Η «κατάρα» της πολιτικής συναίνεσης

Γιάννης Μεϊμάρογλου 29 Ιαν 2024

Το λεξικό είναι σαφές: «Συναίνεση, σε συλλογικά σώματα, σημαίνει την ύπαρξη μιας ευρείας αποδοχής, πολύ ανώτερης από τη συνήθη πλειοψηφία». Ωστόσο, στην περίπτωση του κορυφαίου αιρετού συλλογικού σώματος της χώρας, της Βουλής των Ελλήνων, η έννοια της συναίνεσης επιδέχεται τις πιο διαφορετικές ερμηνείες ανάλογα με το θέμα αλλά και τη συγκυρία στην οποία επιδιώκεται να επιτευχθεί. Η εξυπηρέτηση των κομματικών σκοπιμοτήτων από πολιτική ή επικοινωνιακή σκοπιά διατηρεί την απόλυτη προτεραιότητα. Πολύ συχνά, το ζητούμενο δεν είναι η επίτευξη συναίνεσης αλλά η αλληλοεπίρριψη των ευθυνών για την αδυναμία της επίτευξής της. Το τελευταίο διάστημα βιώνουμε καθημερινά την εμπειρία αποτυχημένων συναινετικών διαδικασιών.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η πρόσφατη συζήτηση και ψηφοφορία στη Βουλή για την επιστολική ψήφο. Η κυβέρνηση, ενθαρρυμένη από την επί της αρχής συμφωνία του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ για την καθιέρωση της επιστολικής ψήφου στις ευρωεκλογές και τα δημοψηφίσματα, επιχείρησε να την επεκτείνει συνταγματικά και για τις εθνικές εκλογές κάτι που δεν είχε δηλωθεί εξ αρχής. Τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης ενοχλήθηκαν σε βαθμό που αναθεώρησαν και την επί της αρχής συμφωνία τους για την επιστολική ψήφο στις ευρωεκλογές. Η κυβέρνηση κατάφερε έτσι να ψηφίσει μόνη της το νομοσχέδιο επιχειρώντας να μονοπωλήσει επικοινωνιακά τα εκλογικά οφέλη ενώ η διαδικασία για την επιστολική ψήφο στις εθνικές εκλογές θα διεξαχθεί αργότερα όπως είχε αρχικά συμφωνηθεί. Μόνη χαμένη η συναίνεση.

Στο νομοσχέδιο περί «του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών» η συναίνεση αναζητήθηκε περισσότερο στο εσωτερικό των κομμάτων που αποφάσισαν να ψηφίσουν το νομοσχέδιο. Δεν είναι ευκαταφρόνητος ο αριθμός των βουλευτών των κομμάτων αυτών που προτίμησε να «συναινέσει» με τις παρωχημένες κοινωνικές προκαταλήψεις και διακρίσεις υπακούοντας στα αναχρονιστικά κελεύσματα της Εκκλησίας. Αν συνυπολογίσει κανείς και τους βουλευτές της Ακροδεξιάς και του ΚΚΕ που αντιτάχθηκαν από θέσεις «αρχών» στο νομοσχέδιο, συνειδητοποιεί το τεράστιο έλλειμμα της δημοκρατίας μας σε ζητήματα σεβασμού των δικαιωμάτων των μειοψηφιών. Η αναμενόμενη νομιμοποίηση του γάμου και του δικαιώματος των ομόφυλων ζευγαριών στην τεκνοθεσία δεν δικαιολογεί κανένα εφησυχασμό στο ζήτημα αυτό.

Διαβάστε τη συνέχεια

Πηγή: www.athensvoice.gr