1 Βασική παγίδευση της συζήτησης της ΔΕΘ ήταν το ερώτημα: με δεδομένο το ποσό του πλεονάσματος τι άλλη διανομή είναι εφικτή. Στην επιδοματική Ελλάδα της εποχής ,πολλές κοινωνικές ομάδες εθισμένες στον κρατισμό, διαγκωνίζονται διεκδικώντας το μερίδιο τους ,μονίμως  κατά την κρίση τους δικαιολογημένο σε μια περίοδο αμυντικής εσωστρέφειας  ,αποστράτευσης του συλλογικού, έντασης της επιβίωσης .Οι πιέσεις είναι πολλές και καθημερινές ,ένας κόσμος ανασφαλής και αποδυναμωμένος αναζητά ένα καταφύγιο ασφαλείας μετα  τις δυο εμπειρίες της κρίσης και της πανδημίας .Καθηλωμένη η δημόσια συζήτηση σε μια τέτοια εκδοχή δεν έμενε παρα να εκτραπεί από ένα στρατό εμβριθών  δημοσιογράφων ,στην απόλυτη περιπτωσιολογία με ένα κανόνα: τα πάντα να είναι κοστολογημένα έστω επιπόλαιά αλλά στοιχειωδώς αξιόπιστα, με νούμερα και τιμές 

Έτσι στη αναζήτηση της  καλύτερης στόχευσης η της μεγαλύτερης ανάγκης κάποιων σε σχέση με άλλους (πολύτεκνοι ,ένστολοι, υγειονομικοί)  την έκταση του αριθμού των πριμοδοτουμενων (συνταξιούχοι) απέναντι στο   βάθος της ανάγκης άλλων (μεγάλη  φτώχεια, ασθένειες) ,περισσότερα σε λίγους η καλυτέρα λιγότερα σε πολλούς( νέα ζευγάρια, δημογραφικό ερήμωση υπαίθρου ) η συζήτηση μετατόπισε την ουσία στην σκοπιμότητα της περιπτωσιολογίας χωρίς πολιτική, με υποφωσκουσες σκοπιμότητες ψηφοθηρίας .Η φιλοκυβερνητική δημοσιογραφία ανέλαβε  να καταγγείλει την όποια εξαγγελία διαφορετικού τύπου στόχευσης  της μείζονος αντιπολίτευσης ,για ενδεχομένη δημοσιονομική εκτροπή. Το  κλισέ  «που θα βρείτε τα λεφτά «είναι βασικό κατάλοιπο της μνημονιακης οδυνηρής  περιόδου» λεφτά υπάρχουν», μετα τα προμνημονιακα λεφτοδενδρα των δανεικών της ανεμελιάς .Έστω κι έτσι είναι και αυτό μια μορφή ωρίμανσης έστω υποβολιμαία

2.. Η αξιωματική αντιπολίτευση προσπάθησε ,ίσως όχι αρκούντως ηχηρά, να περιγράψει μια εναλλακτική που θα μπορούσε να σημάνει ανακατανομές στον τρέχοντα προϋπολογισμό που εμφανίζεται» κλειδωμένος» στο σύνολο του και απαραβίαστος λόγω υποτίθεται ασφυκτικών πειθαρχιών στην ΕΕ .Ωστόσο μόνο  πρόσφατα (Χριστοδουλάκης   ,Γιαννίτσης,  Σαχινιδης, Γερουλάνος  ) στον χώρο του Πασοκ αρχίσαν να καταγγέλλουν την αντιαναπτυξιακή διάχυση  των πόρων του ταμείου ανάκαμψης κ των  Εσπα,  ( πχ . απογευματινά χειρουργεία ,μερεμέτια σε νοσοκομεία, πρόληψη SMS ) σαν ένα πιθανώς επερχόμενο φιάσκο .Οι τράπεζες ανέλαβαν εργαλειακα την έγκριση των αξιόπιστων προτάσεων, χωρίς κάποιο πολιτικο σχέδιο σε διάφορους παραγωγικούς τομείς (μικρομεσαίες ,αγροτική ανάπτυξη, τοπ αυτοδιοίκηση) ενώ η τεράστια ανάγκη μετασχηματισμού της οικονομίας και εξόδου από τους εφησυχασμούς που οδήγησαν στην κρίση δεν φαίνεται να συγκινεί ένα κόσμο απογοητευμένο κ εσωστρεφή,  που ρέπει σε συναισθηματικές εκτονώσεις .Μια νέα Αγανάκτηση αναδύεται απέναντι στην πραγματική αδυναμία της κυβέρνησης που συμπεριλαμβάνει ευκαιρως ακαιρως και την  ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης

