ΟΆλκης Καμπανός δεν ήταν ο τελευταίος. Ούτε και ο Μιχάλης Κατσουρής θα είναι ο τελευταίος. Κάθε φορά που ένα νέο πανό «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ» κάνει την εμφάνισή του πάνω από μια στοίβα κασκόλ, κεριά και λουλούδια ξέρουμε ότι είναι μισογραμμένο. Λείπει η παρένθεση «(μέχρι τον επόμενο)». Κι αυτός ο επόμενος θα είναι θύμα των ίδιων χεριών που έγραψαν το ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ. Γιατί «το αίμα κυλάει-εκδίκηση ζητάει» και η εκδίκηση τροφοδοτεί αδιάκοπα τον φανατισμό μιας κοινωνίας που αναζητεί σε αυτόν διέξοδο στα αδιέξοδά της. Σε βαθμό που από κάποιο σημείο και μετά να μην μπορεί να τον ελέγξει αλλά αντίθετα να γίνεται πειθήνιο όργανό του. Το τέρας του ακραίου φανατισμού κάθε είδους και μορφής είναι ο σύγχρονος Φρανκενστάιν της κοινωνίας.
Το πρόβλημα με την διασημότερη ίσως φράση του Μαρξ «η βία είναι η μαμή της ιστορίας» είναι ότι δεν επρόκειτο για μια διαπίστωσή του αλλά ότι εξέφραζε την πεποίθησή του ότι η επαναστατική βία είναι «νομοτελειακά» ο κινητήριος μοχλός της ιστορίας. Μόνο που στη συνέχεια η επαναστατική βία μάλλον προσαρμόστηκε η ίδια στις διάφορες ιστορικές φάσεις παίρνοντας ανάλογες μορφές. Της τρομοκρατίας, της θρησκευτικής βίας, της εθνικιστικής και ρατσιστικής βίας και πιο πρόσφατα της λεγόμενης οπαδικής βίας. Μορφές που δεν είναι απολύτως διακριτές, αντίθετα συνυπάρχουν και καταλήγουν στο ίδιο φρικτό αποτέλεσμα. Την αφαίρεση της ανθρώπινης ζωής στο όνομα της μιας αλήθειας, της μιας θρησκείας, της μιας ράτσας, της μιας ομάδας.
Ταυτόχρονα φαίνεται να ισχύει αυτό που περιέγραψαν τις μέρες αυτές στις αναλύσεις τους σημαντικοί Έλληνες διανοούμενοι αναλυτές. Ότι η βία διένυσε και αυτή τη δική της ιστορική διαδρομή από την επανάσταση της Αριστεράς και την τρομοκρατία της άκρας Αριστεράς («βία στη βία της εξουσίας») μέχρι τη θρησκευτική βία του σκοταδισμού και την εθνικιστική και ρατσιστική βία της Ακροδεξιάς. Όσο και αν θέλουν κάποιοι να κρατήσουν ιδεολογικές ισορροπίες, η «οπαδική» βία των χούλιγκαν ελέγχεται σήμερα σε παγκόσμιο επίπεδο από ακροδεξιές και νεοναζιστικές ομάδες που σκορπούν το μίσος και τον τρόμο. Οι Κροάτες δεν ήρθαν στην Αθήνα για να υποστηρίξουν την ομάδα τους. Ήρθαν για να ικανοποιήσουν τα κτηνώδη ένστικτά τους, να χτυπήσουν, να μακελέψουν, να σκοτώσουν.
Διαβάστε τη συνέχεια
Πηγή: www.athensvoice.gr