Τον περασμένο Φεβρουάριο ο Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας συναντήθηκε με κλιμάκιο ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων: «δεν θέλω να σας εξαφανίσω, αλλά να σας κάνω αχρείαστους», τους δήλωσε. Μακάρι ο υπουργός να ήθελε να πει πως θα μοχθούσε ώστε τα κρατικά σχολεία να γίνουν εφάμιλλα των ιδιωτικών. Ως προς τις επιδόσεις (όπου τα κρατικά σχολεία υστερούν κατά 20% περίπου) και εν γένει τις παροχές εκπαιδευτικών υπηρεσιών. Πως θα είχαμε και στα κρατικά σχολεία απογευματινές δραστηριότητες, πτυχία ξένων γλωσσών, φροντιστηριακά μαθήματα και ενισχυτική διδασκαλία, τακτική ενημέρωση των γονέων, παιδαγωγική μέριμνα, άρτιες εγκαταστάσεις, εργαστήρια, γυμναστήρια, λειτουργία αθλητικών ομάδων, θερινές δραστηριότητες, αξιολόγηση της διδασκαλίας, συνεχή κατάρτιση των εκπαιδευτικών… Όσα τέλος πάντων οδηγούν το 5% των Ελλήνων γονέων να στέλνει το παιδί του σε «ιδιωτικό» -και τη συντριπτική πλειοψηφία να δηλώνει πως θα έκανε το ίδιο, αν είχε την οικονομική δυνατότητα.
Δυστυχώς όμως, φαίνεται πως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου παιδείας εννοούσε πως σκοπός της ήταν να «κουρέψει» τις παροχές των ιδιωτικών σχολείων ώστε να τα εξομοιώσει πλήρως με τα κρατικά. Στόχος του μοιάζει να είναι η ισοπέδωση προς τα κάτω, σε ένα από τα λιγότερο ποιοτικά εκπαιδευτικά συστήματα στην Ευρώπη.
Το υπουργείο παιδείας εκδήλωσε αμέσως την πολιτική του βούληση να νομοθετήσει ένα ασφυκτικό θεσμικό πλαίσιο που καταργεί ουσιαστικά τις απογευματινές δραστηριότητες κι απαγορεύει κάθε εκπαιδευτική υπηρεσία το καλοκαίρι (φροντιστήρια, ενισχυτική διδασκαλία, camp κ.λπ) που μονιμοποιεί de facto τους εκπαιδευτικούς -αφού για κάθε αντικατάστασή τους, απαιτείται η. συγκατάθεση του συνδικάτου τους! Σημειώνουμε πως στα ιδιωτικά σχολεία δεν τίθεται θέμα «απολύσεων» -με την έννοια της μείωσης προσωπικού. Ο αριθμός των εκπαιδευτικών σε κάθε σχολείο καθορίζεται από το κράτος, ανάλογα με τον αριθμό των μαθητών.
Ευτυχώς, η «κολοτούμπα» της κυβέρνησης στο ζήτημα του δανεισμού της χώρας ανέβαλε αυτούς τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Αλλά η κυβέρνηση βρήκε άλλο τρόπο να πλήξει την ιδιωτική εκπαίδευση: πρότεινε ως ισοδύναμο μέτρο για τη μείωση του ΦΠΑ στο. βοδινό κρέας την επιβολή ΦΠΑ 23% στα δίδακτρα των ιδιωτικών σχολείων. Ενώ γνωρίζει πως τα ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν τα περισσότερα με ζημία κι ελάχιστα με μικρό κέρδος. Ενώ γνωρίζει πως λόγω της περιοριστικής πολιτικής (στην οποία οδηγηθήκαμε εν πολλοίς ακριβώς λόγω της κυβερνητικής ανικανότητας στη διαχείριση των δημοσίων οικονομικών) είναι εκτός συζήτησης η. αύξηση των διδάκτρων κατά 23%.
Με άλλα λόγια, το υπουργείο παιδείας αναθεωρεί την τοποθέτηση στην οποία αναφερθήκαμε αρχικά και -σαν τον γνωστό κινηματογραφικό πολιτικάντη- κραυγάζει προς τους χιλιάδες ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς, τα παιδιά και τις οικογένειές τους που πάνε σε ιδιωτικά: «Θα σας εξαφανίσωμεν!».
Ποτέ δεν είναι αργά να διορθωθεί ένα λάθος. Εξάλλου, η ίδια η κυβέρνηση διατυμπανίζει ότι θα αντισταθμίζει τις αρνητικές συνέπειες του τρίτου μνημονίου. Ας αποδώσει λοιπόν, όπως συμβαίνει στα υπόλοιπα κράτη της Ευρώπης, στα ιδιωτικά σχολεία -ή, ακόμα καλύτερα, στις ίδιες τις οικογένειες- τουλάχιστο ένα μέρος από τα 5.000 ευρώ τον χρόνο που γλιτώνουν οι Έλληνες φορολογούμενοι από κάθε παιδί που πάει σε ιδιωτικό σχολείο -αφού τόσα δαπανά το κράτος για τη φοίτησή του στο «δημόσιο» σχολείο. Ας πάψει να καθορίζει τις αμοιβές, τον τρόπο λειτουργίας και τις εργασιακές σχέσεις στα ιδιωτικά σχολεία, λες κι αυτά ανήκουν στο κράτος ή τα συνδικάτα. Ας απορρίψει κάθε σκέψη για «κούρεμα» των εκπαιδευτικών υπηρεσιών των ιδιωτικών προς τους μαθητές και τις οικογένειές τους.
Η ιδιωτική εκπαίδευση αποτελεί όαση υψηλών επιδόσεων στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα. Ανέκαθεν λειτουργούσε ως επωαστήριο μεταρρυθμίσεων και καινοτομιών. Αφουγκράζεται καλύτερα τις σύγχρονες ανάγκες και τις απαιτήσεις των καιρών. Γιατί να θέλει η κυβέρνηση να προστεθούν χιλιάδες ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί στις στρατιές των ανέργων; Γιατί να φορτώσει με χιλιάδες επιπλέον μαθητές τα υποστελεχωμένα κρατικά σχολεία; Γιατί να επιβαρύνει τον προϋπολογισμό με 5.000 ευρώ για το καθένα από αυτά; Γιατί να «σκοτώσουμε» μερικές δεκάδες από τις υγιέστερες επιχειρήσεις της χώρας, που μάλιστα παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες; Η εκπαίδευση και η κατάρτιση είναι κλάδοι με μεγάλη αναπτυξιακή δυναμική. Χρειαζόμαστε φορείς που να μπορούν να αξιοποιήσουν τις ευκαιρίες. Ας συμπεριφερθούμε στην ιδιωτική εκπαίδευση ως αυτό που πράγματι είναι -ένας κλάδος δημόσιας προσφοράς, παιδείας και ανάπτυξης. Η καθιέρωση ΦΠΑ 23% είναι μια δυσκολία. Αλλά η κυβέρνηση μπορεί και οφείλει τάχιστα να την μετατρέψει σε ευκαιρία για γόνιμη διευθέτηση των οικονομικών των ιδιωτικών σχολείων, υπηρετώντας τις ελληνικές οικογένειες.