Περί μανιχαϊσμού και αστυνομοκρατίας

Θόδωρος Σούμας 18 Μαρ 2021

Αξιωματική αντιπολίτευση

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσομοιάζει με πολιτικό εκκρεμές που πηγαιονοέρχεται αδιάκοπα από τον ακραίο, αλλοπρόσαλλο και τυφλό αριστερό ριζοσπαστισμό στην πολιτική στάση νορμάλ σοσιαλιστικού κόμματος. Oφείλει να πάψει να φανατίζει και να “τσιμεντώνει” τους οπαδούς του με αναφορές στους επίδοξους κυβερνητικούς “δολοφόνους” του Κουφοντίνα, στον «καταδότη» πρύτανη του ΑΠΘ, στην «ΕΣΑ» του Χρυσοχοϊδη και στη “διακίνηση” ανηλίκων από το περιβάλλον του Μαξίμου υπονοώντας παιδεραστικούς σκοπούς, κακόβουλες αναφορές που δείχνουν πως δεν μπορούν να απαλλαγούν από τη μισαλλοδοξία· να πάψει να συμπεριφέρεται σαν πολιτικό εκκρεμές που πηγαιονοέρχεται από τον τυχοδιωκτικό κι άγονο, αριστερό ριζοσπαστισμό στην πολιτική σοσιαλιστικού κόμματος. Αλλά το θέλουν και το επιζητούν πραγματικά; Το μπορούν; Αμφίβολο... Ο ΣΥΡΙΖΑ επιμένει να αναζητά πολιτικό οξυγόνο στις ιδεοληψίες και στους δογματισμούς του παρελθόντος, χάνοντας τις ευκαιρίες που του δίνει το σήμερα ώστε να αντιπροτείνει ρεαλιστικές, εναλλακτικές λύσεις στα πολλά κοινωνικά, υγειονομικά, οικονομικά, ακόμη και πολιτικά προβλήματα που ταλανίζουν τη χώρα.


Ο ΣΥΡΙΖΑ έδωσε άσχημα δείγματα του πώς αντιλαμβανόταν την πλουραλιστική, ανοιχτή, φιλελεύθερη κοινοβουλευτική δημοκρατία, όσο κυβερνούσε: Έστησε μεγάλη πλεκτάνη για την κυριαρχία του στον χώρο των ΜΜΕ, με την προσπάθεια περιορισμού – με απαράδεκτες, ασύμβατες μεθόδους – των καναλιών σε 4 για να τα ελέγχει πολιτικά· καθώς και με την κομπιναδόρικη απόπειρα στησίματος του συριζαίικου τηλεοπτικού καναλιού Καλογρίτσα μέσω χρηματοδότησης από μεγάλη εταιρεία του Κατάρ. Ο ΣΥΡΙΖΑ επιχείρησε το αποτυχημένο στήσιμο μέσω του Παππά, του συριζαίικου καναλιού που ήθελε να αναθέσει στον Καλογρίτσα, χρηματοδοτημένο από καταριανή εταιρεία. Επειδή, όμως, τα δεδομένα αυτά είδαν τη δημοσιότητα, δεν μπόρεσαν να στήσουν το κανάλι με τα 2.000.000 $. Γι αυτό τα προώθησαν κατόπιν στον Βαξεβάνη για να φτιάξει το σχεδόν κομματικό όργανο Documento. Ύστερα η καταριανή εταιρεία ζήτησε πίσω τα 2.000.000 από τον Καλογρίτσα, εφόσον το κανάλι του δεν έγινε επειδή οι πληροφορίες διέρρευσαν. Ο Καλογρίτσας όμως δεν έχει να δώσει πίσω τα 2.000.000 αφού τα πήρε ο Βαξεβάνης, βγήκε και τα είπε όλα, καταφερόμενος εναντίον του Παππά ως ενορχηστρωτή της υπόθεσης, με το σκεπτικό ότι τον εξέθεσαν χωρίς τελικά να του αποδώσουν το χρήμα (το οποίο διεκδικεί πίσω δικαστικά η καταριανή εταιρεία και αυτός οφείλει να της το επιστρέψει). Αυτά δεν είναι “περίεργες” οικονομικοπολιτικές δοσοληψίες; Τις αποκάλυψε ο παλιός, αριστερός επιχειρηματίας Καλογρίτσας.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εργαλειοποίησε την ενοχοποίηση αθώων πολιτικών αντιπάλων στο σκάνδαλο Novartis, με τη χρήση παράτυπων κυκλωμάτων στη Δικαιοσύνη επί Παπαγγελόπουλου, μέσω των δικών της αριστεροδεξιών αξιωματούχων· με παραθεσμικά κυκλώματα στην αστυνομία μέσω του δεξιού συνοδοιπόρου. Με μυστήρια και προβληματική εμπλοκή σε οικονομικές κομπίνες της κυβέρνησης Μαδούρο στη μεταφορά χρυσού της Βενεζουέλας στο εξωτερικό (ίσως με το αζημίωτο ;).

