Η ανθρωπιστική γύμνια της Ευρώπης

Γιώργος Ουρανός 08 Οκτ 2025

Επειδή η Γάζα βρίσκεται στη γειτονιά της Ε.Ε. και μάλιστα την χωρίζει μια λωρίδα θάλασσας μόλις διακόσια ναυτικά μίλια από τις ακτές της Ανατολικότερης χώρας της Ένωσης, της Κύπρου, ο ανθρωπιστικός αντίκτυπος της γενοκτονίας που σήμερα εκεί επιτελείται, είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον του υπόλοιπου ανεπτυγμένου κόσμου.

Η συνέλευση του ΟΗΕ και η γενοκτονία 

Στην πρόσφατη ετήσια Γενική συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη μόλις τον προηγούμενο μήνα, φάνηκε για άλλη μια φορά η  κυριαρχία της πολιτικής των ΗΠΑ σε όλο σχεδόν το διεθνή χώρο είτε απ΄ευθείας είτε εξ επιδράσεως.  Και λέγοντας εξ επιδράσεως εννοούμε τη δυνατότητα ακύρωσης  των  διαφορετικών θέσεων που συνήθως εκφράζονται από χώρες που εξ οφιτσίου αντιτίθενται  στις θέσεις των ΗΠΑ, όπως της Ρωσίας και των φίλιων  προς αυτή χωρών , όσο και της Κίνας και των συμμάχων της, αλλά και της Κούβας, της Νικαράγουας  και κάποιων  άλλων ελαχίστων στον αριθμό. Το σημαντικότερο θέμα που εξετάστηκε στη φετινή Γενική Συνέλευση, ήταν η κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας, ενώ τα   τεκταινόμενα της συνόδου εξελίχθηκαν ως παρακάτω

Κατά πρώτον και πριν καν αρχίσει η Σύνοδος , οι ΗΠΑ με ένα πρωτοφανή αυθαίρετο τρόπο, απαγόρευσαν στον Μαχμούτ Αμπάς, τον ηγέτη της Παλαιστινιακής Αρχής και της συνοδείας του που αποτελείτο  από 80 άτομα να παρευρεθούν στη Σύνοδο, στερώντας  τους την VISA για την παρουσία τους στις ΗΠΑ, με την αιτιολογία ότι δεν έχουν καταδικάσει ευθέως την Χαμάς. Το κωμικοτραγικό της υπόθεσης αυτής ήταν το ότι,  οι ΗΠΑ αδιαφόρησαν για το τι πίστευαν οι υπόλοιπες 194 χώρες μέλη του ΟΗΕ για το θέμα αυτό! Αυτό κι αν λέγεται ‘’Δημοκρατική σταση’’!  Όμως η συμπεριφορά τους απέναντι στον Νετανιάχου, που ευθύνεται για τον θάνατο τουλάχιστον 60.000 Παλαιστινίων και για την ισοπέδωση εκατοντάδων πόλεων και χωριών τους, ήταν ιδιαίτερα εγκάρδια και μάλιστα με φιλοφρονήσεις του τύπου ‘’ αγαπητέ Μπίμπι΄΄ όπως τον αποκάλεσε ο Αμερικανός πρόεδρος. Και αυτά, παρόλο  που και οι ίδιοι δεν συμφωνούν  με τις θηριωδίες των Ισραηλινών στη Γάζα.  Αλήθεια αναρωτιόμαστε για τους Αμερικανούς αξιωματούχους. Πιστεύουν άραγε πως οι χιλιάδες αυτές ψυχές που αφανίστηκαν στη Γάζα είναι καπνός ; Δεν μετράνε σαν ανθρώπινες υπάρξεις ;  Και όμως είναι ολοφάνερο πια, όπως δεκάδες διεθνείς  επιτροπές και οργανισμοί έχουν αποφανθεί ότι στη Γάζα σήμερα επιτελείται «γενοκτονία» με τη κυριολεκτική έννοια του όρου.                  

Κατά δεύτερον  από τις τοποθετήσεις των αντιπροσώπων των χωρών μελών στη Σύνοδο  διαφάνηκε πως στη συντριπτική τους πλειοψηφία καταδικάζουν απερίφραστα τα τεκταινόμενα  στη Γάζα. Μάλιστα  με ευρεία πλειοψηφία, η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε  ψήφισμα, που παρουσιάστηκε από τη Γαλλία και τη Σαουδική Αραβία, τη «Διακήρυξη της Νέας Υόρκης για την Ειρηνική Διευθέτηση του Παλαιστινιακού ζητήματος και την Εφαρμογή της Λύσης των Δύο Κρατών», λίγες ώρες αφότου ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου απέρριψε την ιδέα δημιουργίας παλαιστινιακού κράτους. Από τα 193 μέλη, 142 ψήφισαν υπέρ, 10 κατά και 12 απείχαν. Σαφέστατα, υπέρ τάχθηκαν τόσο η Ελλάδα όσο και η Κύπρος.

