Η δίκη Θάνου εναντίον του Σταύρου Τσακυράκη δεν θα λάβει χώρα. Όπως  μας πληροφορεί στην προσωπική του σελίδα ο καθηγητής κ. Τσακυράκης ο Υπουργός Δικαιοσύνης,   με το άρθρο 8 του ν. 4411/2016 που εισηγήθηκε ήρε το αξιόποινο σωρείας ελαφρών πλημμελημάτων με το σκεπτικό της ελάφρυνσης των ποινικών δικαστηρίων. Παρόμοιοι νόμοι είχαν ψηφιστεί και στο παρελθόν με τη διαφορά ότι, ενώ τις προηγούμενες φορές εξαλειφόταν το αξιόποινο για αδικήματα που τιμωρούνταν μέχρι ένα έτος, αυτή τη φορά εξαλείφθηκε το αξιόποινο για αδικήματα που τιμωρούνται μέχρι δύο έτη φυλάκισης. Έτσι συμπεριλήφθηκε και η δυσφήμηση (η εξύβριση τιμωρείται μέχρι ένα έτος) στα αδικήματα για τα οποία ήρθη το αξιόποινο, με αποτέλεσμα να μην εκδικασθεί ποτέ η μήνυση της κ. Θάνου.

«Δεν μου άρεσε αυτή η εξέλιξη», σημειώνει ο Σταύρος Τσακυράκης στην ιστοσελίδα του και προσθέτει: «Η αρχική μου σκέψη ήταν να επιδιώξω μια δικαστική κρίση, η οποία, θα επιβεβαίωνε, αφενός, ότι επρόκειτο για μια μήνυση αβάσιμη, αφετέρου, ότι ήταν αδιανόητο να ασκείται παρόμοια μήνυση από την Πρόεδρο του Αρείου Πάγου. Σκέφθηκα να την εγκαλέσω εγώ για ψευδή καταμήνυση ή να ασκήσω αγωγή για προσβολή της προσωπικότητας. Πράγματι, ως νομικός η κ. Θάνου, γνώριζε ότι η δυσφήμηση απαιτεί ψευδή ισχυρισμό γεγονότος και το άρθρο μου περιείχε μόνο κρίσεις και κανένα ισχυρισμό γεγονότος. Σκέφτηκα, επίσης, να προσφύγω στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ισχυριζόμενος ότι, εφόσον ασκήθηκε δίωξη εναντίον μου, η χωρίς τη θέλησή μου κατάργηση της δίκης αποτελεί άρνηση πρόσβασης σε δικαστήριο. Οι νόμοι που αίρουν το αξιόποινο, όπως έχει παρατηρήσει ο εκ των δικηγόρων μου Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, ουσιαστικά παρέχουν αμνηστία («κρυπταμνηστία») και, γι’ αυτό το λόγο, είναι αντισυνταγματικοί».

Συνέχεια