Όσο και αν, από πoλλούς εκ των πολιτικών και των κομμάτων που θα διεκδικήσουν τη ψήφο μας, είτε δεν λέγεται είτε επιμελώς αποκρύπτεται… δεν παύει πιστεύω να αποτελεί γεγονός, ότι από αυτό που θα επιλέξουμε στις επερχόμενες εκλογές, θα κριθεί σε μεγάλο βαθμό και η παραμονή ή όχι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
.
…Να φύγουν, μαυρίστε τους αλλάξτε τους, τιμωρήστε τους «κρεμάστε τους ψηλά», σουβλίστε τους (και λόγω των ημερών)… Μερικές από τις προτροπές και τις εκκλήσεις εκλογικής συμπεριφοράς (και όχι μόνο)!
.
Πλειοδοσία «ευγενών» παροτρύνσεων σε έναν ανταγωνισμό κατηγοριών εναντίον του πολιτικού συστήματος και των λεγόμενων κομμάτων εξουσίας.
.
Και δικαίως, σε μεγάλο βαθμό θα έλεγα, αφού τόσα χρόνια «τα κάνανε σα τα μούτρα τους» και αφού εξακολουθούν μέχρι και σήμερα δυστυχώς, να μη μπορούν να πάρουν επαρκείς αποστάσεις από τις καταστροφικές περιόδους διακυβέρνησης Κ. Καραμανλή και Γ. Παπανδρέου. μοιραία τώρα ήρθε η ώρα της οργής και κατά πάσα πιθανότητα και του λογαριασμού.
.
Εμείς τα λέγαμε σου λένε, «μικροί» και «μεγάλοι», πολιτικοί και σχολιαστές. Τώρα πότε τα λέγανε όλοι αυτοί κι εμείς δεν τα ακούγαμε, τι ακριβώς λέγανε και κάνανε και που ήταν τόσα χρόνια… αυτό είναι μια άλλη ιστορία…!
.
Το θέμα είναι ότι τώρα τα λένε και τα φωνάζουν και αρκετοί από αυτούς, οι λίγο πιο τολμηροί, φεύγουν από κόμματα «κάνουν» πολλά υποσχόμενες μεταγραφές, φτιάχνουν ενίοτε και από κανένα κόμμα, για να διεκδικήσουν ένα κομμάτι του νέου(;) πολιτικού συστήματος.
.
Και ξαφνικά φαίνεται να είμαστε όλοι πολύ χαρούμενοι με τις εκλογές που έρχονται, η ζωή μας μοιάζει να ξαναπόκτησε κάποιο νέο ενδιαφέρον και σα να ξεχάσαμε(νε) όλοι ως δια μαγείας, τι συζητούσαμε πριν λίγες μόνο εβδομάδες, κάτι για χρεωκοπία,… κάτι για πιθανή έξοδο από το ευρώ αν δεν κάνω λάθος.
.
Τώρα σωθήκαμε όμως σου λένε και μπορούμε για αρκετές εβδομάδες να βγάλουμε με άνεση μόνοι μας τα μάτια μας όσο θέλουμε!
.
Και ας είναι, αυτή τη φορά, αυτό που κυριολεκτικά «παίζεται» στις εκλογές, το δικό μας τομάρι.
.
Και για να μη επαναλάβουμε τις προειδοποιήσεις Christine Lagarde και άλλων εκπροσώπων των διεθνών δανειστών και κατηγορηθούμε για παρεμβάσεις στην εκλογική διαδικασία θα αναφέρω μόνο τα εξής σχετικά με την κρισιμότητα της κατάστασης σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο:
.
Πριν μερικούς μήνες κάποιος κ. Larry Hatheway της Ελβετικής UBS σε μια έκθεση με εκτιμήσεις για την πιθανότητα διάλυσης του Ευρώ, λόγω εξόδου και της Ελλάδας, κατέληγε: «Ποιες θα ήταν, λοιπόν, οι καλύτερες επενδύσεις στο ενδεχόμενο της διάλυσης του ευρώ; Υποθέτω ότι θα υπήρχαν κάποιες επενδύσεις που θα άξιζαν να εξεταστούν.
.
Τα πολύτιμα μέταλλα όπως για παράδειγμα, ο χρυσός. Όμως, και άλλα μέταλλα θα
.
αποτελούσαν καλές επενδύσεις. Ανάμεσα σε αυτά, τα τρόφιμα σε κονσέρβες και τα όπλα μικρού διαμετρήματος»…!
.
Δεν είναι όμως μόνο η UBS που έχει εκτιμήσει ως καταστροφική την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ, για την χώρα κατ’ αρχή και μετά πιθανόν για την ευρωζώνη. Όλες οι αναλύσεις συγκλίνουν σε αυτό το σενάριο.
.
