Σε τί οφείλεται η σύμπνοια της Αμερικής του Τραμπ και της Ρωσίας του Πούτιν σε ό,τι αφορά την εισβολή στην Ουκρανία αλλά όχι μόνον; Αυτά που την κινούν είναι απλά και μόνον προσωπικές συμπάθειες και ιδεολογικές συγγένειες; Είναι γεωπολιτικοί υπολογισμοί; Aυτό που συνδέει τους Putinistas και τους Trumpistas είναι κυρίως το κοινό μίσος τους κατά της Ευρώπης; «Εικάζω ότι όλα αυτά που βλέπουμε έχουν να κάνουν μόνον με λεφτά», γράφει η Aνν Άπλμπαουμ. Ή κατά πρώτο λόγο με λεφτά. Ή έστω, και με λεφτά εν μέρει. Αυτό μπορεί να συναχθεί όχι μόνον από το πώς βλέπουν τον προσωπικό πλούτο και την χλιδή οι δύο Πρόεδροι, αλλά και από τα βιογραφικά και τα κύρια ενδιαφέροντα των «αντ' αυτών» διαπραγματευτών, Αμερικανών και Ρώσων. Στηβ Γουίτκοφ, Γιούρι Ουσακόφ, Τζάρεντ Κούσνερ.

Ας βάλουμε στον λογαριασμό και τον Κίριλ Ντμίτριεφ (βλ. The Guardian, Pjotr Sauer: Kirill Dmitriev - ‘Ruthlessly ambitious’ Kremlin figure behind Ukraine plan, 23.11.2025): Παρακοιμώμενος του Πούτιν, πολυκλωνικό υβρίδιο της πρό 1989 Σοβιετικής Νομενκλατούρας με τις Goldman Sachs, την McKinsey & Co, την U.S. Russia Investment Fund και την Russian Direct Investment Fund (RDIF).

Τούτων δοθέντων, θα ήταν αφελές να μη προσέξει κανείς πολύ τί γράφει η Άπλμπαουμ. Και μετά, άς σκεφτεί αγαπημένους επενδυτικούς στόχους των διαπραγματευτών και των αφεντικών τους. Αυτός ο έρωτας φέρνει στην μύτη, πρώτα-πρώτα, διαπεραστική μυρωδιά υποσχέσεων και παζαριών για εξορύξεις υδρογονανθράκων στην Αρκτική. Ή, όπως λέει η Άπλμπαουμ, αμερικανικών ή ρωσοαμερικανικών επενδύσεων «στους τομείς της ενέργειας, των φυσικών πόρων, των υποδομών, της τεχνητής νοημοσύνης, των κέντρων δεδομένων και της εξόρυξης σπάνιων γαιών στην Αρκτική».

Τα σχετικά άρθρα της Άπλμπαουμ, μεταφρασμένα στα ελληνικά, εδώ: Aνν Άπλμπαουμ: Ο Τραμπ και ο Γουίτκοφ παρατείνουν τον πόλεμο. Αυτά που βλέπουμε έχουν να κάνουν μόνον με λεφτά;