Στη χτεσινή «συζήτηση» κατέπεσαν και τα τελευταία επιχειρήματα όσων επιμένουν να θεωρούν το ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα του δημοκρατικού τόξου, κόμμα που πιστεύει στην κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Όσοι εξακολουθούν να διαθέτουν αυτόνομη σκέψη και στοιχειώδη πολιτική εντιμότητα, είδαν χτες μία κυβέρνηση που δεν είναι κυβέρνηση.
Στα πρόσωπα και στις ομιλίες των δύο συγκυβερνητών της χώρας είδαν την επικίνδυνη σύμπραξη μπολσεβίκικης ιδεοληψίας και ακροδεξιού Γκαιμπελισμού.
Αυτά εκφράσανε και χθες ο Τσίπρας και ο Καμμένος.
Ούτε ξέρουν, ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να εκφράσουν κάτι διαφορετικό.
Το κόστος που θα πληρώσουμε από την παραμονή τους στην εξουσία είναι απείρως μεγαλύτερο από το κόστος για την απομάκρυνσή τους από αυτήν, όπως εύστοχα ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Υπάρχει μόνο μία διέξοδος από το ολοκληρωτικό αδιέξοδο και αυτή είναι οι εκλογές τώρα.
Κάθε μέρα που περνά με αυτήν την κυβέρνηση φέρνει τη χώρα μας πιο κοντά στην άτακτη χρεοκοπία, στην εγκατάλειψη του Ευρωπαϊκού δρόμου της και το κράτος μας στη διεθνή απομόνωση και αναξιοπιστία.
Ζούμε τη σταδιακή εγκαθίδρυση καθεστώτος μόνιμης παραβίασης του Συντάγματος, των κοινοβουλευτικών θεσμών και των ευρύτερων δημοκρατικών μας κατακτήσεων.
Ζούμε καθημερινά την αργή και βασανιστική πολιτική και θεσμική διολίσθηση σε ένα καθεστώς όπου τα πρώτα σημάδια επίθεσης στην κοινοβουλευτική δημοκρατία εκδηλώνονται με την πραξικοπηματική προσπάθεια κατάργησης της διακριτότητας νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας.
Ζούμε ταυτόχρονα, τη ραγδαία πραξικοπηματική συγχώνευση νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, μέσω της υποβάθμισης του Κοινοβουλίου, υποβάθμισης που εμπεριέχει πια στοιχεία αντικειμενικής του κατάργησης.
Η χθεσινή «συζήτηση» στη Βουλή έδειξε την, απροκάλυπτη πια, επιδίωξη των πραξικοπηματιών να μετατρέψουν το Κοινοβούλιο σ’ έναν δυστοπικό χώρο, κατάλληλο μόνο για την κατασυκοφάντηση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας με την αβάντα των νεοναζί της Χρυσής Αυγής που, όπως κάθε συνεπής φασίστας, ποτέ δεν έκρυψαν το μίσος και την απέχθειά τους γι αυτήν.
Φασισμός και Σταλινισμός, το πρώτο που κατάργησαν όταν και όποτε πήραν στα χέρια τους κρατική εξουσία ήταν η κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
Η ομιλία του Μιχαλολιάκου ήταν μια ξετσίπωτη πια αβάντα στο ΣΥΡΙΖΑ όταν αντί να μιλήσει για αισχρή διαπλοκή ΣΥΡΙΖΑ-ΜΜΕ, για αισχρή διαπλοκή Τσίπρα-Ψυχάρη, μίλησε για πραξικόπημα Ψυχάρη! Όταν εγκάλεσε την κυβέρνηση όχι επειδή επεμβαίνει πραξικοπηματικά στη δικαιοσύνη αλλά επειδή άργησε να επέμβει!
Μέσα από την κατασυκοφάντηση της, ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, Τσίπρας και Καμμένος, επιχειρούν να ενοχοποιήσουν την ίδια την κοινοβουλευτική δημοκρατία για τα τεράστια προβλήματα που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει στη χώρα μας.
Δεν πρόκειται για λάθος τους.
Πρόκειται για το οργανωμένο σχέδιο του μετώπου ακροαριστερών και ακροδεξιών Αντιευρωπαϊστών που τελικό στόχο έχει την ανατροπή των δύο θεμελιωδών εθνικών μας μεταπολεμικών επιλογών.
Την πολιτικο/οικονομική ένταξη στην Ευρώπη και τη στρατιωτική συμμαχία με το ΝΑΤΟ
Γνωρίζουν πολύ καλά οι πραξικοπηματίες ότι το σχέδιό τους έχει ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας, όσο η χώρα μας εξαρτάται οικονομικά από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Γι αυτό υπέγραψαν το 3ο μνημόνιο: Eπειδή κατανόησαν ότι για να επιβάλλουν de facto το GREXIT χρειάζονται χρόνο. Αποφάσισαν να ακολουθήσουν τον «εκλεπτυσμένο» δρόμο της διολίσθησης αντί του «χονδροειδούς» δρόμου της εισβολής στο Νομισματοκοπείο, του ελέγχου των κεφαλαίων και των ΑΦΜ των Ελλήνων πολιτών, που είχε ήδη ολόκληρος ο ηγετικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ δρομολογήσει.