Να και μια άλλη εκτίμηση που έχει γίνει από τον κ. Willem Buiter της Citigroup για τις πιθανές συνέπειες από μια έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ:
.
«Το διατηρούμενο έλλειμμα στο ελληνικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών και εμπορίου, που θα αντανακλά το δημοσιονομικό έλλειμμα του ιδιωτικού τομέα, καθώς και έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης, θα είναι αδύνατο να χρηματοδοτηθούν βραχυπρόθεσμα.
.
Χωρίς εξωτερική χρηματοδότηση, οι εισαγωγές θα καταρρεύσουν, διαταράσσοντας περαιτέρω την εγχώρια παραγωγή που θα έχει ήδη αποδυναμωθεί από την κατάρρευση της εγχώριας ζήτησης. Η συνολική ζήτηση και συνολική προσφορά θα κυνηγούν ή μία την άλλη προς χαμηλότερα σημεία ισορροπίας.»…
.
Όπως λένε, έστω και καθ’ υπερβολή, αρκετοί ξένοι οικονομολόγοι και σχολιαστές και σε ένα βαθμό έχουν δίκιο, σε σύγκριση με όλη την υπόλοιπη Ευρώπη, η Ελλάδα μοιάζει σα μια τελευταία σοβιετική χώρα.
.
Και γνωρίζουμε τι συνέβη σε αδρές γραμμές, πριν μερικά χρόνια, σε όλες τις Λαϊκές και Σοβιετικές Δημοκρατίες της ανατολικής Ευρώπης.
.
Όταν κάποια στιγμή «ξαφνικά», το σύστημα τους κατέρρευσε, οικονομικά και πολιτικά.
.
Και το χρήμα δεν είχε πλέον καμιά αξία και συνεπώς οι μισθοί που πλήρωνε το κράτος δεν επαρκούσαν για τίποτα. Τότε κανένας δεν είχε ποια λόγο να παραμείνει στη θέση του, οι αστυνομικοί, οι γιατροί οι νοσοκόμες οι καθηγητές, οι δάσκαλοι, όλος ο κρατικός μηχανισμός διαλύθηκε. Και ο κόσμος στις πόλεις άρχισε, να κυνηγάει γάτες, να φυτεύει τα παρτέρια στα πεζοδρόμια και να κόβει τα δένδρα στα πάρκα, να λεηλατεί δημόσια κτίρια, να εγκαταλείπει τα αυτοκίνητα λόγω έλλειψης καυσίμων.
.
Το οικονομικό σύστημα είχε βέβαια σ’ αυτές τις χώρες αρχίσει να χρεοκοπεί από χρόνια, απλά κάποια στιγμή έπεσε σα χάρτινος πύργος. Αυτό σήμαινε ότι πρακτικά ο παραγωγικός ιστός είχε αποσαρθρωθεί και ήταν παρωχημένος για να αρχίσει να παράγει, ακόμη και κάτω από συνθήκες ιδιωτικής οικονομίας.
.
Και οι ξένοι δεν πήγαιναν εκεί να επενδύσουν τα πρώτα χρόνια, λόγω της απουσίας σταθερού περιβάλλοντος και μεγάλης εγκληματικότητας. Πέρασαν αρκετά χρόνια μέχρι να αρχίσει να λειτουργεί στοιχειωδώς η οικονομία τους και κάποιο νομικό πλαίσιο και να αρχίσουν σιγά-σιγά να ανακάμπτουν.
.
Η Ελλάδα έχει δυστυχώς πλέον αρκετές ομοιότητες με αυτές τις χώρες , για να μπορεί αν δεν προσέξουμε, να υποστεί πολλά από αυτά και άλλα ίσως παρόμοια ή και χειρότερα δεινά.
.
Όπως πολιτικό σύστημα σε αποσύνθεση, δημόσιο τομέα που δεσπόζει στη οικονομία, απουσία παραγωγικού ιστού που να μπορεί λειτουργήσει μετά το πρώτο σοκ μιας πιθανής υποτίμησης της δραχμής, αν αναγκασθούμε να επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα, νομικό καθεστώς αντιφατικό και δαιδαλώδες, γραφειοκρατία και διαφθορά.
.
Είναι αυτό ένα μέλλον που θέλουμε για την πατρίδα μας και για τα παιδιά μας;
.
Προφανώς, αν το καλοσκεφθούμε, όχι.
.
Και καλά θα ήταν νομίζω να κάνουμε ότι μπορούμε για να το αποτρέψουμε… Αποφεύγοντας τις κακοτοπιές και τις ψεύτικες και αδιέξοδες υποσχέσεις. Αλλιώς, όπως συχνά συνήθιζε να λέει ο Άρης Βελουχιώτης «ραντεβού στα γουναράδικα σύντροφοι»…!