Η εκλογή ηγεσίας του ΚΙΝΑΛ απάντηση στο στρατηγικό πολιτικό του αδιέξοδο του χώρου

Γιάννης Αναστασίου 03 Ιουν 2021

Η δημοσκόπηση της Opinion δείχει πρωτιά του Α.Λοβέρδου στην επερχόμενη εσωκομματική εκλογική διαδικασία του ΚΙΝΑΛ. Η απουσία φρέσκιας υποψηφιότητας από την μία και η απουσία πραγματικής προεκλογικής εσωκομματικής αντιπαράθεσης με όρους τι λέει ποιος και γιατί εκείνος ειναι καλύτερος από τον άλλον, όχι ως πασαρέλα υποψηφίων αλλά ως ουσιαστική πολιτική πρόταση… είναι σαφές ότι ευνοούν όλους όσους για τους δικούς τους λόγους θέλουν ένα ΚΙΝΑΛ μικρό, συμπληρωματική δύναμη ως αντιΣΥΡΙΖΑ κοινοβουλευτικά φωνή , ενώ την χώρα κυβερνά η ΝΔ, η οποία θέλει με τον Κ. Μητσοτακη μεταγραφές και ένα ελεγχόμενο πρώην ΠΑΣΟΚ, απλώς να υπάρχει φθείροντας τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Α.Τσίπρα, που όμως πάρα τα όσα του καταλογίζονται δικαίως, έχει μπετονάρει μεγάλο τμήμα των ψηφοφόρων του πρωην μεγάλου ΠΑΣΟΚ. Το Κίνημα Αλλαγής έχει ατα κύριο λόγο πρόβλημα ποκιτικης/στρατηγικής και δευτερεύοντα αρχηγού. Παραμένει η γνήσια έκφραση της δημοκρατικής παράταξης έστω και μικρή εκλογικά… που είναι υποχρεωμένο να εργάζεται πολιτικά για την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα πρωταγωνιστεί ως η παράταξη της ευθύνης και των συναινέσεων, με σκοπό την προάσπιση του συμφέροντος των πολιτών και της χώρας. Η ΝΔ του κ.Μητσοτάκη όσο και εάν θολώνει το πολιτικό στίγμα της ως το κόμμα της συντηρητικής παράταξης, όσο και εάν το πρόσωπο του Κ.Πιερακάκη και του Μιχ.Χρυσοχοΐδης της δίνει πιστοποιητικό κεντρώας στροφής… με το ν/σ για τα εργασιακά μας επιβεβαιώνει το ρητό… του “λύκου που γέρασε”… Η προάσπιση των θεμελιωδών κατακτήσεων των εργαζομένων βρίσκεται στον πυρήνα μιας προοδευτικής παράταξης, όχι για να υπερασπιστεί κεκτημένα συντεχνιών και συνδικαλιστικων ομάδων… Ένα σύγχρονο σοδιαλδημοκρατικό κίνημα οφείλει να πρωτοπορεί στις μεταρρυθμίσεις, οφείλει να αποζητά λ.χ πλειοψηφίες στην προκήρυξη μιας απεργίας … ακόμη και την μερική εναρμόνιση της ευελιξίας στην εργασία με όρους που δεν ισοπεδώνουν κατακτήσεις αγώνων που πολιτικά το ΠΑΣΟΚ και ο Α.Παπανδρέου στήριξαν.

 

Η εσωκομματική εκλογική διαδικασία του Κινήματος Αλλαγής αποκτά κομβική πολιτική διεργασία σε μια κρίσιμη στιγμή για την χώρα. Το ενδιαφέρον των πολιτών πέραν των σημερινών ψηφοφόρων του, καταγράφεται ζωηρό, καθώς η στάση της ηγεσίας του αύριο, θα καθορίσει εν πολλοίς την προοδευτική ατζέντα της χώρας, τις συμμαχίες και τους συσχετισμός που θα διαμορφωθούν.

 

Το ΚΙΝΑΛ δεν θα μεγαλώσει εκλογικά, ούτε επειδή ο καθένας φανταζεται ότι θα γίνει αρχηγός υποσχόμενος πως αυτός μπορεί να μεγαλώσει τα ποσοστά του χώρου απέναντι στον Τσίπρα, ούτε εάν συντηρείται εμμονικά η αντισυριζα ρητορική των τελευταίων χρόνων, που ναι μεν πωλώνει τους εναπομείναντες ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ απέναντι στην πολιτική κυριαρχία στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ, όμως επί της ουσίας μεταμορφώνει το ΚΙΝΑΛ μακροπρόθεσμα σε “ΚΚΕ του Κέντρου”.

 

Παράλληλα το ΚΙΝΑΛ δεν θα μεγαλώσει ούτε με τις βοήθειες της ΝΔ που επιδιώκει να στείλει στο ειδικό δικαστήριο τον στενό συνεργάτη του πρώην πρωθυπουργού με επιδικο θέμα τον έλεγχο των ΜΜΕ, λες και ΝΔ και μεγάλο ΠΑΣΟΚ είναι αναμάρτητα στο ζήτημα του ελέγχου της μιντιακής εξουσίας. Ούτε όμως θα μεγαλώσει εάν οι πολιτικές μάχες δεν δίδονται σε εσωκομματικό επίπεδο εντός και όταν πρέπει… και αναβάλλονται για τα σαλόνια της Ευρώπης με τους κομματικούς στρατούς να επιστρατεύονται όταν θα χρειαστούν και πάλι.

 

Σε αυτήν την εσωκομματική αναμέτρηση του Κινήματος Αλλαγής δεν υπάρχουν περιθώρια νέων καθυστερήσεων για την ανασύνθεση της δημοκρατικής παράταξης. ΚΙΝΑΛ ως ΚΚΕ του Κέντρου σημαίνει συνεχεια στρατηγικού αδιεξόδου, με μόνο νικητή τον κ.Μητσοτάκη και απογοήτευση σε όσους ακόμη ελπίζουν. Το ζητούμε είναι ένα σύγχρονο κόμμα της δημοκρατικής παράταξης, μια ηγετική ομάδα που θα ενώσει στην βάση αρχών αξιών και πολιτικών στόχων… που θα δίνει απαντήσεις με θάρρος και προοδευτική τόλμη στα σημερινά αδιέξοδα του χώρου,… ένα κινημα πολιτών που θα θέσει όρους ποκθτικης ευπρέπεια, σεβασμού χωρίς μικρομεγαλισμούς και πολιτικές υπεκφυγές που εξυπηρετούν άλλους στόχους… στην συζήτηση που ήρθε η ώρα να γίνει για την προοδευτική νασυνθεση και διακυβέρνηση της χώρας… όχι όμως με όρους του ποιος θα είναι υπουργός, διοικητής ή μελος της κομματικής νομενκλατούρας, αλλά όπως η συγκυρία και οι πολθτικές περιστάσεις επιβάλλουν. Μία φρέσκια ή μια με σαφή στρατηγικά πολιτικά χαρακτηριστικά υποψηφιότητα στην εσωκομματική διαδικασία του ΚΙΝΑΛ, θα μπορούσε να προσδώσει πραγματικό πολιτικό ενδιαφέρον για τους πολλούς ε αυτή την μάχης… κάνοντας και πολλούς άλλους να ανησυχούν ως προς τα μελλούμενα στο χώρο σε όλο το πολιτικό φάσμα, καθώς το δύσκολο δεν είναι στο να συνεχίσει κάνεις να διαιρεί, αλλά στο να ενώνει δίδοντας εκ νέου ελπίδα τους προοδευτικός πολίτες. Είναι αργά; ΟΧΙ.