Γιατί αλήθεια κυριαρχούν τόσοι άσχετοι στο διαδίκτυο; Απλή η απάντηση: Διότι η ουσιαστική δημοσιογραφία έχει καταθέσει τα όπλα! Τόσο, που να χρησιμοποιεί ως «είδηση» τα όσα συνήθως κομπλεξικοί και με ψευδώνυμα γράφουν στους διάφορους ιστότοπους. Συνήθως βρίζοντας και απειλώντας μάλιστα με προσαγωγή σε μελλοντικά λαϊκά δικαστήρια όσους δεν συμμερίζονται τις απόψεις τους.
Μια εφημερίδα που σέβεται τον εαυτό της και τους αναγνώστες της, θα είχε ήδη ερευνήσει σοβαρά τα του θανάτου του νέου κατά τη διάρκεια ελέγχου εισιτηρίων σε ένα τρόλεϊ. Με τη μήνυση των γονέων του (πολύ καλά έκαναν) θα γίνει πάντως τώρα, ας το ελπίσουμε, μια σοβαρήδιερεύνηση του τι ακριβώς έγινε.
Θα μάθουμε έτσι ανάμεσα σε πολλά άλλα (ίσως… ίσως…) αν ο νεκρός μπορούσε να πληρώσει: Άνεργος; Οικογένεια χωρίς πόρους; Ή επειδή -και όλοι το γνωρίζουμε- είναι μόδα τόσα «παιδιά» να περιφρονούν τη διαδικασία αυτή, με αποτέλεσμα την αύξηση της τιμής των εισιτηρίων ή των φόρων για τους «άλλους»; Και για ποιον λόγο τον τάραξε τόσο ο έλεγχος.
Θα μαθαίναμε ακόμα αν ο ελεγκτής ήταν εκπαιδευμένος για μια δουλειά που απαιτεί ευγένεια, ανθρωπιά και βεβαίως, πολιτισμένη υπομονή και επιμονή. Όπως του καλού (υπάρχουν!) αστυνομικού. Και θα μαθαίναμε ακόμα πότε διορίστηκε ο συγκεκριμένος ελεγκτής και αν προηγουμένως ήταν ή όχι ένας απελπισμένος άνεργος, ή ένας ενεργός αφισοκολλητής κάποιου πολιτικού. Χρησιμοποιώ συστηματικά το μετρό και τα άλλα μέσα, είδα έτσι ελέγχους. Αξιοπρεπείς; Ναι, αλλά όχι πάντα. Όχι πάντα αν ο ελεγχόμενος είναι «φατσικά» αλλοδαπός ή… «κακομοίρης».
Η αλήθεια είναι ότι μια παράδοξη κυρίως αριστερή παράδοση, περιλαμβάνει και μιαν ισλαμικού τύπου ηρωική περιφορά νεκρών, που μετατρέπονται σε σύμβολα μάχης (βλ. και το πρόσφατο άρθρο του Κώστα Σπυρόπουλου στο «protagon» και στη «Μ»). Να θυμίσω όχι τα παλαιά, αλλά την περίπτωση του «λόγω μνημονίου» αυτόχειρα συνταξιούχου φαρμακοποιού στην πλατεία Συντάγματος; Ακόμα και σήμερα αναφέρεται και στον διεθνή τύπο. Όμως τα πραγματικά δεδομένα (Δεν είχε πια σύνταξη; Δεν είχε εισπράξει εφάπαξ; Συγγενείς δεν είχε; Πώς τον εγκατέλειψαν οι συνάδελφοί του;) δεν περιλαμβάνονται ποτέ στην εξιστόρηση της αυτοθυσίας του.
Είναι επείγον να προχωρήσει η δικαιοσύνη γρήγορα στην απαραίτητη έρευνα για τον θάνατο του νεαρού κι ας σκοτώνονται τόσοι άλλοι στην Ποσειδώνος, ενώ αδιαφορούμε. Να κατανεμηθούν, αν υπάρχουν, ευθύνες. Να στηρίξει η πολιτεία την οικογένεια. Αλλά και να καταλάβουμε ότι μας αρμόζει σίγουρα το πένθος. Αλλά ότι δεν μας αρμόζουν πια εμβατήρια μίσους.