Μητσοτάκης : «O στόχος της αυτοδυναμίας στη δεύτερη κάλπη είναι απολύτως εφικτός»
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αντίφαση και υποκρισία : Οι Νεοδημοκράτες να πιέζουν φορτικά το ΠΑΣΟΚ για να ξεκαθαρίσει με ποιόν θα συνεργαστεί, αλλά εκείνοι να μην ενδιαφέρονται για κυβερνητική συνεργασία αλλά για αυτοδυναμία της Ν.Δ !
Καταλαβαίνουμε η Ν.Δ να επιθυμεί να κυβερνά σε ένα στενό κύκλο εξουσίας, μόνη και ανενόχλητη. Οι αποφάσεις να λαμβάνονται σε αυτό που ονόμασαν επιτελικό κράτος και που στην πραγματικότητα είναι υπερεξουσίες ενός όχι απλά μονοκομματικού αλλά προσωποκεντρικού συστήματος που στηρίζεται σε φιλικά πολιτικά στελέχη και μετακλητούς υπαλλήλους. Μακριά από πολιτικές συνεννοήσεις, στο σκοτάδι των μικροκομματικών, πελατειακών, επιχειρηματικών και προσωπικών συμφερόντων.
Μήπως όμως έφθασε η ώρα να προτιμήσουμε τις πολιτικές συμφωνίες ακόμη και αν σε ορισμένες περιπτώσεις χρειαστούν συμβιβασμοί που όμως θα είναι διαφανείς, διακριτοί και θα γίνουν στο φως ; Με αποφάσεις που θα υλοποιούνται από ένα σταθερό διοικητικό σύστημα που θα βασίζεται σε μόνιμους υπαλλήλους και θα δημιουργεί «θεσμική μνήμη;»
Άραγε γιατί να επιβραβευτεί το επιτελικό κράτος των υποκλοπών, «το επιτελικό κράτος» που αστόχησε τόσο πολύ το 2021 στη χιονοθύελλα της Αθήνας αλλά και στις πυρκαγιές Αττικής - Βόρειας Εύβοιας ; Αλήθεια τι κατάφερε στην πανδημία μετά το πρώτο κύμα με αποτέλεσμα να έχουμε τους χειρότερους σκληρούς δείκτες πανδημίας στην Δυτική Ευρώπη; Γιατί δεν φρόντισε να κατευθύνει στο ΕΣΥ πόρους από το Ταμείο Ανάκαμψης και να ενδυναμώσει τον αγώνα των ηρωικών υγειονομικών;
Άραγε τι καλύτερο μπορεί να προσφέρει η Ν.Δ που δεν πέτυχε την πρώτη τετραετία; Οι σκεπτόμενοι πολίτες γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση της Ν.Δ στη δεύτερη τετραετία θα είναι περισσότερο αλαζονική και χειρότερη από την πρώτη. Όπως ήταν χειρότερες όλες οι αυτοδύναμες κυβερνήσεις που επανεκλέχτηκαν στη μεταπολίτευση. (ΝΔ 1977 – 1981 συγκριτικά με 1974 – 1977, ΠΑΣΟΚ 1985 – 1989 έναντι 1981 - 1985, ΠΑΣΟΚ 2000- 2004 Ν.Δ 2007 - 2009 )
Αντίθετα το ΠΑΣΟΚ / ΚΙΝΑΛ έχει στρατηγική πρώτης κάλπης. Τα κόμματα θα διεκδικήσουν το μεγαλύτερο ποσοστό από όσο αντιστοιχεί στις σημερινές πολιτικές προτάσεις και την ιστορία τους. Μετά την καταγραφή των εκλογικών αποτελεσμάτων θα επιδιώξουν το σχηματισμό κυβέρνησης που θα συμφωνήσει σε ένα προγραμματικό πλαίσιο. Όπως συμβαίνει στις φιλελεύθερες ευρωπαϊκές δημοκρατίες.
Το βράδυ της Κυριακής των εκλογών αν η Ν.Δ είναι πρώτο κόμμα, θα έχει τον πρώτο, αλλά όχι και τον αποκλειστικό, λόγο. Αν όμως αγνοήσει την πρώτη κάλπη και προχωρήσει σε δεύτερες εκλογές θα έχει την απόλυτη ευθύνη όσων ακολουθήσουν. Αν δεν έλθει η αυτοδυναμία που θα επιδιώξει, ο μοναδικός προσφερόμενος σύμμαχος τότε θα είναι ο Βελόπουλος. Σήμερα τον αποστρέφεται αλλά αύριο μπορεί να επικαλεστεί τον κίνδυνο ακυβερνησίας…
.....................................
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά έχουμε και τους κινδυνολόγους που χωρίς ντροπή διαδίδουν κάθε ψευδολογία και συκοφαντία για δήθεν πιθανότητα συνεργασίας Ανδρουλάκη – Τσίπρα ! Βουτάνε στην δεκαετία του ΄60 αντιγράφουν και ακολουθούν την πιο δεξιά παράδοση της Ν.Δ για να αντλήσουν επιχειρήματα. Όπως τότε που η ΕΡΕ κατηγορούσε την Ένωση Κέντρου ως συνοδοιπόρο των Κομμουνιστών !
Για να μην μας προσβάλλουν αλλά και για να μην γελοιοποιηθούν περισσότερο τους χαρίζουμε σχόλιο από το φιλοκυβερνητικό Protagon :
«Ο Νίκος Ανδρουλάκης απέφυγε την Τρίτη να χαιρετίσει δια χειραψίας τον Αλέξη Τσίπρα στο συνέδριο της «Ναυτεμπορικής», στο Ζάππειο. Παρότι οι διοργανωτές τους έβαλαν στο ίδιο τραπέζι, προσερχόμενος ο κ. Ανδρουλάκης έσφιξε το χέρι της Αννας Διαμαντοπούλου, του Χρήστου Σταϊκούρα και του εκδότη της εφημερίδας Γιώργου Μελισσανίδη, που καθόταν ακριβώς δίπλα στον Τσίπρα, και… έμεινε εκεί. O πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ μάταια προσπάθησε να του ανοίξει κουβέντα με αφορμή το πρόσφατο ατύχημα που είχε ο κ. Ανδρουλάκης με το πόδι του. «Δεν ήταν πέναλτι, ήταν τρίποντο» ακούστηκε να λέει, για να σπάσει τον πάγο ο κ. Τσίπρας. Αλλά ο κ. Ανδρουλάκης τον έκοψε: «Τίποτε, γλίστρα ήταν». Αυτά. Από μακριά και αγαπημένοι…»