Διπολική διακινδύνευση ή πολυπολική συνύπαρξη- Ανάλυση

Δίκτυο για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη 23 Μαρ 2022

Επ΄ αφορμή της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και Συνόδου της ΕΕ και G7 στις Βρυξέλλες στις 24/3/2022 εκδίδεται το 78ο Δελτίο (θεματικό) Πολιτικής Ανάλυσης και Εκτίμησης του ΔΙΚΤΥΟΥ με θέμα: Διπολική διακινδύνευση ή πολυπολική συνύπαρξη. Απλά σύγκρουση Ανατολής – Δύσης ή ισορροπία πολλών πόλων με νέους κανόνες. Ο ρόλος της Ευρώπης.

Α Το «ουκρανικό» στο κέντρο της γεωπολιτικής αντιπαλότητας

Ησημερινή γεωπολιτική καταιγίδα είναι παράλογη αλλά δυστυχώς έχει βάθος και προϊστορία. Δεν είναι τυχαίο ότι η Ουκρανία εξελίχθηκε στο θερμό σημείο της από καιρό υποβόσκουσας γεωπολιτικής αντιπαλότητας. Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι απασχολεί σε διάρκεια με έντονες κορυφώσεις, την παγκόσμια σκηνή από τις αρχές του 21 αι. Ξεκίνησε με την πορτοκαλί επανάσταση του 2004-5, που σημάδεψε τις καθοριστικές κοινωνικοπολιτικές μεταβολές στην χώρα, καθώς και με την πάνδημη συμμετοχή στην κρίση του 2013-2014. με αίτημα την συνεργασία με την ΕΕ. Συνέχισε με τη βίαιη απόσπαση και προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία το 2014 αλλά και την παρατεταμένη σύγκρουση του Κιέβου με τις ημιαυτόνομες περιοχές του Ντονμπάς και έφτασε μέχρι την πρόσφατη ρωσική εισβολή και τον εξελισσόμενο πόλεμο..

Το Ουκρανικό Ζήτημα προσλαμβάνει διαστάσεις ανάλογης τάξης με ιστορικά γεγονότα, που σημάδεψαν καθοριστικά τις μεγάλες παγκόσμιες συγκρούσεις.

Για δε τους συστηματικά ασχολούμενους με την γεωπολιτική εξέλιξη, αμέσως μετα την λήξη του Ψυχρού Πολέμου και την σοβιετική κατάρρευση, ο κόμπος Ουκρανία, κατατάσσεται σε περίοπτη θέση ανάμεσα στους κρίσιμους γεωπολιτικές άξονες της παγκόσμιας σκακιέρας.

Κορυφαίοι σχεδιαστές αλλά και βασικοί χειριστές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής, όπως ο Κίσσινγκερ και ο Μπρεζίνσκυ και όχι μόνο ανέλυσαν και προειδοποίησαν για την συνθετότητα της πολιτικής και στην Ανατολική Ευρώπη αλλά κυρίως στην Ουκρανία η οποία αποτελεί γεωπολιτικό άξονα.

Όπου γεωπολιτικοί άξονες θεωρούνται τα κράτη, των οποίων η σημασία δεν προέρχεται τόσο από την δύναμη τους αλλά από την ευαίσθητη θέση τους και από τις συνέπειες που έχει η δυνητικά ευάλωτη εξέλιξη τους στην πορεία και συμπεριφορά των μεγάλων δυνάμεων. Με βάση λοιπόν την κοινά αποδεκτή γεωστρατηγική θεώρηση, ότι η Ευρασία αποτελεί το κέντρο της παγκόσμιας ισχύος, η Ουκρανία, η οποία δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αποτελεί την μεγαλύτερη ευρωπαϊκή χώρα σε έκταση, θεωρείται στρατηγικός κόμβος στο μεγάλο ευρωσιατικό διακύβευμα της παγκόσμιας ισχύος και ελέγχου.

Συνέχεια στο ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΙΣΗ