Θα μπορούσε να συνοψιστεί σε ένα απλό σχόλιο, όμως επιβάλλονται διευκρινίσεις: η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού με ανύπαρκτες τράπεζες, κρατικά ομόλογα απορρίμματα, ανύπαρκτο προϋπολογισμό, αδίστακτους κυβερνήτες, σήριαλ κίλερ εκτός φυλακής, τρομακτικά ρεκόρ στα ποσοστά ανεργίας, τη βία στα μάτια όλων και πολιτικούς τρομοκράτες να συγκροτούν τη πρώτη και την τρίτη παράταξη της χώρας. Στη χειρότερή μας στιγμή μετά το καλοκαίρι του ’74 η αξιωματική αντιπολίτευση θυμήθηκε δικαιολογημένα να σηκώσει τους τόνους.
Και ακολούθησε η φάρσα: με την Ελλάδα για πρώτη φορά
(εξαιρουμένων δικτατοριών και πολέμου) μετά το 1923 να κυβερνάται παράτυπα δίχως δεδηλωμένη η ΝΔ κατέθεσε πρόταση μομφής, επέλεξε δηλαδή να νομιμοποιήσει (από ανοησία;) τον πνιγμό της δημοκρατικής πολιτείας από τους ανορθολογιστές του φεουδαλισμού που μας καταβυθίζουν. Αντάλλαξε έναν ανένδοτο (που οφείλαμε όλοι/ες να κηρύξουμε) με ευγενική πολιτική συμπεριφορά αρμόζουσα σε δημοκρατικές πολιτείες με ακμάζοντα κοινοβουλευτισμό. Ζούμε μέρες του ’36 όχι του ’86 ή του 2006.
Τα χρονικό περιθώριο υπεράσπισης της Γ’ Ελληνικής Δημοκρατίας λήγει. Αν στο μέλλον υπάρχουν ακόμη ιστορικοί, την εκτροπή θα την τοποθετούν όχι στο σημερινό αύριο αλλά στο χθες ή προχθές των συγκαιρινών στιγμών (αν όχι το 2015 σίγουρα το 2018). Ο Σπύρος φον Δανέλλης δεν είναι Κατσίκης (καλά θα ‘ταν), μοιάζει περισσότερο με φον Χίντεμπουργκ σε νεότερη ηλικία (όπως φον Ρίμπεντροπ, αφού κι αυτός δεν ήταν μέλος του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος των Γερμανών Εργατών, ο πάλαι φίλος Νίκος Μπίστης –η αλήθεια είναι ότι θα του ταίριαζε παραλληλισμός με τους εξ αριστερών προσχωρήσαντες στους υποστηρικτές του Λουδοβίκου Βοναπάρτη).
Θα ήθελα να το πιστέψω, αλλά τα πράγματα δεν με πείθουν, ότι θα γίνουν δημοκρατικές, κανονικές εκλογές το φθινόπωρο, ότι θα παραδώσουν την εξουσία τηρώντας κανόνες εκείνοι ακριβώς που βυσσοδομούν εναντίον της δημοκρατίας συνολικά, όσοι περιγελούν τους ανέργους, τους φτωχούς, τους τίμιους, τους δημιουργικούς. Εφεδρείες υπάρχουν και τις διατηρούν στα σώματα ασφαλείας, στα ΜΜΕ, στη δικαιοσύνη, στο δρόμο με τη Χρυσή Αυγή και τους πλατειομάχους. Υπάρχει και το ελληνικό δημόσιο, που επέλεξε σε αυτήν τη φάση προστάτες του τους Συριζαυγίτες και προσχώρησε στην τελεσφορήσασα συνωμοσία του Κατιλίνα. Τώρα απλώς, και με τη ασυναρτησία της ΝΔ, ετοιμάζουν την επανασυσπείρωση και το φανατισμό του ενός τετάρτου του εκλογικού σώματος, τη βάση νομιμοποίησης του «νεοκαθεστώτος».
Και θέλει προσοχή και αυτοκριτική σε όσους/ες υποστηρίζουμε ένθερμα το ΚΙΝΑΛ σε Ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές τζιριντζάντζουλες (όπως καταντήσαμε με τον «Κλεισθένη» ?προφανώς οι νονοί του σχεδίου-υπονόμευση της σύνολης πολιτείας κατά πώς είναι η μετά-Καλλικράτη απορρύθμιση θέλουν να αγνοούν ότι Κλεισθένης λεγόταν και ο τύραννος της Σικυώνας παππούς του δημοκράτη μεταρρυθμιστή Αθηναίου), καθώς το κόμμα μας συμμετέχει στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, ένα από τα ισχυρά αποκούμπια των δυναστών μας. Αφού μας βγάζουν τη γλώσσα, πρέπει μετά τις Ευρωεκλογές να δοκιμάσουμε και τους δικούς μας μορφασμούς και πολλά παραπάνω. Ελευθερία Δικαιοσύνη, αυτά μας συγκινούν!