«Με ένα Άρλεκιν ξεχνιέσαι..» έλεγε η παλιά διαφήμιση γι’ αυτά τα γλυκανάλατα μυθιστορήματα που κυκλοφορούσαν στη δεκαετία του ’80. Με το πολιτικό Άρλεκιν «Ιθάκη» του κ. Τσίπρα –με το οποίο επιχειρεί το πολιτικό του rebranding- δεν ξεχνιόμαστε καθόλου, αντίθετα οι μνήμες και οι εικόνες από την περιπέτεια που πέρασε η χώρα, από το πρώτο εξάμηνο του 2015 και μέχρι το 2019 παραμένουν ζωντανές. Έτσι, μαζί με το ημερολόγιο εκείνης της εποχής (που ενημέρωνα τακτικά από τη θέση του Γραμματέα Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ) θα ξαναθυμίσουμε στον κ. Τσίπρα όσα θέλει να ξεχάσει, όσα θέλει να προσαρμόσει στη δική του «αλήθεια», ιδιαίτερα όσα θέλει να παραποιήσει για να αλλάξει την εικόνα των πραγμάτων όπως τον συμφέρει. Έτυχε όμως σε ορισμένες περιστάσεις να είμαστε και άλλοι εκεί, ώστε σήμερα να μην μπορεί να το κάνει.
*Αφηγείται ο κ. Τσίπρας ότι, στις 24 Ιουλίου 2015, με αφορμή την επέτειο της αποκατάστασης της Δημοκρατίας, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε καλέσει τους πολιτικούς αρχηγούς στο Προεδρικό Μέγαρο, όπου, όπως ισχυρίζεται, δεχόταν «επίμονες, σχεδόν ασφυκτικές» ερωτήσεις από τη Φώφη Γεννηματά, «ξανά και ξανά», αν σκόπευε να προχωρήσει σε πρόωρες εκλογές. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Γνωρίζω ότι η αείμνηστη Φώφη είπε στον κ. Τσίπρα σε εκείνη τη συνάντηση ότι στις πολύ κρίσιμες συνθήκες, μετά τη συμφωνία με την Ε.Ε «που κλείστηκε στο και πέντε» στις 13 Ιουλίου 2015, θα ήταν εξαιρετικά ανεύθυνο να προκηρύξει πρόωρες εκλογές, τονίζοντας ότι «δεν υπάρχει τέτοια πολυτέλεια για τη χώρα και ελπίζω να μην σου περνάει από το μυαλό κάτι τέτοιο». Η απάντηση του κ. Τσίπρα ήταν ότι δεν το σκεφτόταν καθόλου, άλλωστε ισχυρίστηκε ότι προείχε η ψήφιση του τρίτου μνημονίου ( αυτού του τρίτου αχρείαστου και επώδυνου μνημονίου που έφερε) και για το οποίο ζητούσε τη στήριξη των Βουλευτών του ΠΑΣΟΚ και της Φώφης Γεννηματά. Όταν, μετά το τέλος εκείνης της συνάντησης, συζητήσαμε τους κινδύνους από μια ενδεχόμενη τέτοια κίνηση, η Φώφη δεν είχε καμία εμπιστοσύνη στα λεγόμενα του κ. Τσίπρα, και θυμάμαι την αντίδρασή της όταν σχολίασα «μην ασχολείσαι Πρόεδρε, έχει αποδείξει ότι μπορεί να ψεύδεται με ευκολία». Η αείμνηστη Φώφη ούτε εμπιστευόταν τον κ. Τσίπρα, ούτε εκτιμούσε το πολιτικό «μέγεθός» του, πόσο μάλλον θα πίεζε για οποιεσδήποτε δεσμεύσεις εκ μέρους του τις οποίες δεν πίστευε. Η αλήθεια είναι ότι κ. Τσίπρας είχε αποφασίσει τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών από τη στιγμή της διάσπασης Λαφαζάνη και απλά περίμενε το σωστό timing που θα του επέτρεπε να ελέγξει το εσωκομματικό παιγνίδι. Μόνο αυτό τον ενδιέφερε. Η χώρα πλήρωσε ακριβά τα εσωκομματικά προβλήματα του ΣΥΡΙΖΑ και της καμαρίλας του. Τώρα, όσο για «τις επίμονες, σχεδόν ασφυκτικές» ερωτήσεις» στον « προβληματισμένο» τότε Πρωθυπαυργό, αυτά είναι μυθοπλασίες, κατάλληλες μόνο για το πολιτικό Άρλεκιν που συν-)εγραψε.