Σε ρόλους κομπάρσων 

Όμως από όλη την διαδικασία διαφάνηκε ότι όλες οι άλλες χώρες πλην των ΗΠΑ και των δορυφόρων τους, στη  παράσταση αυτή που εκδραματίστηκε, ήταν σε ρόλους κομπάρσων . Παρόλες τις αντιρρήσεις  και τον αντίλογό τους, η πλειονότητα αυτή των χωρών μελών , δεν κατάφερε να αντιτάξει κάποιο αποτελεσματικό μέτρο απέναντι στις επιταγές των ΗΠΑ και των Ισραηλινών. Έτσι αποδεικνύεται πραγματικά, το πόσο αδύναμοι  νοιώθουν άπαντες, ακόμη και οι υπόλοιπες  υπερδυνάμεις όπως η Ρωσία και η Κίνα ή και οι υποτιθέμενοι ισχυροί της Ευρώπης, ως η Μ. Βρετανία και η Γαλλία!  Όλοι τελικά «ποιούν την νήσσαν» για να μην τιμωρηθούν  ή παραμεριστούν από τον  σύγχρονο ‘’Μεγάλο πατερούλη’’, τον Αμερικανό πρόεδρο .

Ο μεγάλος συνένοχος

Με πολύ σιγουριά λοιπόν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι, ο μεγάλος συνένοχος της απίστευτης αυτής καταστροφής που συντελείται στη Γάζα, είναι η κυβέρνηση των ΗΠΑ αλλά και μαζί με αυτούς και το μεγαλύτερο μέρος  του διεθνούς παράγοντα. Και πράγματι αναρωτιόμαστε τι νόημα έχει τώρα πια ειδικά στις ΗΠΑ, να μιλά κανείς  για τα ανθρώπινα δικαιώματα και για κοινωνική δικαιοσύνη όταν το μεγαλύτερο μέρος της Αμερικανικής διανόησης κωφεύει και εθελοτυφλεί με αυτά που συμβαίνουν στη Γάζα.  Ελάχιστες εξαιρέσεις και φωνές διαμαρτυρίας μπορεί να υπήρξαν σε κάποια κορυφαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ,  όπως το Χάρβαρντ, που όμως και αυτές κατάφερε να τις καταπνίξει η Αμερικανική κυβέρνηση. Εκτίμησή μας είναι  ότι μεγάλο μέρος αυτής της διανόησης, που στις ΗΠΑ αριθμεί μερικές εκατοντάδες χιλιάδες πανεπιστημιακών καθηγητών, ( αφού σύμφωνα με τον ιστότοπο  www.universityguru.gr τα πανεπιστήμια στις ΗΠΑ αριθμούν σε περισσότερα από 1.900), δειλιάζει να εκφραστεί ελεύθερα, φοβούμενοι ότι αυτό θα έχει αρνητική επίπτωση στη καριέρα τους. Η κατάσταση αυτή θεωρούμε ότι παραβιάζει κατάφωρα το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης που αποτελεί κορυφαίο πυλώνα του Δημοκρατικού πολιτεύματος. Πράγματι, έχει νόημα να γράφονται κάθε χρόνο στις ΗΠΑ χιλιάδες βιβλία για τις πανανθρώπινες αξίες και συγχρόνως εκατοντάδες χιλιάδες φοιτητές να διδάσκονται  σχετικά  με τα ανθρώπινα δικαιώματα θέματα, όταν δεν είναι σε θέση να αντιτάξουν ένα σοβαρό αντίλογο σε όλα αυτά τα εγκλήματα. Ακόμη για τα θέματα αυτά, στα οικεία πανεπιστήμια τους,  εκπονούνται χιλιάδες   διπλωματικές εργασίες ή και σχετικές  διδακτορικές διατριβές. Όμως σαν μια ένδειξη καλής θέλησης και κρίσης ειλικρίνειας,  σε τελευταία ανάλυση,  θα έπρεπε να παραδεχτούν όλοι τους,  ότι στη χώρα τους υπάρχει σοβαρό έλλειμα Δημοκρατίας.

