«Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά – Υπονομεύουν και πλήττουν την ίδια τη δημοκρατία – Οδηγούν σε αδιέξοδα» δήλωσε στον «αέρα» του ενημερωτικού ραδιοφώνου του Πρώτου Προγράμματος 91,6 και 105,8 , ο Νίκος Αλιβιζάτος, Ομότιμος καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Η δημοκρατία μας έχει μάθει να ξεχωρίζει την πολιτική από την ποινική ευθύνη
Και συμπλήρωσε «Δεν θέλω να μπω στη συζήτηση του αν ευσταθούν νομικά οι κατηγορίες που έχουν εκτοξευθεί αυτό τον καιρό. Σύμφωνα με την αντίληψη που τείνει να διαδοθεί από μια μερίδα της αντισυστημικής αντιπολίτευσης-σημειωτέον, είτε πρόκειται για την λαϊκιστική Δεξιά, είτε πρόκειται για τη λαϊκιστική Αριστερά, θα έλεγε κανείς ότι τα χαρακτηριστικά είναι κοινά-είναι ότι για οποιαδήποτε ενδεχομένως παράλειψη, αδυναμία του κράτους, όταν υπάρχουν και σχετικές εκθέσεις προς τους υπουργούς, κάντε κάτι κτλ. ευθύνεται ο πρωθυπουργός για εσχάτη προδοσία, αυτά δεν είναι σοβαρά. Υπονομεύουν την ίδια τη δημοκρατία, έτσι τουλάχιστον όπως εγώ την αντιλαμβάνομαι, η οποία έχει μάθει να ξεχωρίζει την πολιτική από την ποινική ευθύνη. Αλίμονο αν για όλες τις αβελτηρίες του κράτους υπήρχαν ευθύνες πολιτικών και εθεωρείτο ότι όχι εκ δόλου, γιατί, δεν νομίζω ότι ούτε η κα Κωνσταντοπούλου μιλάει ότι υπήρχε τέτοιος δόλος, αλλά από ενδεχόμενο δόλο δεν έγιναν, ενδεχομένως δεν εφαρμόστηκαν κάποιες συμβάσεις ή οτιδήποτε άλλο. Νομίζω ότι μία τέτοια πολιτική αν θέλετε πλήττει την ίδια τη δημοκρατία και ελπίζω αργά ή γρήγορα να το καταλάβουν οι ενδιαφερόμενοι και να μη συνεχίσουν σε αυτή την αδιέξοδη πορεία».
Δεν συμμερίζομαι το επίθετο «αστική» μπροστά στη δημοκρατία – Είναι ενιαία και είναι καιρός να το καταλάβουν στην Αριστερά
Και πρόσθεσε «Νομίζω ότι φάνηκε από τη συζήτηση ότι δεν συμμερίζομαι την προσθήκη του επιθέτου «αστική» δίπλα στην λέξη δημοκρατία. Γι’ αυτό μιλάω άλλωστε για αγάπη προς το Σύνταγμα. Κατά τη γνώμη μου, η δημοκρατία είναι ενιαία, εξελίσσεται, συμπληρώνεται, πάει πίσω, πάει μπρος, αλλά είναι ενιαία και είναι καιρός η Αριστερά και η λεγόμενη αντισυστημικοί να το καταλάβουν (…). Οι δημοκρατίες που έχουν ένα τέτοιο επίθετο μπροστά, έχουν καταλήξει πολύ άσχημα στις καταστάσεις. Η ευρωπαϊκή Αριστερά το έχει κάπως καταλάβει τα τελευταία χρόνια και είναι καιρός να το καταλάβει και η δική μας (…)».
Η Αριστερά πρέπει να ωριμάσει και να αγαπήσει το Σύνταγμα αλλά και να προχωρήσει στη βελτίωσή του
«(…) Μάλιστα, το 1985 86 καταργήθηκαν οι λεγόμενες υπερεξουσίες του Προέδρου της Δημοκρατίας, εναντίον των οποίων είχε πολεμήσει η Αριστερά-θα έλεγε κανείς ότι ειδικά μετά την εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ 2015 2019, που έδειξε ότι το Σύνταγμα μπορεί να λειτουργήσει, (δεν εμποδίζει εν πάση περιπτώσει το Σύνταγμα ούτε την Αριστερά στο να ασκήσει την πολιτική της), θα έλεγε κανείς ότι η Αριστερά έπρεπε να έχει φτάσει, κατά τη γνώμη μου, σε ένα τέτοιο σημείο ωριμότητας που να το αγαπήσει και από κει και πέρα, στηριζόμενοι σε αυτό, να προχωρήσει, στη βελτίωσή του για την ακρίβεια, στη βελτίωση σύμφωνα με την ιδεολογία της, η Αριστερά του πολιτικού συστήματος».