* Άλλωστε την απόδειξη για τα παραπάνω την παρέχει ο ίδιος ο κ. Τσίπρας όταν αφηγείται ότι «ορισμένοι τον πίεζαν να μην κάνει πρόωρες εκλογές, αλλά να διαμορφωθεί μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία, με τη στήριξη του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, που θα υλοποιούσε το τρίτο πρόγραμμα». Και πάλι όμως προβληματίστηκε -με τεράστια αίσθηση εθνικής ευθύνης όπως όλοι καταλαβαίνουμε…- κρίνοντας, όπως ομολογεί ο ίδιος, ότι «κάτι τέτοιο θα οδηγούσε σε μια Κυβέρνηση με πολιτικά αποδυναμωμένο τον ΣΥΡΙΖΑ, που θα διέθετε μετά βίας 100-105 Βουλευτές, ενώ στα διπλανά έδρανα, θα κάθονταν περίπου 40 πρώην σύντροφοί μας, που είχαν αποχωρήσει από την Κοινοβουλευτική Ομάδα και είχαν μετατραπεί σε ισχυρό φορέα αντιπολίτευσης. Θα ήταν μια αντιπολίτευση με βαριά πολιτική σημειολογία, που θα μας κουνούσε διαρκώς το δάχτυλο και ασφαλώς θα ήταν καλοδεχούμενη από τα αντιπολιτευόμενα ΜΜΕ». Τα είπε όλα ο κ. Τσίπρας. Είχε αποφασίσει να πάει σε πρόωρες εκλογές όταν έφυγαν ο Λαφαζάνης και άλλοι δραχμιστές και ήξερε ότι θα συνεχίσει αγκαλιά με τους ακροδεξιούς των ΑΝΕΛ του Π. Καμμένου. Ήξερε το δρόμο για τη δική του Ιθάκη ο κ. Τσίπρας. Ήταν ο ίδιος δρόμος για την κόλαση που έζησε η χώρα και ο ελληνικός λαός.
* Αφηγείται, επίσης, ο κ. Τσίπρας ότι η Φώφη πίεζε –δήθεν παρασκηνιακά αφήνει να εννοηθεί- για την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Η αλήθεια είναι ότι δεν πίεζε καθόλου παρασκηνιακά, αλλά κατέθεσε στη Βουλή πρόταση αλλαγής του εκλογικού νόμου, φυσικά γνωρίζοντας ότι ο κ. Τσίπρας θα πάει σε εκλογές και θα την απορρίψει, αφού είχε κάνει τις επιλογές του και τη στρατηγική συμφωνία με τον Π. Καμμένο. Στις πιο δραματικές ώρες, εκείνες της ψήφισης του αχρείαστου 3ου Μνημονίου -το οποίο εγκλώβισε την Ελλάδα σε ένα μνημόνιο διαρκείας και δέσμευσε τη δημόσια περιουσία της για 99 χρόνια-, στην αγόρευσή της στη Βουλή στις 14 Αυγούστου (όταν η επιλογή του κ. Τσίπρα για ΠτΒ έπαιζε με γελοίες καθυστερήσεις και οι πρώην σύντροφοί του είχαν κηρύξει «την επανάσταση της δραχμής») η Φώφη απευθύνθηκε στον κ. Τσίπρα λέγοντάς του ότι «το τρίτο μνημόνιο δεν προέκυψε ως θεομηνία ή ως νομοτέλεια αλλά ως αποτέλεσμα της καταστροφικής κυβέρνησής του και ότι στο εξής κάθε ευρώ που θα χάνεται από την τσέπη του συνταξιούχου και του μισθωτού θα έχει τη φωτογραφία του κυρίου Τσίπρα. Θα είναι ο ειδικός φόρος Τσίπρα». Για το ΠΑΣΟΚ εκεί έκλεινε ο κύκλος του κοινού ανακοινωθέντος του Προεδρικού. Τα υπόλοιπα επικολυρικά που αναφέρονται σχετικά στο βιβλίο είναι επιμελημένες «προσαρμογές» της πραγματικότητας στο επιχειρούμενο rebranding. Η Φώφη ούτε ποτέ ήθελε, ούτε ποτέ θα μπορούσε, λόγω της προσωπικότητας της, αλλά και της άποψης που είχε για την αξιοπιστία του κ. Τσίπρα, να συμπράξει σε μια Κυβέρνηση με τυχοδιώκτες, ακροδεξιούς και επικίνδυνους θαμώνες πολιτικών καφενείων.
* Θυμίζω, τι είχε πει στη Βουλή η Φώφη τον Αύγουστο του 2018, όταν ο κ. Τσίπρας ταλαιπωρούσε και πάλι το όμορφο νησί της Ιθάκης (αλήθεια τι του φταίει ακόμα και σήμερα;) ως τηλεοπτικό φόντο για την υποτιθέμενη λήξη του 3ου Μνημονίου. Η Φώφη μίλησε –τόσο διορατικά και αληθινά- για τη «φαντασίωση του πρωθυπουργού ότι είναι ο σύγχρονος Οδυσσέας, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας «αδίστακτος μνηστήρας της εξουσίας, με μεγάλο κόστος για την Ελλάδα και τους Έλληνες». Για να συνεχίσει με το ότι «οι τυχοδιωκτισμοί του κ. Τσίπρα το 2015, κόστισαν 200 δισ. ευρώ, οδήγησαν σε νέα σκληρότερα μέτρα, σε διαρκή επιτροπεία, διόγκωσαν το δημόσιο χρέος, έβαλαν θηλιά στο λαιμό του Ελληνικού λαού». Αυτά έλεγε η Φώφη. Αυτά πίστευε, για να μην μπερδεύουμε την αλήθεια με τη science fiction και για να μην ξεχνιόμαστε.
