Το καλοκαίρι που μας πέρασε, την περίοδο των γεγονότων στο Γκεζί και σε όλη την Τουρκία, έγραψα κάποια σημειώματα που προσπαθούσα να ιχνογραφήσω την κατάσταση, που δεν έχει καμιάν απολύτως σχέση, με την απλουστευτική λογική που μαθαίνουμε εδώ πέρα, οι καλοί από τη μια και οι κακοί από την άλλη, υποστηρίζουμε τους καλούς και νοιώθουμε ήσυχη τη συνείδηση μας…
Αμ πως….
Τα πράγματα στη γειτονιά μας δεν σηκώνουν απλουστεύσεις…
Πριν κάμποσο καιρό, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξαναμίλησε, χρόνους πολλούς μετά την ανοησία της κλειστοφοβικής γαλλογερμανικής ηγεμονίας, περί τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της γείτονος.
Καθόλου τυχαία η αναθέρμανση της παγωμένης σούπας.
Οι αμερικανοί έδειξαν ενοχλημένοι από την βιαιότητα με την οποία οι δυνάμεις καταστολής αντιμετώπισαν τις διαδηλώσεις όχι μόνον στο Γκεζί αλλά και πιο πρόσφατα στο ΜΕΤU, στην Άγκυρα για τον αυτοκινητόδρομο που σχεδίαζεν ο Ερντογάν να περάσει μέσα από το κάμπους του πιο διάσημου τούρκικου πανεπιστημίου.
Και καλά ο Ερντογάν δε μας κάνει πιά και πρέπει να φύγει, σχεδιάζουν οι αμερικανοί, αλλά μετά απ αυτόν τι;;;
Η Λαϊκή τράπεζα της Τουρκίας αυτή η χαλκ μπανκ, που λένε, εκτός κάθε διεθνούς δυτικής συναλλαγής, ξέπλενε τον ιρανικό χρυσό και διοχέτευε ξεπλυμένα δολάρια στο αποκλεισμένο καθεστώς της Τεχεράνης.
Αυτό για τους Αμερικανούς που κλείνουν πλέον συμφωνίες με το Ιράν και θα τις ολοκληρώσουν αποτελούσε αιτία πολέμου….Εξ άλλου έχουμε και ντόπιο περιστατικό με κάποιον εφοπλιστή που τον μπουζούριασαν και χάθηκε από προσώπου γης και κάνεις δε μιλάει περί το μέλλον και την τύχη του…
Κι αφού γίναν όλα γης μαδιάμ τώρα ψάχνουν και για τη λύση της διαδοχής…
Το μόνο εργαλείο που είχαν είναι το Φετουλάχ Γκιουλέν και οι ημιπαράνομες ομαδοποιήσεις στην Τουρκία των υποστηρικτών και αντιπάλων του…
Η εν λόγω σέχτα έχει περάσει βαθειά στο πετσί της τούρκικης δημόσιας διοίκησης και νομενκλατούρας και έχει διχάσει ούτως ή άλλως το ΑΚΡ εδώ και καιρό…Ο Γκιουλ από την πλευρά αυτήν, μαζί με τον Μπουλέντ Αρίντς από τη μια ο πόλος Φετουλάχ και απ απέναντι ο Ταγίπ, ο Γιλντιρίμ, ο Μπαμπατζάν και άλλοι.
Κυρίως όμως η παρέμβαση της ένωσης των επιχειρηματιών και βιομηχάνων, της περίφημης Τουσιαντ για τερματισμό του ανηλεούς αυτού πολέμου που καταστρέφει την εικόνα της τούρκικης οικονομίας διεθνώς, δείχνει ότι τα πράγματα, ούτε απλά είναι ούτε εύκολα.
Πριν δυο μέρες αμερικανός υψηλόβαθμος είχε τρίωρη τουλάχιστον συνομιλία με τον πρόεδρο του κόμματος της αντιπολίτευσης, του CHP, τον Κιλιζτζάρογλου, που φαίνεται ότι αδυνατεί επίσης να συλλάβει το εύρος και το βάθος της σύγκρουσης.
Αυτά όταν σε τρεις μήνες έχουν δημοτικές εκλογές στην Τουρκία και σε εννιά μήνες τις διαδικασίες για εκλογή προέδρου, όπου η πρόθεση του Ερντογάν να μεταφερθεί στην προεδρία είναι φανερή, όπως όμως και του Γκιούλ να παραμείνει εκεί ακλόνητος, εκμηδενίζοντας τον αντίπαλο του, που δεν θαχει δικαίωμα να ξαναβγεί πρωθυπουργός της χώρας.
Κι αν αναρωτιέστε, να πω ευθαρσώς χίλιες φορές Ερντογάν παρά το Τζεμαάτ, η φανατική ισλαμική σέχτα του Φετουλάχ Γκιουλέν…
Όλα τούτα τα ισλαμιστικά που έκανε ο Ερντογάν την τελευταία περίοδο, τα έκανε για να εξευμενίσει την εσωτερική αντιπολίτευση και τον πόλεμο των ραντικάλ ισλαμιστών….
Εάν ανέβουν αυτοί στην εξουσία ανέλεγκτοι, τότε το καλαμπούρι αλλάζει και τα πράγματα δεν θα ελέγχονται και τόσο εύκολα….
Επομένως πεδίον δόξης λαμπρόν, για κάποιες σοβαρές πρωτοβουλίες στη διάρκεια της προεδρίας….
Ζητείται επομένως πρόταση και δράση….