Πριν διατυπώσω τις σκέψεις μου θα ήθελα να σημειώσω πως ως άτομο και ως πολίτης είμαι οπαδός του ρεαλισμού και του ορθού λόγου, θέλω να ακούω αλήθειες , αρέσκομαι να διαβάζω τεκμηριωμένες απόψεις ανεξάρτητα εάν συμφωνούν με τις δικές μου ή όχι, ενοχλούμαι με το συνεχές αντί σε όλα και απολαμβάνω την διατύπωση θετικών και υλοποιήσιμων θέσεων ή προτάσεων.
Με βάση αυτά θα ήθελα να σχολιάσω, χωρίς να είμαι οικονομολόγος, τα όσα κυκλοφορούν σχετικά με την επίτευξη » πρωτογενούς πλεονάσματος» πέραν του προβλεπομένου ποσοστού.
Αρχικά θα μπορούσα να δεχθώ πως η κυβέρνηση στο πλαίσιο της στρατηγικής που εφαρμόζεται σε συμφωνία με τους δανειστές μας, υλοποίησε το στόχο που προβλέπει πρωτογενές πλεόνασμα και μάλιστα και » με το παραπάνω…». Θα μπορούσα μάλιστα να προσθέσω ότι, εν αντιθέσει με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, υλοποίησε κατά γράμμα τα όσα συμφώνησε ( σωστά ή λανθασμένα) με τους εταίρους. Θα προχωρούσα τη σκέψη μου ακόμα περισσότερο και μη θέλοντας να είμαι «μίζερη» θα μπορούσα να έλεγα ένα καλό λόγο σε αυτούς που έφεραν αυτό το αποτέλεσμα. Θα ξεχάσω πως για την επίτευξη αυτού του στόχου υπερφορολογηθήκαμε όσοι πληρώνουμε φόρους, πως εξανεμίσθηκαν εισοδήματα και πως για άλλη μια φορά μειώθηκαν οι συντάξεις. Θα προσπεράσω την κριτική …»με ποιόν τρόπο επετεύχθη το αποτέλεσμα» και θα στεκόμουν μόνο στο ότι έγινε αυτό που έπρεπε βάσει συμφωνίας να γίνει.
Όμως δεν μπορώ, όσο και καλοπροαίρετη να γίνω, να αποδεχθώ πως αυτό το αποτέλεσμα μπορεί να αξιολογηθεί από μόνο του . Η σημαντικότητά του κατά τη γνώμη μου θα κριθεί από την αξιοποίησή του στο πλαίσιο της στρατηγικής για την ανάπτυξη της χώρας και της πορείας της για την έξοδο από τα μνημόνια.
Και εδώ τα πράγματα αλλάζουν. Καλά λόγια δε μπορεί να ειπωθούν. Η κυβέρνηση είναι ,ως συνήθως, «στον κόσμο της». Δεν έχει προδιαγράψει καμιά στρατηγική για την ανάπτυξη της χώρας. Αντιθέτως εμπράκτως και με άκρως λαϊκίστικο τρόπο, έχει αποδείξει πως αυτού του είδους » επιτυχίες» τις χρησιμοποιεί ως δήθεν προνοιακές παροχές με σκοπό κομματικά οφέλη. Μοιράζει χρήματα για κατανάλωση και αναμένει «επιβράβευση» δια της ψήφου. Σε αυτή τη φάση επαίρεται πως αυτό το δεδομένο για το πρωτογενές πλεόνασμα, θα υποστηρίξει την διαπραγμάτευση για τη μείωση του χρέους. Ούτε αυτό όμως μπορεί να πείσει διότι δεν γνωρίζουμε να υπάρχει στρατηγική διαπραγμάτευσης για το χρέος στην οποία να προβλέπεται κάτι σχετικό. Θα έλεγα πως το πλεόνασμα μάλλον προέκυψε τυχαία εκτός εάν υπάρχει κάποια απόκρυφη σκέψη που ουδείς πλέον των μυημένων του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ γνωρίζει. Η διαπραγμάτευση του χρέους επαναλαμβάνεται συνεχώς από την κυβέρνηση σαν «καραμέλλα» που θα μας γλυκάνει προκειμένου να μην αντιληφθούμε την αναπτυξιακά πικρή κατάσταση της χώρας μας. Συνεπώς για άλλη μια φορά «άνθρακες ο θησαυρός».
Η Ώρα Αποφάσεων έχει επανειλημμένα προτείνει με τοποθετήσεις στελεχών της, πως κάθε πλεόνασμα από όπου και εάν προέρχεται πρέπει να αξιοποιείται όχι για την κατανάλωση αλλά για την παραγωγή. Για αυτό και πιστεύουμε πως μόνο μια αναπτυξιακή στρατηγική βασισμένη σε μοντέλο παραγωγής και όχι κατανάλωσης μπορεί να οδηγήσει τη χώρα σε ανάκαμψη. Χρειάζεται συνεπώς μια πρόταση αρχών και συγκεκριμένων θέσεων όπου πέραν των αναγκαίων παρεμβάσεων και μεταρρυθμίσεων κάθε όφελος θα εντάσσεται σε συγκεκριμένο μέτρο ανάπτυξης . Δεν θέλουμε άλλο «επιτυχίες» χωρίς αποτέλεσμα .Αποδείχθηκε ότι όλα τα μέτρα που επέλεξε να πάρει ο κ. Τσίπρας σε εφαρμογη του σκληρού τρίτου μνημονίου που υπέγραψε ήταν υφεσιακά και αντιαναπτυξιακά, για να διαψευστεί για πολλοστή φορά σε σχέση με τις συνειδητά ψεύτικες υποσχέσεις που έδωσε στον κόσμο. Το πλεόνασμα του κ. Τσίπρα δεν προήλθε από την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας, αλλά από την αφαίμαξή της και τη χειροτέρευση της ανταγωνιστικότητάς της.
Το πολιτικό ερώτημα είναι γιατί επιδίωξαν με τέτοιο πάθος αυτό το πλεόνασμα σε βάρος της οικονομίας και της κοινωνίας; Για ποιους ανομολόγητους σκοπούς θέλουν να το χρησιμοποιήσουν;
Αποδείχθηκε ότι όλα τα μέτρα που επέλεξε να πάρει ο κ. Τσίπρας σε εφαρμογη του σκληρού τρίτου μνημονίου που υπέγραψε ήταν υφεσιακά και αντιαναπτυξιακά, για να διαψευστεί για πολλοστή φορά σε σχέση με τις συνειδητά ψεύτικες υποσχέσεις που έδωσε στον κόσμο. Το πλεόνασμα του κ. Τσίπρα δεν προήλθε από την αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας της χώρας, αλλά από την αφαίμαξή της και τη χειροτέρευση της ανταγωνιστικότητάς της.
Το πολιτικό ερώτημα είναι γιατί επιδίωξαν με τέτοιο πάθος αυτό το πλεόνασμα σε βάρος της οικονομίας και της κοινωνίας; Για ποιους ανομολόγητους σκοπούς θέλουν να το χρησιμοποιήσουν;