Ζητάω πολλά;

Αγγελική ΜωραϊτάκηΤσάμη 31 Ιαν 2017

Ως  πολίτης αυτού του τόπου είμαι  ανήσυχη, απογοητευμένη, θυμωμένη, αγχωμένη, φοβισμένη,  απαισιόδοξη  από:
•    την έλλειψη  ρεαλισμού για την εκτίμηση  της κατάστασης στην οποία βρισκόμαστε και ορθολογισμού σε όσα  διακηρύσσονται  ή προτείνονται
•    τις πολιτικές  που υλοποιούνται  και τον τρόπο με τον οποίο εφαρμόζονται
•    τον αρνητικό  χαρακτήρα  της πολιτικής  αντιπαράθεσης
•    τη λογική του πολιτικού κόστους και  τον εναγκαλισμό  πολιτικών και οικονομικών  παραγόντων  για την εξουσία και το μοίρασμα  της «πίτας»
•    την ανάδειξη του αυτονόητου  σε επιτυχία
•    τον εκβιασμό που δέχομαι  όταν χρειάζεται να  ψηφίσω

Είμαι  εκνευρισμένη  με το συνεχές «αντί» σε όλα  και  την  διατύπωση της άποψης πως για όλα φταίνε κάποιοι άλλοι  και ποτέ εμείς οι ίδιοι (ως άτομα και ως κοινωνία). Είμαι εκνευρισμένη  επειδή   οτιδήποτε   επηρεάζει «τους άλλους»   γίνεται  συνήθως αποδεκτό   ενώ ότι αφορά σε «εμένα»  απορρίπτεται .

Προβληματίζομαι  για την ιδεολογική μου συγκρότηση όπως την διαμόρφωσα στη ζωή μου  από  την  προσωπική, κοινωνική, επαγγελματική μου  εμπειρία. Διακρίνω γύρω μου τον κίνδυνο της  αποπολιτικοποίησης και θλίβομαι γι αυτό.

Αισθάνομαι  όμως ταυτόχρονα  πως θέλω  να αντιδράσω  και να  ενεργοποιηθώ  ως  άτομο  που επιδιώκει να προτάξει το εμείς απέναντι στο εγώ.  Θέλω  να  ξαναβρώ τον πολιτικοκοινωνικό μου εαυτό  και να πιστέψω  πως  μπορεί επιτέλους  να  υπάρξει  η  εποχή που θα  περιγράφω  το «τάδε» θετικό  που συμβαίνει  στη χώρα μου αντί το » όποιο θετικό» διαπίστωσα σε κάποια άλλη χώρα!!

Θέλω να  επαναδιατυπώσω  την  πολιτική μου συγκρότηση  μέσα στο σύγχρονο περιβάλλον και να δράσω ως σύγχρονα «προοδευτικός » άνθρωπος που αναζητά στη ζωή του  την ποιότητα και την παραγωγικότητα και αντιπαθεί  την προσοδοθηρία και τον παρασιτισμό.  Αναζητώ  μια  νησίδα ρεαλισμού, ορθολογισμού, αξιοκρατίας   και θέλω να προσπαθήσω και πάλι  για το μέλλον του τόπου μου  δυναμικά , δίκαια και διαπραγματευτικά αλλά  όχι φοβικά.  Θέλω να πιστέψω  πως μπορεί να υπάρξει  όραμα, στόχοι, σχέδιο, δράση  χωρίς σκοπιμότητες, πολιτικοί  με καθαρό μυαλό  και καθαρά χέρια, πολιτικές που δεν θα είναι απλά «καλές προθέσεις» αλλά θα έχουν θέσεις  ικανές να  κινητοποιήσουν .

Ζητώ   όσοι  προτάσσουν αυτές τις αρχές και τις αξίες  στην πολιτική  τους  ενεργοποίηση  να κινητοποιηθούν   γρήγορα και να μετατρέψουν τις πρωτοβουλίες τους  σε  δράση μέσα στην κοινωνία.

Εκτιμώ πως η κίνηση  που ξεκινά με την πρωτοβουλία  των Διαμαντοπούλου, Ραγκούση,  Φλωρίδη   μπορεί να υπακούσει  σε αυτό το σύγχρονο και προοδευτικό πλαίσιο που επιθυμώ. Αρνούμαι  να αποδεχθώ  τη ρητορεία  της απόρριψης συλλήβδην του πολιτικού συστήματος και  να  υιοθετήσω  την απόλυτη θέση περί   επερχόμενης καταστροφής μας.