Η είδηση μυρίζει μούχλα και αίμα: η ΕΛΜΕ Κερκύρας ετοιμάζει εκδήλωση κατά Εβραίων, με αφετηρία το αεροδρόμιο της Κέρκυρας για τις 9-6-2025.
Γιατί όμως στο αεροδρόμιο; Επειδή εκεί θα αποβιβαστούν πολίτες, προερχόμενοι από το Ισραήλ!
Που πάει να πει πως ετοιμάζεται εκδήλωση όχι κατά του κράτους του Ισραήλ αλλά κατά των Εβραίων πολιτών, οι οποίοι μάλιστα θα έρθουν ως τουρίστες στην Κέρκυρα.
Θα μπορούσε να σκεφτεί κανείς, με αφορμή την αναχρονιστική παλαιοκομμουνιστική ταυτότητα της πλειονότητας των συνδικαλιστικών εκπροσώπων των καθηγητών της ΜΕ, ότι πρόκειται μόνον για πράξη δολιοφθοράς κατά του τουρισμού της Κέρκυρας, στην παλαιοκομμουνιστική λογική του «όσο χειρότερα, τόσο καλύτερα».
Η συγκυρία όμως δεν επιτρέπει τέτοιες ανώδυνες ερμηνείες, που περιορίζονται μόνον στην οικονομική προσβολή των Κερκυραίων.
Αντίθετα, η μνήμη που καθοδηγεί τέτοια παραληρήματα κατά πολιτών μιας άλλης χώρας ή μιας άλλης ταυτότητας, είναι γεμάτη αίμα.
Και ως συκοφαντία και ως εξανδραποδισμός.
Θυμάμαι την ντροπή που ένοιωσα, όταν πρωτόμαθα για το μεγάλο πογκρόμ που ξέσπασε στην Κέρκυρα κατά των συμπολιτών Εβραίων το 1891. Όταν οι Κερκυραίοι, σε κατάσταση μαζικής υστερίας, επιδόθηκαν σε λιθοβολισμούς, κακοποιήσεις, πυρπολήσεις, καταστροφές, λεηλασίες καταστημάτων, επιθέσεις σε σπίτια και τελικά σε φόνους κατά των Εβραίων, επειδή ήταν Εβραίοι.
Θυμάμαι τη μεγαλύτερη ακόμα ντροπή που ένιωσα, όταν διάβασα τη «Συκοφαντία του αίματος» (Εκδόσεις «Νεφέλη») του Βασίλη Μπούτου.
Όταν οι ναζί, με την συνδρομή και Κερκυραίων, συγκέντρωσαν στο παλαιό φρούριο στις 9-6-1944 δύο χιλιάδες περίπου Εβραίους της Κέρκυρας, επειδή τους θεωρούσαν μη ανθρώπους και αντικείμενα προς αφανισμό.
Και αυτό, όχι για κάτι που έπραξαν, αλλά πάλι γι’ αυτό που ήταν. Για λόγους ταυτότητας.
Και σε μία σατανική «σύμπτωση», την ίδια ακριβώς ημερομηνία, με 81 χρόνια διαφορά, έρχεται η πρόσκληση από την ΕΛΜΕ Κερκύρας, για ένα νέο πογκρόμ κατά των εβραίων πολιτών.
Όχι για κάτι που έπραξαν αλλά πάλι για λόγους ταυτότητας. Επειδή είναι αυτό που είναι. Δηλαδή εβραίοι πολίτες. Και μάλιστα τουρίστες.
Αναβιώνοντας έτσι, με τον πιο χυδαίο τρόπο, τη συκοφαντία του αίματος.
Είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να θεωρήσουμε “πολιτική άποψη” ένα δόγμα, που στρέφεται εναντίον κατηγοριών ανθρώπων για λόγους ταυτότητας. Διότι αυτά τα «δόγματα» οδήγησαν στα κρεματόρια. Δηλαδή στο τέρας.
Επειδή λοιπόν «…η αδιαφορία μπροστά στο τέρας, μπορεί να φέρει μεγαλύτερες συμφορές, από όλα μαζί τα θηριώδη ένστικτα που κρύβουν μέσα τους οι άνθρωποι», όπως μας «μήνυσε» από την Ιερουσαλήμ η Χάνα Άρεντ, γι’ αυτό δεν πρέπει να ξεχαστούν τα λόγια του Καρλ Γιάσπερς στους συμπολίτες του Γερμανούς, ενώ κάπνιζαν ακόμη οι φούρνοι από τα κρεματόρια: «Το να συμβιώνεις με το κακό χωρίς να αντιτάσσεσαι σ’ αυτό μέχρις εσχάτων ή το να σώζεις την ζωή σου, όταν οι άλλοι οδηγούνται στο ολοκαύτωμα, σε κάνει ένοχο». («Το πρόβλημα της γερμανικής ευθύνης», Εκδόσεις «Έρασμος»).
Γι’ αυτό οφείλουμε να αρνηθούμε την συμβίωση με το νέο – αλλά και τόσο παλιό - κακό που ξανάρχεται και μας απειλεί: Το πογκρόμ κατά οποιασδήποτε κατηγορίας πολιτών, για λόγους ταυτότητας.
Έστω και αν την πρωτοβουλία ανέλαβαν όχι οι ναζί αλλά οι κομμουνιστές….
Πηγή: booksjournal.gr