*Και ένα τελευταίο, επειδή στο βιβλίο προβάλλεται, με περισσή αυτοαναφορικότητα και δραματοποιημένο ύφος, ο «εξευρωπαϊσμός» του αριστερού κ. Τσίπρα -για το καλό της πατρίδας φυσικά- και οι σχέσεις του με τους ηγέτες της Γαλλίας, των ΗΠΑ, της Γερμανίας και ιδιαίτερα με τον Πρόεδρο Fr. Hollande. Πράγματι ο Fr. Hollande στήριξε σθεναρά την Ελλάδα σε πολύ κρίσιμες στιγμές, όπως το έκανε και η Γαλλική σοσιαλιστική Κυβέρνηση. Τότε ορισμένοι από τους υπουργούς και συμβούλους του ΣΥΡΙΖΑ κολακεύονταν από τις πολιτικές συναντήσεις κρίσης στα διάφορα γαλλικά υπουργεία και φαντασιώνονταν να αντικαταστήσουν το ΠΑΣΟΚ στο άνοιγμά τους με τους Γάλλους σοσιαλιστές. Στις 22 Οκτωβρίου 2015, ο Πρόεδρος Fr. Hollande πραγματοποίησε επίσκεψη στην Ελλάδα με μεγάλη γαλλική αντιπροσωπεία και έκανε μια συγκινητική ομιλία στη Βουλή. Για το επίσημο δείπνο προς τιμήν του Γάλλου Προέδρου το Μέγαρο Μαξίμου (αυτονόητα με τη σύμφωνη γνώμη του κ. Τσίπρα) ζήτησε από το Προεδρικό να μην παρευρίσκονται οι άλλοι πολιτικοί αρχηγοί της αντιπολίτευσης. Απρέπεια, αλλά δεν ήταν ούτε η πρώτη, ούτε θα ήταν η τελευταία. Επίσης από το Μέγαρο Μαξίμου ζήτησαν να μην υπάρξουν δημόσιες συναντήσεις του Προέδρου Fr. Hollande με τους αρχηγούς των κομμάτων της αντιπολίτευσης (για να μην τσαλακωθεί το blason του τοπικού ηγέτη) και με πολιτικούς όπως ο Κώστας Σημίτης και ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Η δυσαρέσκεια ήταν έκδηλη στον πολιτικό και διπλωματικό περίγυρο. Η συνάντηση του Fr. Hollande με την Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Φώφη Γεννηματά πραγματοποιήθηκε κανονικά στη Γαλλική Πρεσβεία (το ίδιο έγινε και με άλλους πολιτικούς αρχηγούς). Στη συνάντηση παρευρέθηκαν ο Πρόεδρος Fr. Hollande συνοδευόμενος από τον Γάλλο Πρέσβη και η Πρόεδρος Γεννηματά συνοδευόμενη από εμένα. Σκεφθείτε για ένα λεπτό την απορία ενός ευρωπαίου σοσιαλδημοκράτη ηγέτη, προέδρου μεγάλης χώρας να επισκέπτεται την Ελλάδα και να ξεσηκώνεται ολόκληρο το Μέγαρο Μαξίμου για να απομονώσει πρώην Πρωθυπουργούς, πρώην αντιπρόεδρους κυβέρνησης, αρχηγό αδελφού κόμματος από συναντήσεις με τον υψηλό προσκεκλημένο. Πόσο γελοίο και διπλωματικά απαράδεκτο μπορεί να μοιάζει;
*Ας ξαναθυμηθούμε ότι αυτοί οι πολιτικοί μας κυβέρνησαν την πιο σκοτεινή ώρα της κρίσης. Ας σκεφτούμε επίσης ότι έρχεται σήμερα ο κ. Τσίπρας με τη δική του αφήγηση των πραγμάτων για να χρησιμοποιήσει ένα βιβλίο ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ και να επανεμφανιστεί σοφότερος και άμωμος στην πολιτική σκηνή για το δεύτερο γύρο. Έκανε λάθος. Εδώ θα είμαστε και αυτή τη φορά… Ο χώρος και τα πρόσωπα που έδωσαν τότε τη μάχη απέναντι στον πολιτικό τυχοδιωκτισμό, θα είναι και πάλι απέναντι στον κ. Τσίπρα και στο «νησί των λωτοφάγων».