Θα πω την «αμαρτία» μου: Φοβάμαι!

Ας μη πάω πίσω στη χούντα όταν, απέναντι σε έναν απόλυτα διακριτό εχθρό, η αίσθηση της αξιοπρέπειας πάλευε με τον φόβο.

Ας μείνω στα πρόσφατα.

Φοβήθηκα πολύ την περίοδο που η σκοτεινή συμμαχία Χρυσαυγιτών και ΣΥΡΙΖΑ διέλυε την στρατιωτική παρέλαση στη Θεσσαλονίκη, με συμμετοχή στην ανταρσία κατά της Δημοκρατίας και στρατιωτικού αγήματος, κάτι που επιμελώς κρύψαμε.

Φοβήθηκα ακόμη πιο πολύ όταν, αμέσως μετά, η Χρυσή Αυγή σάρωνε με την τρομοκρατία της τη χώρα και σκότωνε για αναψυχή.

Ξαναβλέποντας τα κείμενα που δημοσίευσα εκείνη την περίοδο κατά του ναζιστικού τέρατος, ήταν από τις λίγες φορές που στρατεύτηκα με τέτοια ένταση.

Φοβήθηκα σε διάρκεια, όταν ένας εσμός ασυνείδητων παλιάτσων, συμπεριφερόμενοι σαν τρόφιμοι ψυχιατρείου, που βρέθηκαν στην διεύθυνσή του, ανέλαβαν την διακυβέρνηση της χώρας και έπαιζαν αναίσχυντα με δύο αιώνων δημοκρατικές και κοινωνικές δημιουργίες της.

Φοβάμαι πάλι τώρα όπου ένας όχλος παλιάτσων, αποτελούμενος από ψεκασμένους Δεξιάς και Αριστεράς, φασίστες, διαταραγμένους ιδιοκτήτες ΙΧ κομμάτων, κοινούς απατεώνες πολιτευτές που μπορούν να πουλήσουν μέχρι και τον Ιησού την ώρα που τον επικαλούνται, γονείς που μετατρέπουν σε πολιτικό εμπόρευμα την φοβερή εμπειρία της απώλειας των παιδιών τους, κυνικούς σταλινικούς που υλοποιούν την αρχή «όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα» - βλέπουμε τώρα κάποιους να καθοδηγούν τα μπλόκα - μαζί με  προβελημένα στο παρελθόν πρόσωπα, τα οποία δεν άφησαν τίποτε για να τους θυμόμαστε και γι' αυτό θέλουν να μας εκδικηθούν, έχουν συμπήξει ένα ανατριχιαστικό «μέτωπο του χάους»

Για να μετατρέψουν τη χώρα σε χάος.

Γιατί μόνον στο χάος ελπίζουν. Και ελπίζουν βάσιμα ότι μπορούν να διαλύσουν τη χώρα. Διότι ξέρουν ότι δεν υπάρχει καμία εξωκοινωνική εγγύηση για την Δημοκρατία. Απολύτως καμία...

Παρ' όλα αυτά, μπορούμε να κάνουμε την έκπληξη και να ματαιώσουμε τα σχέδιά τους.

Και οφείλουμε να το κάνουμε.

Καλή χρονιά λοιπόν!