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκτέθηκε κυρίως με την άσκηση ευρωσκεπτικιστικής πολιτικής και οικονομικής διαπραγμάτευσης έναντι των ευρωπαϊκών θεσμών το 2015, που παρολίγον θα μας έθεταν εκτός Ευρωζώνης και Ε.Ε. (με συνέπεια να κινδυνεύαμε αργότερα, την εποχή της ακραίας επιθετικότητας της Άγκυρας, να γίνουμε μια χαψιά από τον στρατό του Ερντογκάν). Η αδέξια, κακή και τυχοδιωκτική διαπραγμάτευση Βαρουφάκη-Τσίπρα το 2015 ισοδυναμούσε με άλμα στο κενό, στον γκρεμό... (Απορώ πώς συγκροτημένα και καταρτισμένα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική συμμαχία, όπως οι Χατζησωκράτης, Θεοχαρόπουλος, Βαλντέν, Μπίστης, Σαμπατακάκης, Παναγιώτου, προερχόμενοι από τη ΔΗΜΑΡ ή το παλαιό ΚΚΕ εσωτερικού, δεν παραδέχονται δημόσια αυτά τα προαναφερθέντα μεγάλα λάθη).


Περί αστυνομικού κράτους

Αστυνομικά κι αυταρχικά κράτη είναι πιθανότατα σήμερα η Λ.Δ. Κίνας, η Βιρμανία, το Ιράν, η Σαουδική Αραβία, η Βενεζουέλα, η Β.Κορέα, η Κούβα, η Ρωσία, η Τουρκία, το Βιετνάμ, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Εμιράτα, η Αίγυπτος, η Σομαλία, η Μαυριτανία, το Κονγκό, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, το Τσαντ, η Ζάμπια, το Τουρκμενιστάν, η Λευκορωσία, το Αζερμπαϊτζάν, η Νικαράγουα, η Ουγγαρία, αφρικανικά ή ασιατικά ή λατινοαμερικάνικα αυταρχικά κράτη, τα ισλαμιστικά ή κομμουνιστικά ή φασιστικά ολοκληρωτικά κράτη... Άραγε η Ελλάδα της κυβέρνησης Κυρ.Μητσοτάκη είναι εξευρωπαϊσμένο κράτος δικαίου ή αυταρχική, αστυνομοκρατούμενη χώρα; Η αριστερή φιλολογία περί αστυνομικού κράτους ξεκίνησε από τη διάλυση των καταλήψεων των αντιεξουσιαστικών στεκιών από τις αστυνομικές δυνάμεις του υπουργείου Προστασίας του πολίτη, καθώς και την κατάργηση του ασύλου στα ΑΕΙ και την ανάθεση της συνεπαγόμενης φύλαξή τους σε ειδικό αστυνομικό σώμα. Συνεχίστηκε με τις επεμβάσεις της αστυνομίας για την αυστηρή (;) τήρηση των μέτρων που θεσπίστηκαν για την προστασία των πολιτών από τη διάδοση της πανδημίας του covid-19 και τις αντιδράσεις αρνητών (ή αμφισβητιών) της ύπαρξης του κορονοϊού, “ψεκασμένων” (ακρο)αριστερών κι ακροδεξιών που μαζεύονταν στις πλατείες, έκαναν συγκεντρώσεις, πάρτι κ.λ.π. για να δείξουν πως η επιβολή καραντίνας δεν θα πέρναγε αδιαμαρτύρητα, χωρίς αντίπραξη και αντίλογο. Όταν όμως απαγορεύεται η συνάθροιση 10 ατόμων σε κηδεία, με ποιον τρόπο, με ποια λογική μπορεί να γίνει ανεκτό το στριμωξίδι εκατοντάδων ή χιλιάδων διαδηλωτών για πολιτικές διαμαρτυρίες, χωρίς την τήρηση μέτρων αποστάσεων 2 μέτρων, μάσκες για όλους κ.λ.π. (όπως π.χ. έγινε στην πρώτη και μοναδική, συντεταγμένη και καλοοργανωμένη διαδήλωση των μελών του ΚΚΕ στο Σύνταγμα); Οι συνεχόμενες συναθροίσεις πολλών “αγανακτισμένων”, αριστεριστών, συριζαίων και αναρχικών διαδηλωτών για ένα συγκεκριμένο πολιτικό θέμα, χωρίς αποστάσεις και μάσκες για ΟΛΟΥΣ, μπορεί να γίνει αποδεκτή κοινωνικά ως ένα “ρίσκο” που αξίζει να πάρουμε για το κοινωνικό καλό και δίκιο, όπως μας βεβαίωσε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Ή μήπως το κοινωνικό καλό είναι πρωτίστως να προστατέψουμε την κοινωνία και τους πολίτες της από την εξάπλωση της επιδημίας του covid-19;