Έτσι η αγχωτική όσο και ανόητα πρόωρη  καθησυχαστική για το σύστημα Μητσοτάκη, διαρκής επίκληση  των δημοκοπικών καθηλώσεων κ του υποτιθέμενου  ελλείματος ηγεσίας του Πασοκ  ,ταυτόχρονα με την έντονη  αντιπαράθεση για τα   ακριβή νούμερα ,που κάθε άλλο από ακριβή είναι, φαίνεται να δικαιώνει την κυβέρνηση που παρουσιάζεται να ανακάμπτει .Αυτό επιτείνει την παγίδευση και εκτροπή σε ένα δημόσιο διάλογο εξαναγκασμένο σε αμηχανία επαναλήψεις  κ στερεότυπα μέχρι την ψήφιση στο τέλος του χρόνου ,του σχεδιου προϋπολογισμού Πιερακακη με μια απο τα ίδια  .Όμως και μόνο η εμπειρία του ΟΠΕΚΕΠΕ αποδεικνύει πόσο έωλοι είναι οι ισχυρισμοί του εξαναγκασμού κ της απαγορευμένης ανακατανομής, έστω ακόμα με εσωτερικές κινήσεις αναδιαμόρφωσης κ εξορθολογισμου σε διάφορους κλάδους (Παιδεία, ΕΣΥ, ,στρατός, ΤΑ, πρωτογενής τομέας  )

3 Κι όμως σε  μεγάλους τέτοιους τομείς είναι δυνατή μια καταρχήν εσωτερική ανακατανομή ,ένας εσωτερικός ,Κεϋνσιανισμός με μετατοπίσεις  και μετασχηματισμούς επιλογών και προτεραιοτήτων  με σύγχρονα δεδομένα  και φυσικά με περιστολή αναχρονιστικών σπαταλών κ δαπανών χωρίς καμμιά προστιθέμενη αξία .Ενα μεγάλο μέρος της γραφειοκρατίας της κεντρικής όσο κ της γενικής κυβέρνησης κρύβεται πίσω από δεκάδες ακατάληπτους κωδικούς χρηματοδοτήσεων  ,αλλά και υποστηρίζει φανατικά την ύπαρξη η διατήρηση τομέων και υπηρεσιών καταφανώς ανορθολογικών όσο και πεπερασμένων αδρανειών που συσσωρεύονται. Ενας στρατός επαγγελματικών ομάδων συμφερόντων (αυτοαπασχολούμενοι) πέρα των πολυδιαφημισμένων ολιγαρχων, των προνομίων κ προστασίας μεγάλων καρτέλ της ακρίβειας , αλλά και επίμονων συντεχνιών στην διατήρηση των πελατειακών κεκτημένων τους διεκδικεί την μη αλλαγή την διατήρηση του κλειδώματος των κατανομών του προϋπολογισμού

Βασικό κλειδί για αυτό το ξεκλείδωμα είναι πολλές κ στοχευμενες μεταρρυθμίσεις προετοιμασίας   με υποδομές, τεχνολογία ,κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό  κ καινοτομία των μεγάλων μετασχηματισμών στην απελευθέρωση της ενεργού παραγωγής . Η κοινοτοπία αλλαγής του παραγωγικού μοντέλου που εχει γίνει η συνεχής επίκληση ολου του πολιτικού φάσματος  δεν επηρεάζει παρα ελάχιστα το τωρινό εσωστρεφές ,που εχει κολλήσει στον τουρισμό ,την μεταποίηση, τις εύκολες υπηρεσίες (ακίνητα),κ την κατανάλωση. Προφανώς μια τέτοια σημαντική πορεία με καθοδήγηση επενδύσεων σε βιομηχανικούς κλάδους αιχμής ,αλλαγή της αγοράς εργασίας  και διαρκή πρωτοποριακή έρευνα ,απαιτεί εργώδεις κ εμπνευσμένες ανακατατάξεις και αναμφίβολα πολλές συγκρούσεις με ότι αυτή τη στιγμή ωφελείται κ γρηγορεί στην μη αμφισβήτηση κεκτημένων. Απέναντι σε μια τέτοια προσπάθεια που προφανώς απαιτεί ένα κρίσιμο πυρήνα ανθρώπων αποφασισμένων να μεταφέρουν παντού  το όραμα για την αναπτυξιακή προοπτική της χώρας και τον απεγκλωβισμό της   ,η ΝΔ μπορεί να αναδιανέμει  τα εκάστοτε πλεονάσματα σε διάφορες κατευθύνσεις παγιδεύοντας μια κοινωνία σε επιδόματα .Όμως χρέος της αξιωματικής  αντιπολίτευσης  δεν είναι να απολογείται για την πεπερασμένη  διαφορετική αναδιανομή ,αλλά να δείχνει με ένταση την εναλλακτική ανακατανομή για την απελευθέρωση της  παραγωγής και στροφή, όπου επιλέγεται  σε νέους δυναμικούς κλάδους  και όχι στην απατηλή σαγήνη των ευκαιριακών επιδομάτων και διατήρηση του τωρινού πλαισίου εξουσίας