Ποιος έδωσε το δικαίωμα σε ποιον να εξιλεώσει τον Κουφοντίνα; Από πού και έως πού το σπλάτερ έχει ηθική και ανθρωπιά ώστε να μαρτυρά; Ποιος ρώτησε τα θύματα του αιμοσταγούς και μίσθαρνου ρίαλ εστέιτ μάνατζερ, σίριαλ κίλερ αν στην αιωνιότητά τους, στον ουρανό, αν τέτοιος υπάρχει, θα πρέπει από τώρα να τον υποστούν;
Στον Κορυδαλλό, στην υποτίμηση, στη λήθη, το γρηγορότερο ο λεγάμενος. Ε και; Ο κρετινισμός ας συνοδεύσει τους ανθρωποδιώκτες, τους μισερούς που χρησιμοποιούν ή χρησιμοποιούνται (ποσώς με ενδιαφέρει) για να αντιστρέψουν πάλι τη συμβολολογία, να τουμπάρουν τη μνήμη, να ρίξουν στον απόπατο της βίας την κοινωνία και την πολιτική.
Θέλουν ό,τι κι εκείνος, την ηρωοποίηση στην κολυμβήθρα του «μαρτυρίου». Τον νεκρό του Κουφοντίνα δίπλα στη σεπτή και αθάνατη μορφή των αγωνιστών της ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Θέλουν τον Κουφοντίνα να λερώσει τις μορφές τών Γκοκτσέκ και Μπολέκ, του Μπόμπι Σαντς, του Κώστα Γεωργάκη και όσων αυτοχειριάστηκαν με αγάπη για την ανθρωπιά και το ανθρώπινο σώμα, πιστούς, άπιστους, πλανεμένους ή μη. Δηλαδή απεργάζονται την εξίσωση του Ρούντι Ντούτσκε με τον… Πιμ Φόρτουϊν, του Ματεότι με το… Μουσολίνι!
Ώστε με το νεκρό εγκληματία να φέρουν την Ελλάδα παράδειγμα πλάι στους Λουκασένκο, τους αποικιοκράτες, τους αριστερά και δεξιά τυράννους και χουντικούς, τον Ερντογάν, αυτοί οι υμνητές τών Πούτιν, Κιμ Γιογκ Ουν, οι γοητευμένοι τών μουλάδων, οι νοσταλγοί τού Πολ Ποτ. Να πουν: να μια Χούντα. Ώστε να καταλήξουν επαιρόμενοι: το Δίκιο του Αγώνα, το Αίμα του Αγώνα, το Αίμα σας, το Δίκιο μας ή Αίμα και μόνον.
Δεν είναι λύση η υποβολή του Κουφοντίνα σε υποχρεωτική σίτιση. Είναι κρετινισμός. Δε θα αντέξω δεύτερη φορά μετά το 2015: Ελλάς περίγελως του Συμβουλίου της Ευρώπης. Ξανά μέρες του 1936;
ΕΠΟΥΔΕΝΙ υποδαύλιση της αντινοηματοδότησής τους. Αδύναμη δημοκρατία ΝΑΙ, γιατί η καχεκτική δε μας αξίζει, ούτε ταιριάζει στην ιερή μνήμη των νεκρών της βίας. Στον Κορυδαλλό, στην απαξίωση ο Δ.Κ. Οι πλατείες τέρμα. Και άνω και κάτω. Με κότσια κρατιέται η ειρήνη. Με την Τριπολιτσά σκοτεινιάζει ντάλα μεσημέρι. Κάθε εποχή. Για πάντα.