερούσες» δικτατορίες τύπου Βενεζουέλας. Και δεν είχαν καμία μα καμία αυταπάτη ότι ακόμα και αν δανείζονταν από αυτούς, το αντίτιμο θα ήταν σκληρότεροι όροι δανεισμού, που θα περιλάμβαναν και την εκποίηση στρατηγικών τομέων του πλούτου της χώρας μας.

Η αυταπάτη τους ήταν ότι υπήρχαν άλλα κράτη εκτός από τα Ευρωπαϊκά, που θα δέχονταν να χρηματοδοτήσουν δύο καραγκιόζηδες με στoλές παραλλαγής που θέλανε ν’ αλλάξουν την Ευρώπη!

Παράλληλα ξεσήκωναν μαζί με τους ΑΝΕΛ και τη ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ την κοινή γνώμη βάζοντας κάτι ξεκάλτσωτους άθλιους αλήτες να «συνεδριάζουν» μέσα στη Βουλή, για  να «γνωμοδοτήσουν» ότι το ελληνικό χρέος ήταν επονείδιστο και έπρεπε να διαγραφεί, ενώ μιλούσαν ακόμα και για τιτλοποιήσεις των γερμανικών πολεμικών αποζημιώσεων που οσονούπω θα άρχιζαν πακτωλοειδώς να ρέουν στα δημόσια ταμεία!

Αυτά δεν είναι ούτε ψέματα, ούτε αυταπάτες, είναι γεγονότα που τα ζήσαμε και τα θυμόμαστε!

Ταυτόχρονα, ετοίμαζαν «μπούκα» στο Νομισματοκοπείο ώστε να ελέγχουν αυτοί και όχι η Τράπεζα της Ελλάδος την πηγή νομισματικής κυκλοφορίας, πράγμα που ομολόγησε ο Λαφαζάνης και ο Βαρουφάκης και φυσικά αρνούνται ο Τσίπρας και ο Δραγασάκης.

Τους είχε άραγε διαφύγει ότι σύμφωνα με τους κανόνες της Ευρωζώνης, μοναδικός θεσμικός υπεύθυνος της νομισματικής κυκλοφορίας σε κάθε χώρα είναι η Κεντρική Τράπεζά της και ότι αυτό που προετοίμαζαν ισοδυναμούσε με πολιτικό πραξικόπημα  και αντιδημοκρατική εκτροπή; Ήταν αυαταπάτη ή οργανωμένο σχέδιο που περιλάμβανε ακόμα και τη σύλληψη του Στουρνάρα; Ήταν αυταπάτη ή συνειδητή επιλογή, κι αν ναι γιατί δεν προχώρησαν στο σχέδιό τους;

Η απάντηση είναι απλή:

Φοβήθηκαν!

Φοβήθηκαν τις συνέπειες για τους ίδιους αν αποτύγχαναν.

Ο Τσίπρας, ο Παππάς, ο Δραγασάκης και ο Κοτζιάς αποδείχθηκε ότι είχαν πολύ λιγότερες αυταπάτες και πολύ ισχυρότερο ένστικτο αυτοσυντήρησης, από τον Βαρουφάκη την Κωνσταντοπούλου και τον Λαφαζάνη.

Και αυτός ήταν ο λόγος για την προκήρυξη του δημοψηφίσματος-παρωδία:

Ήθελαν χωρίς καμία αυταπάτη να οργανώσουν την πολιτική τους κωλοτούμπα, προκειμένου να πείσουν ότι έπεσαν ηρωϊκώς μαχόμενοι υπέρ της «αξιοπρέπειας» και της «υπερηφάνειας» του λαού, μετά από δεκαεπτά ολόκληρες ώρες βασανιστικής διαπραγμάτευσης(!), χρόνος που πιθανώς αντιστοιχεί και στο μοναδικό εργάσιμο χρόνο στην ενήλικη ζωή του Έλληνα πρωθυπουργού, εξαιρώντας τον εργασιακό χρόνο του στις καταλήψεις Λυκείων με σκοπό την ανατροπή του καπιταλισμού και το σταμάτημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο…

Αλλά εδώ υπήρξε η μεγάλη τους αυταπάτη:

Η αυταπάτη τους ότι απευθύνονταν σε σκεπτόμενους πολίτες και όχι σε αγανακτισμένο οχλοπολτό που οι ίδιοι, μαζί με τα μεγαλολαμόγια του βαθιού ΠΑΣΟΚ, από το 2010 δημιούργησαν.

Πίστευαν και εύχονταν ένα ποσοστό περίπου «φίφτυ-φίφτυ» ή με μικρή υπεροχή του ΟΧΙ που θα δικαιολογούσε την κωλοτούμπα τους και βρέθηκαν να θερίζουν ό,τι έσπειραν: Μαύρο Αντιευρωπαϊσμό, τόνους συναισθημάτων και χορούς στο Σύνταγμα παρέα με τις σβάστικες και τα νεοναζιστικά τατουάζ.

Και τρόμαξαν!

Όσα ακολούθησαν μέχρι σήμερα ήταν η επέκταση της καταστροφής της χώρας, η επιστροφή της στην ύφεση, η απόλυτη αναξιοπιστία της κυβέρνησης και του κράτους και η νέα φοροκαταιγίδα ως δική τους επιλογή σε αντίθεση με τους εταίρους που ζητούν επιτέλους περιστολή των κρατικών δαπανών.

Ποτέ δεν είχαν αυταπάτες ο Τσίπρας κι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Το σχέδιό τους ήταν πάντα να ανατρέψουν τις θεμελιώδεις μεταπολεμικές επιλογές της χώρας μας που είναι η ΕΕ, το ΕΥΡΩ και το ΝΑΤΟ και δεν είχαν καμία αυταπάτη ότι μπορούσαν να το πετύχουν μόνο σε συνθήκες εξαθλίωσης και απόγνωσης, φορτώνοντάς τις ….στον καπιταλισμό και στους «ευρωπαίους τοκογλύφους»!

Η ρητορική του Αντιευρωπαϊσμού, του μίσους και του διχασμού που καλλιεργούν από το 2010 ποτέ δεν ήταν αποτέλεσμα αυταπατών αλλά συνειδητού σχεδίου, που απέτυχε λόγω της ιδεοληπτικής νεοκομμουνιστικής «ανάγνωσης» της πραγματικότητας, εγγεγραμμένης στο πολιτικό τους DNA.

Η απόδειξη βρίσκεται σε αυτά που λέει ο Τσίπρας σήμερα:

Προσέξτε τι λέει στην ουσία.

Λέει ότι προς το παρόν δεν έχουμε άλλο δρόμο από τον Ευρωπαϊκό δρόμο του δανεισμού και των μνημονίων δημοσιονομικής προσαρμογής, αλλά ταυτόχρονα επιμένει και αναπαράγει τον Αντιευρωπαϊσμό, τον διχαστικό λόγο και το μίσος.

Οι μόνες υπαρκτές αυταπάτες βρίσκονται στα συναισθήματα που πυροδοτεί σε μεγάλο μέρος του λαού ο εθνικολαϊκισμός του.

Οι Ευρωπαϊκές δυνάμεις της χώρας μας βεβαίως και πρέπει να παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων, επενδύσεων και ανάπτυξης.

Αλλά οφείλουν πρώτα απ’ όλα, χωρίς αυταπάτες, να προειδοποιήσουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται με το όπλο της δραχμής παρά πόδας.