Στις κάλπες που θα στηθούν την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου στο Κίνημα Αλλαγής για την εκλογή της νέας ηγεσίας του, δεν θα κριθούν μόνο τα πρόσωπα που αποφάσισαν να διεκδικήσουν την προεδρία του κόμματος. Το διακύβευμα είναι πολύ ευρύτερο και δεν αφορά μόνο στους υποψήφιους και τους μηχανισμούς τους. Αφορά στον δρόμο που θα ακολουθήσει η χώρα για την αντιμετώπιση των μεγάλων κινδύνων αλλά και των πρωτοφανών προκλήσεων της νέας εποχής. Γι αυτό και δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορους ή ως παθητικούς παρατηρητές, τους πολίτες που ενδιαφέρονται για τη διαμόρφωση ενός ευνοϊκού, για τη μελλοντική πορείας της χώρας, συσχετισμού πολιτικών δυνάμεων.
Η πρώτη μεγάλη μάχη που πρέπει να κερδηθεί είναι η μάχη κατά του λαϊκισμού που έχει πριονίσει, τις τελευταίες δεκαετίες, τα θεμέλια της κοινωνίας. Τις συνέπειές του, τις βίωσε η χώρα με δραματικό τρόπο τόσο στα χρόνια του «Αυριανισμού» όσο και αργότερα, στα χρόνια της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, όταν άνοιξε διάπλατα τον δρόμο για τα μνημόνια. Κι ακόμα πιο οδυνηρά τις ένιωσε με την εισβολή της Χρυσής Αυγής στην κοινωνία και την πολιτική ζωή, καθώς και με τις συγκεντρώσεις στις πλατείες των «αγανακτισμένων» που έφεραν στην εξουσία τη λαϊκιστική συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Συνέχεια εκείνων των «αγανακτισμένων» είναι τα σημερινά κινήματα των κάθε λογής «αρνητών», της πανδημίας, της κλιματικής αλλαγής, της απογραφής κλπ. Η νέα ηγεσία της δημοκρατικής παράταξης μπορεί να παίξει αποφασιστικό ρόλο για να κλείσει οριστικά η πόρτα στον λαϊκισμό.
Εξ ίσου μεγάλη σημασία έχει να κερδηθεί η μάχη για τον εκσυγχρονισμό και την μεταρρυθμιστική ανασυγκρότηση της χώρας. Οι λύσεις στα μεγάλα προβλήματα παραμένουν βαλτωμένες ακόμα και σε τομείς όπου η κυβέρνηση Μητσοτάκη τόλμησε να νομοθετήσει. Η Παιδεία και το άσυλο παραμένουν όμηροι της ασυδοσίας περιθωριακών ομάδων, με την ανοχή κομματικών μηχανισμών. Η επιτάχυνση των διαδικασιών απονομής της δικαιοσύνης καθυστερεί ενώ, ακόμα και στα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας επικρατούν συχνά «πελατειακά» κριτήρια. Η χώρα χρειάζεται μια μεταρρυθμιστική παράταξη που δεν θα μασήσει τα λόγια της, θα αναλάβει το πολιτικό κόστος της υλοποίησης ριζικών αλλαγών και ταυτόχρονα θα συνδέσει την άμβλυνση των κοινωνικών ανισοτήτων με τη θεσμική θωράκιση και την οικονομική ανάπτυξη.
Η πολιτική σταθερότητα είναι βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση αυτών των στόχων. Κάτι που δεν είναι καθόλου αυτονόητο, ούτε κοινός τόπος των πολιτικών δυνάμεων, σε μια χώρα που η «αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση» και η απόρριψη κάθε μορφής πολιτικής συνεργασίας θεωρούνται ως προαπαιτούμενα για τη χάραξη μιας αυτόνομης, δήθεν, πορείας. Η νέα ηγεσία της δημοκρατικής παράταξης οφείλει να εργαστεί για τη δημιουργία μιας πολιτικής δύναμης έτοιμης να ανταποκριθεί στα καθήκοντά της, ως υπεύθυνη αντιπολίτευση. Αλλά και να αναλάβει κυβερνητικές ευθύνες, αν χρειαστεί, στη βάση των προγραμματικών της δεσμεύσεων, μακριά από ιδεοληψίες και στερεότυπα.
Η πρόσκληση προς στους πολίτες να συμμετάσχουν στις εκλογές του Κινήματος Αλλαγής πρέπει να είναι ανοικτή και καθολική, ακριβώς όπως όταν διεκδικεί την ψήφο τους στις βουλευτικές εκλογές. Γιατί, όταν ζητάς από τους πολίτες να σε εμπιστευτούν ως κόμμα, οφείλεις με τη σειρά σου να ζητάς και να εμπιστεύεσαι τη γνώμη τους στη λήψη κρίσιμων αποφάσεων. Οι κάλπες για την εκλογή της νέας ηγεσίας του Κινήματος Αλλαγής πρέπει να αναδείξουν τη δημοκρατική παράταξη ως παράταξη της κοινωνίας και όχι ως κόμμα των μηχανισμών.
Πηγή: www.tanea.gr