Δύο κείμενα που είναι….ένα.
Το πρώτο που ακολουθεί είναι ένα απόσπασμα από την ανακοίνωση με την οποία το ISIS ανέλαβε την ιδιοκτησία του λουτρού αίματος στο Παρίσι για να τιμωρηθούν οι άπιστοι.
Διαβάστε προσεκτικά!
«…..είναι μια ευλογημένη επίθεση από μια ομάδα πιστών στρατιωτών του χαλιφάτου που επιτέθηκε σε μια χώρα της φρίκης και της ανωμαλίας.
8 αδέρφια μας ήταν ζωσμένα με εκρηκτικά και επιτέθηκαν σε στόχους που είχαμε επιλέξει προσεκτικά καθώς και στο στάδιο της πόλης όπου ήταν παρών ο ηλίθιος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ. Επιτεθήκαμε σε ένα κέντρο με χιλιάδες ειδωλολάτρες σε μια γιορτή ανωμαλίας.
Το Παρίσι άρχισε να τρέμει κάτω από τα πόδια τους με τουλάχιστον 200 νεκρούς
Η Γαλλία είναι βασικός μας στόχος.
Η Γαλλία και όσοι ακολουθούν το δικό της δρόμο να ξέρουν ότι παραμένουν οι βασικοί μας στόχοι και θα συνεχίσουν να νιώθουν την οσμή του θανάτου.
Η δόξα και η τιμή ανήκουν στον Αλλάχ…..»
Ακολουθεί το δεύτερο κείμενο που είναι απόσπασμα από ένα κάλεσμα του Νίκου Ρωμανού για τη διοργάνωση Φεστιβάλ διάρκειας ενός μήνα με το όνομα «Μαύρος Δεκέμβρης» για την επέτειο του φόνου του Α. Γρηγορόπουλου και το κάψιμο της Αθήνας που ακολούθησε.
Διαβάστε και πάλι προσεκτικά πως οραματίζεται το «Φεστιβάλ» του αυτό το παιδάκι που ήθελε να παίρνει άδειες για να μη μείνει αμόρφωτο.
«… ένας μήνας συντονισμένων δράσεων, με σκοπό να γνωριστούμε μεταξύ μας, να κατέβουμε στο δρόμο για να σπάσουμε τις βιτρίνες των πολυκαταστημάτων, να καταλάβουμε σχολεία, πανεπιστήμια και δημαρχεία, να μοιράσουμε κείμενα που θα διαδίδουν το μήνυμα της ανταρσίας, να βάλουμε εμπρηστικούς μηχανισμούς σε φασίστες και αφεντικά, να κρεμάσουμε πανό σε αερογέφυρες και κεντρικές λεωφόρους, να πλημμυρίσουμε τις πόλεις με αφίσες και τρικάκια, να ανατινάξουμε σπίτια πολιτικών, να πετάξουμε μολότωφ στους μπάτσους, να γεμίσουμε τους τοίχους με συνθήματα, να σαμποτάρουμε την ομαλή ροή εμπορευμάτων μέσα στα Χριστούγεννα, να λεηλατήσουμε τις βιτρίνες της αφθονίας, να πραγματοποιήσουμε δημόσιες εκδηλώσεις και να ανταλλάξουμε εμπειρίες και σκεπτικά γύρω από διάφορες θεματικές αγώνα…».
Ο Παναγιώτης Λάμπρου στέλεχος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ έχει 2 προσόντα:
- Ήταν μάρτυρας υπεράσπισης των τζιχαντιστών της 17 Νοέμβρη.
- Ήταν αριστερός εξ απαλών ονύχων.
Άρα κατάλληλος να συνομιλεί θεσμικά με τον Ρωμανό, τα μέλη των Πυρήνων της Φωτιάς και τα μέλη της 17 Νοέμβρη και με ένα αντίτιμο 2500 ευρώ μήνας μπαίνει-μήνας βγαίνει, να περιφρουρεί τα δικαιώματά τους που ως γνωστόν είχαν καταργήσει και καταπατήσει οι δωσίλογοι Σαμαρο-Βενιζέλοι.
Τώρα πια έχουν αποκατασταθεί.
Μπορεί ο Ρωμανός να στέλνει mail από το κελί του πρωτοστατώντας στην καθ ημάς τζιχάντ, ανατριχιαστικής φασιστογενούς καταγωγής με την μουσουλμάνα συγγενή της.
Ο Φασισμός αρχίζει με τον Λαϊκισμό.
Δεν υπάρχει χωρίς αυτόν.
Προϋποθέτει την αναρρίχηση στην κρατική εξουσία αδίστακτων απατεώνων με φονταμενταλιστικό ιδεολογικό υπόβαθρο.
Χρειάζεται έναν λαό εξαθλιωμένο ώστε να μην μπορεί να αντιδράσει στην κατάργηση των Κοινοβουλευτικών θεσμών, των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και της ανοικτής Αγοράς, όσα εχθρεύεται δηλαδή ο Φασισμός.
Βασίζεται στην παραπλάνηση και στο τερατώδες ψεύδος και όχι στο μικρό καθημερινό ψεύδος, που επειδή όλοι χρησιμοποιούμε είμαστε «εκπαιδευμένοι» να απορρίπτουμε.
Βασίζεται κυρίως στις πλευρές ηθικής και πολιτικής υπανάπτυξης όσο και όταν αυτές επιβιώνουν και αναπαράγονται σε πλατιά λαϊκά στρώματα.
Και τέλος.
Ο Φασισμός διεισδύει στην ανθρώπινη φαντασιακή ιδιοκατασκευή είτε λέγεσαι Τζιχάντι Τζών, είτε Ρωμανός, είτε Κουφοντίνας, είτε Μιχαλολιάκος.
Είτε είσαι μουσουλμάνος, είτε χριστιανός είτε άθεος είτε κομμουνιστής.
Φανατικός, αδιάβαστος κι αμόρφωτος να ‘σαι και τα υπόλοιπα έρχονται εύκολα.
Ειδικά όταν φταίνε οι Άλλοι
Είτε αυτοί λέγονται άπιστοι, είτε καπιταλίστες-τοκογλύφοι, είτε μερκελιστές.
Γι αυτό και η Δημοκρατία μπορεί μόνο ως μαχόμενη δύναμη να αναδείξει την πανανθρώπινη αξία της συναίνεσης.
Στις Δημοκρατίες οι Ρωμανοί, οι Κουφοντίνες κι οι Μιχαλολιάκοι δεν εκτελούνται.
Φυλακίζονται μετά από δίκαιη δίκη και η κοινωνία εκπαιδεύεται να ελπίζει ότι ακόμα κι αυτοί μπορεί να καταλάβουν το λάθος τους.
Και έχουν δικαιώματα που δεν περιμένουμε να τα υποστηρίξουν χαμένα κορμιά που στον αξιακό τους κώδικα έχει εγγραφεί το μίσος είτε φυλετικό, είτε εθνικό, είτε θρησκευτικό, είτε ταξικό είναι αυτό.
Στη λατρεία του «Αίματος», του «Χώματος», του «περιούσιου λαού» και της «περιούσιας τάξης» ναι, εκεί υπάρχει το αυγό του φιδιού και περιμένει.