Η υποχρέωση της χριστιανικής εκκλησίας   

Όμως και με πολύ πίκρα ακόμη  διαπιστώνουμε την αδράνεια που φτάνει και μέχρι τα όρια της αδιαφορίας,  ολόκληρης της ηγεσίας όλων των Χριστιανικών δογμάτων για τα εγκλήματα που συμβαίνουν στη Γάζα. Ούτε η Καθολική εκκλησία ούτε και η Προτεσταντική, η Αγγλικανική, μα ούτε και η Ορθόδοξη έχουν εκφράσει έως και σήμερα την βαθιά τους ανησυχία όπως θα όφειλαν! Ούτε ο Παναγιώτατος  Πάπας  της Ρώμης όπως και ο Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, μα ούτε και οι Αρχιεπίσκοποι και Πατριάρχες των άλλων δογμάτων, έχουν δείξει έμπρακτα την συμπαράστασή τους. Και πραγματικά αδυνατούμε να κατανοήσουμε τη στάση τους αυτή. Αναρωτιόμαστε μήπως αυτό σχετίζεται και με το ότι οι Παλαιστίνιοι ανήκουν σε άλλο θρήσκευμα, και λατρεύουν άλλο Θεό! Ειλικρινά όμως, είναι ηθικά παραδεκτή η στάση αυτή και πηγάζει από τη διδασκαλία του Χριστού, των Αποστόλων και των Πατέρων του Χριστιανισμού!

Ο ψευδεπίγραφος ειρηνιστής Ταγίπ Ερντογάν  

Και μέσα σε αυτόν τον όλεθρο της καταστροφής και του θανάτου, εμφανίζεται και ως διεκδικητής του πρώτου ρόλου του ‘’δευτεραγωνιστή’’ στα γεγονότα της Γάζας, ο Τούρκος πρόεδρος  Ταγίπ Ερντογάν. Πράγματι έχει επιδείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και περίσσια τόλμη με τις δηλώσεις του και τις διπλωματικές του ενέργειες. Σημασία όμως έχει και να εξεταστούν και τα κίνητρα που ώθησαν τον πρόεδρο Ερντογάν στο να έχει πάρει αυτή τη θέση. Εδώ αξίζει να σημειώσουμε ότι η Τουρκία πριν μερικά χρόνια, είχε άριστες σχέσεις με το Ισραήλ. Κάτι έχει αλλάξει και έχει κάνει αυτή τη στροφή. Επίσης παρόμοια ευαισθησία τόσο για την προστασία ενός λαού, όσο και για την ιστορική συλλογική μνήμη βέβαια, δεν έχει επιδείξει ο πρόεδρος Ερντογάν  για το λαό των Κούδρων τους οποίους αντιμετωπίζει με ιδιαίτερη σκληρότητα. Ακόμη όμως δεν έχει επιδείξει ευαισθησία, αλλά αντίθετα αρνείται πεισματικά, για  τα γεγονότα των παλιότερων γενοκτονιών που έχουν επιτελεστεί παλιότερα από την Οθωμανική αυτοκρατορία κατά τη δεύτερη δεκαετία του 1900, τόσο κατά των Ελλήνων του Πόντου, όσο και κατά των Αρμενίων. Βέβαια την ίδια αδιάλλακτη αντι – ειρηνευτική στάση  εκφράζει και για το Κυπριακό ζήτημα και τη παράνομη κατοχή από τη Τουρκία της Βόρειας Κύπρου.  Η δήθεν ευαισθησία του προέδρου Ερντογάν  αλλά και της Τουρκικής διπλωματίας στο σύνολό της για το Παλαιστινιακό ζήτημα, πηγάζει από την γεωστρατηγική τοποθέτηση της Τουρκίας  σύμφωνα με την οποία προσπαθούν να αναδειχτούν οι κορυφαίοι προστάτες και οι εγγυητές για την ασφάλεια του Μουσουλμανικού στοιχείου, τουλάχιστον στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να συναγωνιστούν ή και να υπερβούν σε δηλώσεις τουλάχιστον, ακόμη και χώρες του εγγύτερου αραβικού κόσμου, οι οποίες έμπρακτα εδώ και πολλές δεκαετίες υπήρξαν και συνεχίζουν να είναι οι πραγματικοί αρωγοί του Παλαιστινιακού λαού, όπως η Αίγυπτος, η Ιορδανία και ο Λίβανος Αφού η Συρία βρίσκεται σε δίνη εμφυλίου ακόμη.    