Ο Βαρουφάκης κι ο Λαφαζάνης εκπαραθυρώθηκαν από τον ΣΥΡΙΖΑ με διαταγή του σκληρού μαρξιστικού-λενινιστικού πυρήνα περί τους Δραγασάκη-Κοτζιά όταν οι πρώτοι δεν πείθονταν ότι το λάθος της «εφόδου στα χειμερινά ανάκτορα» δεν θα οδηγούσε στη σχεδιαζόμενη τραγωδία (για τη χώρα) ανατροπής της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά στην φάρσα οριστικής και αμετάκλητης περιθωριοποίησης της νεομπολσεβίκικης Αριστεράς.
Εκείνο που επίσης φοβήθηκαν οι «νουνεχείς» ΣΥΡΙΖΑίοι μαρξιστές-λενινιστές αλλά και ο ίδιος ο Τσίπρας ήταν οι συνέπειες της αποτυχίας που προσωπικά θα αντιμετώπιζαν.
Το ίδιο φοβούνται και σήμερα και κάθε μέρα.
Καταλαβαίνουν ότι ο πραξικοπηματικός δρόμος που έχουν διαλέξει έχει μέχρις ενός σημείου επιστροφή. Από εκείνο το σημείο και πέρα δεν υπάρχει γυρισμός.
Και το σημείο αυτό είναι το GREXIT.
Γιατί γνωρίζουν (όπως όλοι μας) ότι οι συνθήκες θεσμικής κατάρρευσης και οικονομικής εξαθλίωσης που αυτό θα δημιουργήσει, είναι το κατάλληλο θερμοκήπιο όπου μπορούν να επικρατήσουν οι ολοκληρωτικές τους αντιλήψεις, τα ολοκληρωτικά τους σχέδια.
Αυτό διδάσκει η ΙΣΤΟΡΙΑ για όσους μπορούν να διδάσκονται απ’ αυτήν, με πάμπολλα παραδείγματα, από τη Βαϊμάρη μέχρι τη Βενεζουέλα.
Με πρωταγωνιστή πάντα τον «λαό»!
Έναν «λαό» όπως τον θέλει το ιδεολογικό μπόι του ολοκληρωτισμού: Εξαθλιωμένο χυλό που μεταλλάσσεται σε όχλο, τις βίαιες εκδηλώσεις του οποίου μπορεί μία ολοκληρωτική εξουσία εύκολα να στρέψει κατά των πολιτικών της αντιπάλων.
Το ξεκίνησαν ως αντιπολίτευση. Δημιούργησαν μία αντιμνημονιακή οχλαγωγία προκαλώντας στη συνέχεια τον αγανακτισμένο όχλο να εκτονωθεί, καίγοντας το κέντρο της Αθήνας, προπηλακίζοντας βουλευτές άλλων κομμάτων, διαλύοντας κομματικές εκδηλώσεις, μέχρι και συναυλίες καλλιτεχνών που «τόλμησαν» να αρθρώσουν κριτικό λόγο απέναντί τους.
«Έχουμε την κυβέρνηση αλλά δεν έχουμε την εξουσία» ομολόγησε ο μικρούλης Τσίπρας σε ανύποπτο χρόνο
σε μία συνοπτική κωμικοτραγική παπαγαλία των Λενινικών «Θέσεων του Απρίλη», ενώ έσπευσε αργότερα να υπερθεματίσει ο θλιβερός Φίλης ότι «το νευραλγικό κράτος είναι εχθρικό προς την κυβέρνηση».
Η επιχειρούμενη άλωση του «νευραλγικού κράτους» από τον νεομπολσεβίκικο πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι παρά μία από τις προϋποθέσεις εγκαθίδρυσης δικτατορικού καθεστώτος, όσο και αν αυτό φαντάζει αυτή τη στιγμή σχεδόν αδύνατον.
Ας μην επιτρέψουμε όμως, με την ανοχή μας, στους ύπουλους θιασώτες της λαϊκής δημοκρατίας να μεταλλαχθούν σε θιασάρχες της συλλογικής μας μοίρας.
Το χρωστάμε (τώρα πια) και στα εγγόνια μας.
Υ.Γ.1 Αν στις κεντρώες δυνάμεις δεν επικρατήσει ένας ηγετικός πυρήνας που να κάνει ό,τι επιχειρεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης μέσα στη Νέα Δημοκρατία, συμμαζεύοντας τον χώρο, εκσυγχρονίζοντάς τον και προσανατολίζοντάς τον σταθερά στον Ευρωπαϊσμό, ο κεντρώος χώρος στις επόμενες εκλογές θα περιθωριοποιηθεί, με αποτέλεσμα την επικράτηση ενός αδιέξοδου δικομματισμού, δεδομένου ότι ο ένας πόλος του θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ που δεν πιστεύει, δεν σέβεται και δεν θέλει την Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, πολύ περισσότερο τις μεταρρυθμίσεις και τις διαρθρωτικές αλλαγές που την αναζωογονούν και την ισχυροποιούν.
Υ.Γ. 2 Απ’ αυτή την άποψη, ανάμεσα στα καθήκοντα της Ελληνικής Σοσιαλδημοκρατίας είναι να δώσει έγκαιρα και έγκυρα το μήνυμα στον Πρόεδρο Ολάντ ότι τα ραντεβουδάκια με τον Τσίπρα είναι κάτι πολύ σοβαρότερο από τις γκομενοδουλειές του, μιας και μπορεί να επιφέρουν στον Ελληνικό λαό άδικο και αβάστακτο κόστος, σε αντίθεση με την ενδεχόμενη υπερηφάνεια που προκάλεσαν στο Γαλλικό λαό όταν ανακάλυψε ότι διαθέτει έναν Πρόεδρο πηδηχταρά!
Είπαμε ότι οι Γάλλοι μας Διαφώτισαν, αλλά μη μας πηδήξουν κιόλας!