Είναι φανερό πως η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ επενδύει και προσπαθεί να παλινορθώσει ένα απόλυτο, μανιχαϊστικό και μονοκόμματο κίνημα αγανάκτησης κι άγονης διαμαρτυρίας σαν αυτό των αγανακτισμένων του 2010-15. Το επιχείρησε με την εκμετάλλευση της μη μεταγωγής του αρχιεκτελεστή τρομοκράτη Κουφοντίνα από τις φυλακές του Δομοκού σε αυτές του Κορυδαλλού και της επακόλουθης απεργίας πείνας του. Το επεδίωξε αναφορικά με τον προβληματικότατο, λαθεμένο διορισμό του υπόδικου σήμερα Λιγνάδη στη θέση του διευθυντού του Εθνικού Θεάτρου και τις πιέσεις να αντικατασταθεί η υπουργός Πολιτισμού Μενδώνη (1) (που τρέχει, όμως, χρήσιμες για την κυβέρνηση υποθέσεις αποχαρακτηρισμού από αρχαιολογικούς χώρους, τόπων που διεκδικούν επενδύσεις, Ελληνικό, μετρό Θεσσαλονίκης, κ.α.).


Επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε, μάταια, να οργανώσει κίνημα αγανακτισμένων με βάση τους λογιών-λογιών δυσαρεστημένους από τα περιοριστικά μέτρα του lockdown με σκοπό τη μη μετάδοση της πανδημίας. Γράφουμε μάταια γιατί το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού αντιλαμβάνεται πως ο κίνδυνος του κορονοϊού είναι μεγάλος, απειλητικός και άκρως επικίνδυνος και όχι υποθετικός, έτσι ώστε δεν θέλησε να ακολουθήσει την αξιωματική αντιπολίτευση στην πολωτική, δημαγωγική κι ανεύθυνη ρητορική της. Ο ΣΥΡΙΖΑ επεδίωξε, ακόμη, την οικοδόμηση κινήματος αγανακτισμένων, βοηθούντων και των αντιεξουσιαστών χούλιγκανς των θυρών των οπαδών των ποδοσφαιρικών ομάδων, με αντικείμενο της διαμαρτυρίας την προαναφερθείσα αστυνομοκρατία. Μα πώς να ακολουθήσει η πλειονότητα του λαού τέτοιους απόλυτους και τυχοδιωκτικούς σκοπούς, υπηρετούμενους από τόσο απαίδευτα, βίαια και προβληματικά άτομα όπως οι χούλιγκανς των σωματείων; Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς είναι κατά συνέπεια καταδικασμένη στην αποτυχία και την ανυποληψία.