  Η ανύπαρκτη  εξωτερική ενιαία έκφραση της Ε.Ε.

Όμως επειδή η Γάζα βρίσκεται στη γειτονιά της Ε.Ε. και μάλιστα την χωρίζει μια λωρίδα θάλασσας μόλις διακόσια ναυτικά μίλια από τις ακτές της Ανατολικότερης χώρας της Ένωσης, της Κύπρου, ο ανθρωπιστικός αντίκτυπος είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον του υπόλοιπου ανεπτυγμένου κόσμου. Το πόσο  ουτοπικό είναι, τόσο η δυνατότητα κοινής έκφρασης και δράσης της Ε.Ε. για ένα θέμα που σχετίζεται με τις εξωτερικές σχέσεις της Ένωσης και αφορά προάσπιση  ανθρωπίνων δικαιωμάτων όσο όμως και η καταπάτηση της εθνικής κυριαρχίας ενός λαού, αποδεικνύεται περίτρανα σήμερα. Κι αν ακόμη κάποιες χώρες της Ένωσης όπως από παλιότερα η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Σουηδία  και η Νορβηγία, είτε και πρόσφατα η Μ. Βρετανία, η Γαλλία, και η Ιταλία προχώρησαν , βέβαια και πάλι μεμονωμένα, σε κάποια κίνηση στήριξης του αγώνα των Παλαιστινίων για αυτοδιάθεση με το να ανακοινώσουν την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους, υπολείπονται οι ανάλογες ενέργειες τουλάχιστον των άλλων 23 χωρών!

 Η ιστορική καταγραφή 

Και  έτσι σήμερα με βεβαιότητα ισχυριζόμαστε ότι επιτελούνται αυτά τα εγκλήματα κατά πολιτών και το μεγαλύτερο μέρος των κρατών μελών του ΟΗΕ αδιαφορεί ή  στην καλύτερη των περιπτώσεων δεν συμπαρίστανται ως θα έπρεπε στον σκληρά δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό. Όμως σε μερικά χρόνια θα έρθουν οι ιστορικές αναφορές Πανεπιστημίων, διεθνών οργανισμών , ή και κρατών που θα διερωτούνται πως δεν κατέστη δυνατό να αποφευχθούν  οι εγκληματικές αυτές ενέργειες. Τότε πια, θα εγείρονται ερωτήματα, όπως εγείρονται σήμερα για  τις ιστορικές γενόμενες γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων, αλλά και κατά των Εβραίων κατά το ολοκαύτωμα και θα γράφονται πολλές  εκατοντάδες χιλιάδες σελίδες  για τα αίτια και τα συμβάντα στη σημερινή γενόμενη γενοκτονία. Και ακόμη,  πολλές εκατοντάδες ιστορικοί και κοινωνικοί επιστήμονες  θα μελετήσουν  τα τραγικά συμβάντα που σήμερα εκεί λαμβάνουν χώρα και βέβαια όλοι θα εκφράζουν την απορία τους για το πώς η διεθνής  κοινότητα αδράνησε και άθελά της επέτρεψε  να συμβούν όλα αυτά τα αποτρόπαια γεγονότα.

Η τωρινή «μη δράση» 

 Και τότε, όλος ο ενεργός κόσμος θα διερωτάται για το πως δεν επενέβησαν οι δυνάμεις που είχαν την δύναμη και την εξουσία να δράσουν και να τα αποτρέψουν. Τώρα όμως που αυτά συμβαίνουν, διακρίνουμε έναν σχετικό  εφησυχασμό. Ούτε τα Εθνικά συμβούλια των κρατών μελών του ΟΗΕ ανησυχούν ιδιαίτερα μα ούτε και οι κυβερνήτες τους πλην των ελαχίστων που αναφέρθηκαν! Άραγε αναρωτιούνται όλοι αυτοί οι κατέχοντες τις σημαίνουσες θέσεις των κυβερνητών  στις 195 τόσες Δημοκρατίες του Παγκόσμιου χάρτη, όσο βέβαια και οι θρησκευτικοί ηγέτες των επικρατούντων ανά την υφήλιο δογμάτων, για τις ιστορικές ευθύνες που επωμίζονται σήμερα όταν παραμένουν απλοί παρατηρητές μπροστά σε αυτά τα εγκλήματα ! Μακάρι να τους τρόμαζε τουλάχιστον, ο φόβος της οργής και της κρίσης του Θεού τους!  Ίσως τότε, κάτι παραπάνω θα έπρατταν!