Απομένει μόνο το έωλο αριστερό και ακροαριστερό πρόταγμα της μάχης εναντίον του “αστυνομικού κράτους” των Μητσοτάκη και Χρυσοχοϊδη. Είναι γεγονός πως αρκετοί απαίδευτοι, σκληροπυρηνικοί, αντιδραστικοί στις ιδέες κι ανόητοι αστυνομικοί χρησιμοποιούν τη βία εύκολα, σαν να την έχουν ως το πιο πρόχειρα διαθέσιμο και “εύκολο” εργαλείο τους (το είδαμε στη βίαιη μεταχείριση του κινηματογραφικού σκηνοθέτη Ινδαρέ στην ταράτσα του). Οι Έλληνες αστυνομικοί χρειάζονται αναντίρρητα επανεκπαίδευση, ψυχολογικά τεστ για το αν είναι κατάλληλοι γι αυτή την τόσο δύσκολη δουλειά, η οποία απαιτεί διαύγεια, ήθος και ψύχραιμο ταμπεραμέντο· χρειάζονται κάμερες στα κράνη που θα καταγράφουν τι ακριβώς συμβαίνει για αποκάλυψη της αλήθειας όταν προκύπτουν συγκρούσεις και τα πράγματα γίνονται για όλους δύσκολα.


Αλλά τα ζητήματα της αστυνομικής βίας είναι δυστυχώς διαχρονικά, υπάρχουν ήδη από την πτώση της χούντας, γι αυτό πρέπει η αστυνομία να εξυγιανθεί, να αποκτήσει δημοκρατική νοοτροπία και να εκσυγχρονιστεί. Τα προβλήματα πρέπει να διορθωθούν άμεσα, προσφέροντας μοντέρνα, δημοκρατική εκπαίδευση και ψυχολογική βοήθεια στους αστυνομικούς, ιδίως στους αμόρφωτους κι ανεπαρκείς. Και οι ψυχικά προβληματικοί, οι συστηματικά βίαιοι να πάρουν την άγουσα... Όλα τα παραπάνω όμως δεν σημαίνουν, παρά τις εξαιρέσεις, πως έχουμε εξέλθει από το σύνολο των φιλελεύθερων ευρωπαϊκών χωρών κράτους δικαίου της Ε.Ε. Ας μη ξεχνάμε πως η αστυνομία αποτελεί μέρος του κράτους και είναι αυτή που έχει αναλάβει την προάσπιση της έννομης τάξης από κάθε είδους έγκλημα και παρανομία. Οι βιαιότητες των αστυνομικών αποτελούν δυστυχώς απάντηση στη βιαιότητα των αριστεριστών και τούμπαλιν, άρα η βία του ενός φέρνει τη βία του άλλου και ο φαύλος κύκλος πρέπει οπωσδήποτε να διακοπεί. Θα προσέθετα πως η εύρυθμη λειτουργία των θεσμών και η παιδεία, όλων, είναι η βάση της επίλυσης παρόμοιων προβλημάτων.



(1). Βαρέθηκα να ακούω να κατηγορούν ή να υπαινίσσονται πως ο K.Μητσοτάκης, το κόμμα του και η ηγεσία του συνδέονται με κυκλώματα παιδεραστίας, έκφυλης και βίαιης ομοφυλοφιλίας βιαστών και παιδεραστών... Δεν μπορούν να κάνουν εποικοδομητική αντιπολίτευση, ρεαλιστικές αντιπροτάσεις και σοβαρή κριτική σε πλευρές της κοινωνικοπολιτικής δραστηριότητας της κυβέρνησης Κ.Μητσοτάκη και αμολάνε ανοησίες και συκοφαντίες... Με αυτή την ένδεια, την κατάντια και τη στειρότητα της "αντιπολιτευτικής" τακτικής τους, του στυλ Βαξεβάνη, Πολάκη και Καρανίκα, ελπίζουν να κερδίσουν κάποιο μικρό ποσοστό έναντι του Κ.Μητσοτάκη στις επόμενες εκλογές. Δεν μπορείς, όμως, έτσι να κυβερνήσεις ή να αντιπολιτευτείς σωστά, πραγματιστικά, θετικά και λογικά.